XXL Nutrition

Sticky Religie & Spiritualiteit

Zolang een kind zo bij een Sinterklaas voorstelling zit denk ik niet dat het traumatische ervaringen oplevert en zie ik weinig verschil met andere verzinsels zoals sprookjes, (teken)films en iets als de Efteling.


Waar ik op doelde was een trauma van erachter komen dat het nep was en ouders/familie dus gelogen hebben.
 
Waar ik op doelde was een trauma van erachter komen dat het nep was en ouders/familie dus gelogen hebben.

Zelf geen last van gehad, ken ook niemand die er (zowat) een trauma aan over heeft gehouden. Ik denk dat dit vooral is omdat het iets leuks was, goed bedoeld, cadeautjes blabla én omdat vrijwel iedereen in je klas/omgeving hetzelfde heeft.

Ben je zelf niet opgegroeid met sinterklaas?
 
Zelf geen last van gehad, ken ook niemand die er (zowat) een trauma aan over heeft gehouden. Ik denk dat dit vooral is omdat het iets leuks was, goed bedoeld, cadeautjes blabla én omdat vrijwel iedereen in je klas/omgeving hetzelfde heeft.

Ben je zelf niet opgegroeid met sinterklaas?
Sint-Nicolaas heeft ten minste echt bestaan, dat is gewoon de voortzetting van een mooie traditie.
 
Laatst bewerkt:
En hoe is dat bij Sinterklaas anders dan alle andere verhalen die niet 100% kloppen?
Ik weet niet, ik had persoonlijk geen andere verhalen waar ik in geloofde. Als ik denk aan mensen die wegbreken van een religieuze opvoeding lijkt me dat toch anders, meer om persoonlijke vrijheid dan door gekwetst te zijn om de 'leugen' over een baardmans in de lucht ofzo.

Zelf geen last van gehad, ken ook niemand die er (zowat) een trauma aan over heeft gehouden. Ik denk dat dit vooral is omdat het iets leuks was, goed bedoeld, cadeautjes blabla én omdat vrijwel iedereen in je klas/omgeving hetzelfde heeft.

Ben je zelf niet opgegroeid met sinterklaas?
Ik vond het hele sinterklaas gebeuren prachtig en was een beetje beduusd toen ik uitleg kreeg nadat een klasgenootje had gezegd dat hij niet echt was. :mad:

Nu heb ik kleintjes in de familie waarmee we het gaan vieren en dan voel ik ergens toch alsof het een soort misleiding is. Ik zat te denken of dat beter kan, of uiteindelijk goed uitgelegd kan worden wat alle waardes eromheen overbrengt en het goed kan praten. Maar ben bang dat dat een beetje te ingewikkeld is op de leeftijd waarop dat komt. :o

Ik zou het zo wel kunnen verdedigen tegen woke critici of wie uit demoralisatie er helemaal niet meer aan wil doen.

Wat dat betreft vind ik het al heel wat dat we het ritueel gewoon nog (vanzelf) blijven doen.
 
Dus alles wat jij als kind voor waar aannam is tot op heden feitelijk juist gebleken?
Het ging om verhalen laten we het daar even bij houden. Die waren er verder niet denk ik, niet zodanig als waar voorgedragen.

Wat was er verder.. voorleesverhaaltjes en films maar daarbij doe je niet alsof het letterlijk echt afspeelt in het hier en nu.

En wie ben jij om te zeggen dat platvoet en z'n vriendjes niet waargebeurd is?
 
Ik weet niet, ik had persoonlijk geen andere verhalen waar ik in geloofde. Als ik denk aan mensen die wegbreken van een religieuze opvoeding lijkt me dat toch anders, meer om persoonlijke vrijheid dan door gekwetst te zijn om de 'leugen' over een baardmans in de lucht ofzo.


Ik vond het hele sinterklaas gebeuren prachtig en was een beetje beduusd toen ik uitleg kreeg nadat een klasgenootje had gezegd dat hij niet echt was. :mad:

Nu heb ik kleintjes in de familie waarmee we het gaan vieren en dan voel ik ergens toch alsof het een soort misleiding is. Ik zat te denken of dat beter kan, of uiteindelijk goed uitgelegd kan worden wat alle waardes eromheen overbrengt en het goed kan praten. Maar ben bang dat dat een beetje te ingewikkeld is op de leeftijd waarop dat komt. :o

Ik zou het zo wel kunnen verdedigen tegen woke critici of wie uit demoralisatie er helemaal niet meer aan wil doen.

Wat dat betreft vind ik het al heel wat dat we het ritueel gewoon nog (vanzelf) blijven doen.

Ikzelf doe er niet meer aan mee (en kind dus ook niet) maar goed, we hebben Sinterklaas hier in Engeland niet.
Ik kies zelf bewust ervoor om, bijv met kerstman of paashaas, direct uit te leggen aan m'n zoontje dat het niet echt is, maar ik ga soms wel mee in zijn fantasie/spraak erover.

Bijvoorbeeld op TV vindt hij het leuk om cartoon filmpjes te kijken mbt de kerstman, kerst en dergelijke. In plaats van dit gelijk af te zetten, beantwoord ik zijn vragen (bedoel, hij is 4, dus de vragen zijn vooral 'wat is dat' en 'waarom doen ze dat') en lach ik mee met grappige stukjes.

