Fitness Seller

Nieuws Yasmine: It was fun while it lasted...

  • Topic Starter Topic Starter
  • #121
Heb vandaag de vloer gereinigd van de plaats waar ze haar gevonden hebben. Het was afschuwelijk.... ik leek wel een outer body experience te hebben.... ik deed het zonder er te zijn.... Ik kan zelf niet beschrijven wat ik daar moeten doen heb... ik krijg dit nooit meer uit mijn kop....
 
We hebben beslist (morgen valt de definitieve beslissing) dat we haar gaan cremeren. De urne zal bij mij thuis komen. Ik denk dat mijn broer beseft dat ik er het meest aan zou hebben. Mijn zus en andere broer...tja.... die willen enkel de erfenis aanvaarden als er geld is en er iets te rapen valt. Ze stellen constant vragen, schelden uit maar nemen zelf geen initiatief. Hallucinant.. ik huiver als ik die gesprekken herlees.
Hopelijk valt er voor hun niks te rapen. Walg van zo een mensen.
 
Heel veel sterkte man! Wat een onvoorstelbaar verhaal...
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #124
De kogel is door de kerk. Vrijdag zal ze gecremeerd worden. Dinsdag volgt de ceremonie.... De urne komt mee naar huis. De andere broers en zus hebben hun akkoord gegeven.
Ik ben dooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooodmoe. Ook vandaag weer meerdere uren achter het stuur gezeten. Want ik woon heel ver van de familie...
Ik moet nog een tekst schrijven over haar "leven" (die de ceremonieleider of zo zal voorlezen), een gedicht uitkiezen, 4 liedjes waar ze van hield... en een foto opsturen voor op de kaartjes. De foto die ik wil is echter supergroot; Die moet ik inscannen maar het lukt niet. Morgenvroeg naar de printshop... als die dat zal willen scannen...
 
Na 25 jaar ofzo moet je weer beslissen of ze er kan blijven rusten (betalen)
Wellicht is het nog iets anders in Vlaanderen.

I.v.m. mijn vader:

1582669847601.png


Wij (i.e. moeder en broer) hebben eigenlijk nooit iets gehad met het bezoeken van zijn graf. (nu staat de urne in mijn moeders living)
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #126
Man man ik ben hier kapot aan het gaan....ik kom dit niet te boven...dit had ze niet verdiend.
 
Proberen positief te blijven denken man, anders verdrink je in negatieve gedachtes. Dat spiraalt alleen maar naar beneden en daar heb je op het moment helemaal niks aan (op andere momenten trouwens ook niet maar dat ter zijde).

Je moet herstellen dus blijf positief. Je kan hier niks meer aan doen dus, hoe hard het ook klinkt, zet je eroverheen en focus je op je herstel.
 
Laatst bewerkt:
Proberen positief te blijven denken man, anders verdrink je in negatieve gedachtes. Dat spiraalt alleen maar naar beneden en daar heb je op het moment helemaal niks aan.

Je moet herstellen dus blijf positief. Je kan hier niks meer aan doen dus, hoe hard het ook klinkt, zet je eroverheen en focus je op je herstel.

dit dus.
 
Veel sterkte man, leef echt met je mee .. heftige situatie.. probeer jezelf niet hierin te verliezen, vecht ook voor jezelf, dat zou je moeder zeker ook gewild hebben.
Hoe gaat het met je, en hoe voel je je?
 
Sterkte kerel. Hieronder een beschrijving van het rouwproces, wellicht heb je er iets aan.

''Alright, here goes. I'm old. What that means is that I've survived (so far) and a lot of people I've known and loved did not. I've lost friends, best friends, acquaintances, co-workers, grandparents, mom, relatives, teachers, mentors, students, neighbors, and a host of other folks. I have no children, and I can't imagine the pain it must be to lose a child. But here's my two cents.

I wish I could say you get used to people dying. I never did. I don't want to. It tears a hole through me whenever somebody I love dies, no matter the circumstances. But I don't want it to "not matter". I don't want it to be something that just passes. My scars are a testament to the love and the relationship that I had for and with that person. And if the scar is deep, so was the love. So be it. Scars are a testament to life. Scars are a testament that I can love deeply and live deeply and be cut, or even gouged, and that I can heal and continue to live and continue to love. And the scar tissue is stronger than the original flesh ever was. Scars are a testament to life. Scars are only ugly to people who can't see.

