XXL Nutrition

sociale angst

hahahah
 
proffessionele hulp zoeken.

Dit probleem beheerst je hele leven.
Je kwaliteit van leven kan zoveel beter zijn als je van dit probleem af bent, het is de moeite waard om er alles aan te doen om er vanaf te komen.

succes.
 
Heb ik ook wel eens. Mensen zeggen me altijd dat ik veel zelfzekerder moet / mag zijn.
Vroeger schaamde ik mij voor mijn lichaam. Ik was niet dik en ik was niet dun, ik was gewoon. En mijn haar was altijd op 3mm geschoren, de grootste vergissing in mijn leven.
Dan kwam de acné, nog meer sociale angst
Dan begonnen met BB, breder geworden, gespierder. Acné verwijnt langzaam meer zeker. ZOnnebankje genomen want ik zag echt lijkbleek en een haarsT gezocht die bij me past.
Ik heb het soms ook wel datk me afvraag; wat ga ik zeggen dit dat. Maar het is echt veel beter geworden.
 
Heb ik ook wel eens. Mensen zeggen me altijd dat ik veel zelfzekerder moet / mag zijn.
Vroeger schaamde ik mij voor mijn lichaam. Ik was niet dik en ik was niet dun, ik was gewoon. En mijn haar was altijd op 3mm geschoren, de grootste vergissing in mijn leven.
Dan kwam de acné, nog meer sociale angst
Dan begonnen met BB, breder geworden, gespierder. Acné verwijnt langzaam meer zeker. ZOnnebankje genomen want ik zag echt lijkbleek en een haarsT gezocht die bij me past.
Ik heb het soms ook wel datk me afvraag; wat ga ik zeggen dit dat. Maar het is echt veel beter geworden.

Goed gedaan. Acne verdoet echt je zelfvertrouwen, had er ook ****ing erg last van. Nu is het gelukkig bijna over.
 
Heb ik ook wel eens. Mensen zeggen me altijd dat ik veel zelfzekerder moet / mag zijn.
Vroeger schaamde ik mij voor mijn lichaam. Ik was niet dik en ik was niet dun, ik was gewoon. En mijn haar was altijd op 3mm geschoren, de grootste vergissing in mijn leven.
Dan kwam de acné, nog meer sociale angst
Dan begonnen met BB, breder geworden, gespierder. Acné verwijnt langzaam meer zeker. ZOnnebankje genomen want ik zag echt lijkbleek en een haarsT gezocht die bij me past.
Ik heb het soms ook wel datk me afvraag; wat ga ik zeggen dit dat. Maar het is echt veel beter geworden.

goed bezig
 
Ik denk dat iedereen dit wel heeft, of heeft gehad. Dat ongemakkelijke gevoel, bij vaak onbekend gezelschap.
Ik ben het wel met Skinnie eens, en het draait natuurlijk ook om zelfvertrouwen. Professionele hulp is echt niet nodig, je moet je zelf wat meer 'ontplooien'.

Het is een kwestie van durven en je grenzen verleggen. Durf contact te zoeken met mensen, en durf gewoon te spreken. En tuurlijk ga je een keer goed op je bek als je op een meid afstapt, maar hoe vaker je het probeert...hoe beter je met vrouwen wordt.
Niks gaat vanzelf. (goed voorbeeld hé )

Ik had dat 5 jaar geleden toen ik op het MBO zat precies hetzelfde, gewoon niet lekker in je vel zitten (op school enz). Nu zit ik op het HBO en daar moeten we veel vaker presentaties geven en aan je competenties werken, jezelf ontplooien..kortom ..aan jezelf werken. En nu vind ik het gewoon leuk om voor de klas te moeten staan en slap te lullen voor een groep van 30 studeren.
En vergeet niet, iedereen heeft wel iets (!!) waarvoor hij/zij onzeker is.

Het is niet zo moeilijk om aan je zelfvertrouwen te werken, je moet het alleen willen en de tijd voor nemen. Op een gegeven moment gaat het vanzelf.
En als je zelfvertrouwen uitstraalt, dan reageren mensen hier erg positief op!

Succes iig!