Zodra hij dingen zegt waardoor ik denk dat het geen fantasie/spelen meer is, maar dat hij denkt dat dit écht zo is, leg ik het kort uit.
Zo op basis van leeftijd ga ik dat meer doen, ligt aan het onderwerp. Nu is het meestal een 'wij vieren dit niet' of iets dergelijks.

Ik denk persoonlijk dat het echt per kind verschillend is hoe ze reageren als ze jarenlang zijn voorgelogen over sinterklaas/kerstman/paashaas, ligt aan de leeftijd (geen idee hoe oud ik was, ik was vrij jong), hoe de ouder(s) het brengt, wat erna gebeurt.
Ik denk zelf niet dat iemand echt een trauma eraan heeft overgehouden.

Ik zou wel jong al een directe keuze (wel doen of niet doen) maken en dit met anderen bespreken.
Uiteindelijk beslissen de ouders natuurlijk.
 
Ikzelf doe er niet meer aan mee (en kind dus ook niet) maar goed, we hebben Sinterklaas hier in Engeland niet.
Ik kies zelf bewust ervoor om, bijv met kerstman of paashaas, direct uit te leggen aan m'n zoontje dat het niet echt is, maar ik ga soms wel mee in zijn fantasie/spraak erover.

Bijvoorbeeld op TV vindt hij het leuk om cartoon filmpjes te kijken mbt de kerstman, kerst en dergelijke. In plaats van dit gelijk af te zetten, beantwoord ik zijn vragen (bedoel, hij is 4, dus de vragen zijn vooral 'wat is dat' en 'waarom doen ze dat') en lach ik mee met grappige stukjes.

Zodra hij dingen zegt waardoor ik denk dat het geen fantasie/spelen meer is, maar dat hij denkt dat dit écht zo is, leg ik het kort uit.
Zo op basis van leeftijd ga ik dat meer doen, ligt aan het onderwerp. Nu is het meestal een 'wij vieren dit niet' of iets dergelijks.

Ik denk persoonlijk dat het echt per kind verschillend is hoe ze reageren als ze jarenlang zijn voorgelogen over sinterklaas/kerstman/paashaas, ligt aan de leeftijd (geen idee hoe oud ik was, ik was vrij jong), hoe de ouder(s) het brengt, wat erna gebeurt.
Ik denk zelf niet dat iemand echt een trauma eraan heeft overgehouden.

Ik zou wel jong al een directe keuze (wel doen of niet doen) maken en dit met anderen bespreken.
Uiteindelijk beslissen de ouders natuurlijk.
Hoe doe je dat met fantasie wat uit het kind zelf komt? En hoe breng je jouw geloof over?
 
Ik kies zelf bewust ervoor om, bijv met kerstman of paashaas, direct uit te leggen aan m'n zoontje dat het niet echt is, maar ik ga soms wel mee in zijn fantasie/spraak erover.

...

Zodra hij dingen zegt waardoor ik denk dat het geen fantasie/spelen meer is, maar dat hij denkt dat dit écht zo is, leg ik het kort uit.
Oh interessant, ik ben benieuwd wat dat dan weer doet.

En in hoeverre ze snappen wat je bedoelt of wat het uitmaakt als je zegt dat het niet echt is.
 
Hoe doe je dat met fantasie wat uit het kind zelf komt? En hoe breng je jouw geloof over?

Hetzelfde, ik speel mee op zekere hoogte, dat is gewoon belangrijk want fantasie, rollenspel en dergelijke is nodig voor creativiteit en vaak ook handig om empathie te ontwikkelen.

Als ik denk dat hij écht in z'n eigen fantasie gelooft dan spreek ik hem er wel op aan (gebeurt eigenlijk bijna nooit want je ziet het verschil wel) en dan zegtie ook dat hij weet dat het niet echt is.

Mbt geloof doe ik het rustig aan, leeftijdsgebonden. Op zijn school krijgt hij allerlei culturen en religies mee (bijv. net Diwali gehad, binnenkort kerstdisco en dergelijke) en dat geeft mij dan een kansje om te bespreken wat 'cultuur' inhoudt of 'hoe mensen leven'.
Als hij ouder wordt, zal dat wel meer gedetailleerder worden, nu is dat nog te vroeg vind ik.

Hij weet wel dat God alles gemaakt heeft, maar hij weet ook bijvoorbeeld dat de natuur 'z'n werk doet' (bijv waarom het regent) en dit kan dan ook soms gemixt worden met fantasie (op tv was er een wolkje die huilde en daardoor regende het). Die fantasie is prima, maar wel duidelijk maken dat wolkjes niet écht zijn en dus niet huilen.

Vooral omdat wij vroeger geleerd kregen dat bliksem een foto maken van de aarde was en als het donderde dan speelde ze met blokken die omvielen :o :roflol:

Oh interessant, ik ben benieuwd wat dat dan weer doet.

En in hoeverre ze snappen wat je bedoelt of wat het uitmaakt als je zegt dat het niet echt is.

Dit ook zeker, het ligt gewoon heel erg aan de leeftijd en hoe ze verder zijn opgevoed/opgegroeid.
 
Omdat je zelf geen godsdienst hebt denk ik :)
Nee, maar iedereen gelooft wel iets en ik probeer in mijn antwoorden wel door te laten schemeren dat ik het geloof/het meest aannemelijk vind/de meerderheid het zo ziet, maar dat sommigen we anders over (kunnen) denken.
 
Terug
Naar boven