As for grief, you'll find it comes in waves. When the ship is first wrecked, you're drowning, with wreckage all around you. Everything floating around you reminds you of the beauty and the magnificence of the ship that was, and is no more. And all you can do is float. You find some piece of the wreckage and you hang on for a while. Maybe it's some physical thing. Maybe it's a happy memory or a photograph. Maybe it's a person who is also floating. For a while, all you can do is float. Stay alive.

In the beginning, the waves are 100 feet tall and crash over you without mercy. They come 10 seconds apart and don't even give you time to catch your breath. All you can do is hang on and float. After a while, maybe weeks, maybe months, you'll find the waves are still 100 feet tall, but they come further apart. When they come, they still crash all over you and wipe you out. But in between, you can breathe, you can function. You never know what's going to trigger the grief. It might be a song, a picture, a street intersection, the smell of a cup of coffee. It can be just about anything...and the wave comes crashing. But in between waves, there is life.

Somewhere down the line, and it's different for everybody, you find that the waves are only 80 feet tall. Or 50 feet tall. And while they still come, they come further apart. You can see them coming. An anniversary, a birthday, or Christmas, or landing at O'Hare. You can see it coming, for the most part, and prepare yourself. And when it washes over you, you know that somehow you will, again, come out the other side. Soaking wet, sputtering, still hanging on to some tiny piece of the wreckage, but you'll come out.

Take it from an old guy. The waves never stop coming, and somehow you don't really want them to. But you learn that you'll survive them. And other waves will come. And you'll survive them too. If you're lucky, you'll have lots of scars from lots of loves. And lots of shipwrecks.''
 
Man man ik ben hier kapot aan het gaan....ik kom dit niet te boven...dit had ze niet verdiend.
Denk dat je je eigen grenzen moet blijven bewaken, man. Ik vind het niet zo normaal dat je alles op je lijkt te nemen terwijl je het zelf al moeilijk genoeg hebt.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #132
Sterkte kerel. Hieronder een beschrijving van het rouwproces, wellicht heb je er iets aan.

''Alright, here goes. I'm old. What that means is that I've survived (so far) and a lot of people I've known and loved did not. I've lost friends, best friends, acquaintances, co-workers, grandparents, mom, relatives, teachers, mentors, students, neighbors, and a host of other folks. I have no children, and I can't imagine the pain it must be to lose a child. But here's my two cents.

I wish I could say you get used to people dying. I never did. I don't want to. It tears a hole through me whenever somebody I love dies, no matter the circumstances. But I don't want it to "not matter". I don't want it to be something that just passes. My scars are a testament to the love and the relationship that I had for and with that person. And if the scar is deep, so was the love. So be it. Scars are a testament to life. Scars are a testament that I can love deeply and live deeply and be cut, or even gouged, and that I can heal and continue to live and continue to love. And the scar tissue is stronger than the original flesh ever was. Scars are a testament to life. Scars are only ugly to people who can't see.

As for grief, you'll find it comes in waves. When the ship is first wrecked, you're drowning, with wreckage all around you. Everything floating around you reminds you of the beauty and the magnificence of the ship that was, and is no more. And all you can do is float. You find some piece of the wreckage and you hang on for a while. Maybe it's some physical thing. Maybe it's a happy memory or a photograph. Maybe it's a person who is also floating. For a while, all you can do is float. Stay alive.

In the beginning, the waves are 100 feet tall and crash over you without mercy. They come 10 seconds apart and don't even give you time to catch your breath. All you can do is hang on and float. After a while, maybe weeks, maybe months, you'll find the waves are still 100 feet tall, but they come further apart. When they come, they still crash all over you and wipe you out. But in between, you can breathe, you can function. You never know what's going to trigger the grief. It might be a song, a picture, a street intersection, the smell of a cup of coffee. It can be just about anything...and the wave comes crashing. But in between waves, there is life.

Somewhere down the line, and it's different for everybody, you find that the waves are only 80 feet tall. Or 50 feet tall. And while they still come, they come further apart. You can see them coming. An anniversary, a birthday, or Christmas, or landing at O'Hare. You can see it coming, for the most part, and prepare yourself. And when it washes over you, you know that somehow you will, again, come out the other side. Soaking wet, sputtering, still hanging on to some tiny piece of the wreckage, but you'll come out.