Komt goed;)
 
ik denk dat je moet proberen om voorzichtig over die drempel heen te gaan. dus af en toe wat uitstapjes maken of sociale dingen doen, en er niet teveel bij nadenken maar gewoon plezier hebben.

wat houd dat hulp eigenlijk in? gaat iemand met je praten en advies geven?
 
ik denk dat je moet proberen om voorzichtig over die drempel heen te gaan. dus af en toe wat uitstapjes maken of sociale dingen doen, en er niet teveel bij nadenken maar gewoon plezier hebben.

wat houd dat hulp eigenlijk in? gaat iemand met je praten en advies geven?
+1...
kleine stappen maken en vooral proberen plezier te hebben
 
Ik voel met je mee man, toevallig ging ik vandaag voor het eerst naar mij sportschool, heb altijd thuis getraint vanwege de sociale angst.

Ingeschreven bij Kneet, den haag, omdat daar zoveel beesten trainen, nou dat heb ik geweten toen ik ernaartoe fietste, mijn hart klopte door mijn borstkas heen, zweten, werd helemaal leip.

Uiteindelijk ging het hel goed, iedereen was heel aardig en ik heb heerlijk getraint, zo zie je maar, gewoon je grenzen verleggen, uiteindelijk komt alles goed! Heel veel succes!

Hoe stom het ook klinkt, het feit dat je deze post maakt is al een persoonlijke overwinning, dont stop now!
denk dat dit inderdaad de manier is. je angsten, hoe klein dan ook, dagelijks overwinnen, schijt hebben aan die angst, zo ga je in jezelf geloven en je realiseren dat die angst alleen maar tussen je oren bestaat en zal verdwijnen.
ga je je ertegen verzetten en ben je er veel mee bezig in een negatieve manier zoals nu wordt het een self fullfilling prophecy en alleen maar erger.

makkelijker gezegd dan gedaan maar; gewoon niet teveel bewust mee bezig zijn. **** iedereen....
dat is inderdaad wel de houding die je aan moet nemen. ik was vroeger (puberteit) ook altijd een heel bezorgd type, zit m'n haar wel goed? staan deze schoenen wel goed? past dit wel bij elkaar? dat puistje daar, is dat niet een probleem? vrij onzeker dus. maar langzamerhand ga je beseffen dat die shit niet relevant is en dat het meer is hoe je overkomt. er zijn zat mensen die eruit zien als een volkomen clown en meer status/respect genieten dan 90% van de mensen.
feit is dat hoe anderen over je denken totaal niet relevant is. ook al vinden ze je een nerd, homo, angsthaas, so what? waarom zou het je wat uitmaken wat een ander van jou vindt? mensen hebben altijd een mening, sommigen zijn positief, sommigen niet. boeiend?
JIJ bent de man, als ze je niet moeten is dat hun probleem, niet het jouwe. en dat is de houding die je aan moet kunnen nemen, maar dat doe je niet 1.2.3, daarvoor moet je constant je angsten overwinnen en "oefenen" op sociaal gebied.

Omdat ik altijd was zenuwachtig gespannen ben heb ik beetje aparte trekjes soms. Of een spastische beweging ofzo. En daar krijg ik wel is een opmerking over of ze doen je na.. dan kan ik echt wel wegzakken door de grond.
wat is er zieliger, jij omdat je een trekje hebt wat verder niet bewust is en waar je niks aan kan doen, of iemand die dat in een negatieve manier imiteert of je er belachelijk mee maakt? het laatste...

zoals iedereen al aangeeft: met je probleem naar de huisarts gaan en dan word je doorverwezen naar een psycholoog of psychiater. en het is helemaal niet erg of je moet niet denken dat je gek bent als je door een psycholoog of psychiater wordt behandeld. dat is zo achterhaald. misschien dat je met behulp van medicatie hier mee om kan gaan (maar daarmee lost het het probleem niet op) en voordat dat gebeurd, wordt dit eerst uitvoerig met je besproken.

en die mensen die heel makkelijk zeggen: je moet je er niet zo druk om maken en gewoon je ding doen. die snappen er blijkbaar geen reet van. want jij loopt hier al jaren mee en je bent door dit probleem al met 2 opleidingen gestopt. dus het probleem ligt heel erg diep.

ik ken je relatie met je ouders niet, maar als dit goed is....zou ik gewoon open kaart spelen. is ook beter voor je eigen gemoedstoestand.

kerel, maak er werk van, want hiermee kan je echt wel geholpen worden en het is ontzettend zonde om hierdoor je eigen geluk in de weg te staan niet het leven te leiden die je eigenlijk wilt leiden.;)
psycholoog zal inderdaad wel een oplossing kunnen zijn, die mensen weten waar ze het over hebben en kunnen nou eenmaal veel beter advies geven dan de gemiddelde pseudowetenschapper (waaronder ik ;)) op internet.
zou me ook niet te druk maken dat je "gek" bent als je naar de psycholoog gaat. (gek is ook maar een sociale constructie, het feit dat ik nu op een qwerty toetsenbord tik is ook gek, maar wel geaccepteerd ;) )

