BED heb ik in m'n early 20's gehad (zo'n 20 jaar geleden dus). Ik had toen ook overgewicht. Ik heb toen cognitieve gedragstherapie gehad bij een eetkliniek. Het is daarna wel beter gegaan maar de drang naar eten bleef.
Dit komt mij zo bekend voor! Zo dacht ik ook voorheen. Ik had voor corona een strak regime. Flink afgevallen, netjes m'n eten preppen en toen kwam corona. Alle handvaten die ik had, sportscholen gingen dicht en ik kwam 22kg aan. Alsof ik alle schade moest inhalen.
Dit gebeurde tot vrij recent ook nog op kleine schaal bij mij (en is volgens mij ook wat bij jou gebeurt).
Dag of 10 hield ik het vol, kon mezelf alles ontzeggen, gewicht dropte lekker, maar dan kwam de verleiding. Dit kon komen doordat ik ging eten uit verveling/omdat ik me rot voelde of omdat er een feestje was met lekkers.
Ik ging dan van: -ik mag dit allemaal niet- naar -f**k it, ik mag het nu lekker allemaal en morgen is een nieuwe dag-
Ik ben aan het leren om van een schaarste mindset, naar een overvloed mindset te gaan.
Ik oefende daar ook mee door iets wat ik echt lekker vond in huis halen. Daarvan mocht ik dan elke dag een beetje en moest daar ook echt van genieten (bijvoorbeeld chocolade met een kopje thee). Als ik het dan op had moest ik actief nadenken dat het genoeg was voor vandaag en dat ik morgen meer mocht.
Verder leer ik echt kritisch naar eten kijken. Vind ik dat wat ik wil eten het echt waard om te eten, vind ik het echt lekker of eet ik het om een andere reden.
Ik ben er nog lang niet, maar ik denk echt veel minder aan eten, zoals vanmiddag bij mijn ouders kan ik rustig de taart afslaan en van de chips afslaan, eten doet me gewoon niet zoveel meer.
Als ik al zei, ik ben er nog lang niet, maar het gaat echt al beter. Hopelijk heb je er iets aan!
Ik heb ook een logje (al ben ik niet zo actief).
