het grappige is dat iedereen maar zeurt over die level balans terwijl dat 1 van de redenen is waarom zowel oblivion als skyrim zo populair zijn geworden.
het voorkomt dat wanneer je een hoog level bent en besluit quests te doen die je op level 1 had kunnen doen, dat je er jezelf doorheen gaapt omdat het zo lachwekkend makkelijk is geworden.
tegelijkertijd zorgt het er ook voor dat het nergens zo onmenselijk moeilijk is op bepaalde gebieden dat je er niet meteen naar toe kunt, op enkele uitzonderingen na.
dit verbetert de waarde van het verkennen van de wereld en moedigt vaak meerdere playthroughs aan omdat je een compleet ander pad kunt bewandelen zonder dat je aan een lijntje van verplichtte progressie vast zit zoals wat meer traditionelere rpg's.
in tegenstelling tot wat eerder beweerd is, is het doel van de elder scrolls serie om de speler een ongekende vrijheid te bieden. dit is beter vertegenwoordigt in zowel skyrim als oblivion.
ik ben het er mee eens dat oblivion inderdaad niet de juiste belans had wat scaling betreft en skyrim ook niet, maar het is een flinke stap in de juiste richting.
van design standpunt gezien is wat bethesda met de elder scrolls wil bereiken een heel stuk beter gelukt met de laatste 2 delen dan tot en met deeltje 3, die veel minder populair waren(ondanks dat t verder toppers waren uiteraard)