Wat is dit voor tros reactie, medicatie lost niets op, in mijn eigen ervaring en van mensen uit mijn directe omgeving is medicatie de enige oplossing. Waarom zou je van iets af willen als het je alleen maar goed doet, sommige mensen hebben nou eenmaal een tekort aan serotonine wat je niet zonder medicatie goed kan praten.
kan ik me in vinden. coke maakt je ook happy en euforisch, maar is ook geen medicijn. omdat het je ervan afhankelijk maakt.

Met een groot fysiek dwing je geen respect af. Gaat om je uitstraling, attitude etc..
inderdaad, maar veel mensen gaan zich zekerder voelen door een groot fysiek, mooie kleertjes, kapsel etc. etc. waardoor ze dit vanzelf uitstralen.
 
ik loop ook al een hele tijd met het zelfde probleem rond.
de laatste tijd gaat het een stuk beter, mede omdat mijn acne weg is en ik al een tijdje train waardoor ik me ook prettiger in mijn vel voel zitten.

meestal heb ik er wel last van als ik bijv alleen een drukke trein in stap. van te voren begint mijn hart al zwaarder te kloppen en krijg ik zweet handjes. en als ik dan binnen sta dan krijg ik altijd het gevoel alsof iedereen me aan loopt te staren... heel irritand :\
of idd wat jij ook zegt, het niet weten wat te zeggen tegen iemand, of er eerst een hele tijd mee bezig zijn de juiste zin te vinden, terwijl die zin dan weer niet bij de situatie past.

heb je misschien ook wel eens situaties dat je juist gelijk iets terug weet te zeggen maar dat je dan door jezelf tegen gehouden word omdat je denkt dat dat niet het juiste is wat je kan zeggen?
ik had hier wel vaak last van, en dank dat dit gewoon komt door een te laag zelfvertrouwen.


wat voor mij nu ook wel een beetje begint te werken is mezelf constant het gevoel geven dat ik boven iedereen sta en beter ben dan iedereen.

en wat ook werkt, is iedere keer wanneer je in een spiegel naar je zelf kijkt zeggen hoe mooi je wel niet bent en dat alles gewoon perfect is..
in het begin is het raar, maar na een tijdje ga je het zelf ook echt zien en gaat je zelfverzekerdheid omhoog.
met die zelfverzekerdheid ga je ook een stuk makkelijker praten heb ik gemerkt.

verder gewoon naar iedereen lachen en wees een blije lul :)
 
ik loop ook al een hele tijd met het zelfde probleem rond.
de laatste tijd gaat het een stuk beter, mede omdat mijn acne weg is en ik al een tijdje train waardoor ik me ook prettiger in mijn vel voel zitten.

meestal heb ik er wel last van als ik bijv alleen een drukke trein in stap. van te voren begint mijn hart al zwaarder te kloppen en krijg ik zweet handjes. en als ik dan binnen sta dan krijg ik altijd het gevoel alsof iedereen me aan loopt te staren... heel irritand :\
of idd wat jij ook zegt, het niet weten wat te zeggen tegen iemand, of er eerst een hele tijd mee bezig zijn de juiste zin te vinden, terwijl die zin dan weer niet bij de situatie past.

heb je misschien ook wel eens situaties dat je juist gelijk iets terug weet te zeggen maar dat je dan door jezelf tegen gehouden word omdat je denkt dat dat niet het juiste is wat je kan zeggen?
ik had hier wel vaak last van, en dank dat dit gewoon komt door een te laag zelfvertrouwen.


wat voor mij nu ook wel een beetje begint te werken is mezelf constant het gevoel geven dat ik boven iedereen sta en beter ben dan iedereen.

en wat ook werkt, is iedere keer wanneer je in een spiegel naar je zelf kijkt zeggen hoe mooi je wel niet bent en dat alles gewoon perfect is..
in het begin is het raar, maar na een tijdje ga je het zelf ook echt zien en gaat je zelfverzekerdheid omhoog.
met die zelfverzekerdheid ga je ook een stuk makkelijker praten heb ik gemerkt.

verder gewoon naar iedereen lachen en wees een blije lul :)
gister toevallig 'Cool Runnings' gekeken?;)
 
Terug
Naar boven