Take it from an old guy. The waves never stop coming, and somehow you don't really want them to. But you learn that you'll survive them. And other waves will come. And you'll survive them too. If you're lucky, you'll have lots of scars from lots of loves. And lots of shipwrecks.''
Prachtig EN bedankt voor dit .Dat is ook waar ik op reken... of op hoop. Het is de eerste keer dat ik iemand zo dicht verlies....
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #133
Denk dat je je eigen grenzen moet blijven bewaken, man. Ik vind het niet zo normaal dat je alles op je lijkt te nemen terwijl je het zelf al moeilijk genoeg hebt.
Ik had bij het bezoek aan haar appartement foto's genomen van de foto's aan de muren. Zdat ik aan mijn broers kon tonen dat ze nog aan hen dacht.... En ik had een grote foto van de muur meegenomen om die te gebruiken om rouwkaartjes te laten drukken. Mijn schoonzus vroeg aan mijn zus:"kan je me zo'n foto doorsturen, dan hebben we hem te pakken". Daarmee bedoelde ze dat als ik iets meeneem uit het appartement, dan aanvaard ik de erfenis en dus ook de schulden als die er zijn. Mijn zus was met verstomming geslagen. Ze zag toen pas in wat een monster die schoonzus is.
En ze blijft zeggen:" de politie heeft me gezegd dat ze met haar kop in het toilet lag" om haar herinnering te bevuilen. En ik kan met 100 procent zekerheid zeggen dat dit niet waar is... ik heb namelijk het haar en hoofdhuid van de linoleum vloer moeten schrapen.... iets wat ik nooit meer kan vergeten... Waarom dat monster er voor kiest zoiets te vertellen is ongelooflijk. Onbegrijpelijk.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #134
Hier het gesprek... "thierry" is eigenlijk zijn vrouw T., een monster.... (de namen zijn aangepast).

Hier is Thierry mijn broer maar het is eigenlijk zijn vrouw T. die het gesprek voerde.
Mieke is m'n zus,
Gerard is mijn oudste broer, Tania zijn vrouw (die me enorm geholpen hebben alles te regelen)

"
Thierry heeft deze groep aangemaakt

U bent deelnemer geworden via een uitnodigingslink

[10:50, 2/20/2020] Thierry: Chris wou dit

[10:53, 2/20/2020] Tania: Oké is heel goed

[10:55, 2/20/2020] Thierry: Er is vraag wie de begrafenis gaat doen want de buren willen weten wanneer ze begraven word

[11:07, 2/20/2020] Christian .: Ik zou straks naar haar OCMW moeten bellen om te kijken hoe haar financiële situatie was...En of de lening van haar bank nu is afgesloten en dus geregulariseerd.

[11:12, 2/20/2020] Thierry: Ze heeft tegen ons gezegd altijd dat we ons moesten laten aftekenen

[11:13, 2/20/2020] Thierry: Blijkbaar zou ze geld genoeg op rekening moeten staan hebben voor begrafenis guust en lilian zeggen dit ook

[11:15, 2/20/2020] Thierry: Pensioen die ze te veel gehad heeft tot nu gaat moeten terug betaald worden rekeningen ook

[11:37, 2/20/2020] Tania: Laten Julie weten wat er moet gebeuren of wat we moeten doen

[11:39, 2/20/2020] Christian .: Ik heb het OCMW gecontacteerd

[11:39, 2/20/2020] Tania: Er moet ook nog naar haar apartement gekeken worden ook zeker.

[11:39, 2/20/2020] Tania: Ja en wat zeggen ze

[11:39, 2/20/2020] Christian .: Ik wacht op hun antwoord. Ze gingen me bellen of mailen.

[11:39, 2/20/2020] Christian .: Want ik heb veel vragen gesteld

[11:40, 2/20/2020] Tania: Ja er zijn veel vragen nu he

[11:41, 2/20/2020] Tania: We zouden toch eens samen moeten kunnen komen he

[11:41, 2/20/2020] Christian .: Waar en wanneer

[11:42, 2/20/2020] Christian .: Ik ben vandaag en morgen thuis wegens omstandigheidsverlof

[11:42, 2/20/2020] Tania: Wil da gerust bij mij doen vant wiekend

[11:42, 2/20/2020] Christian .: ok

[11:43, 2/20/2020] Christian .: daarna heb ik een week verlof

[11:43, 2/20/2020] Tania: Want moeten daar toch niet te lang mee wachten denk ik

[11:45, 2/20/2020] Thierry: Laat je weten wat ocmw gezegd heeft

[11:45, 2/20/2020] Thierry: Dat samen komen dat zal moeilijk zijn

[11:46, 2/20/2020] Thierry: Ik neem nu geen risicos hij moet maandag terug starten met zijn medicatie

[11:47, 2/20/2020] Tania: Ja dat versta ik

[11:48, 2/20/2020] Thierry: Hij was al zwak en nu dit nieuws

[11:49, 2/20/2020] Tania: Ja komt aan he

[11:52, 2/20/2020] Tania: Hou mij op de hoogte he Chris

[11:58, 2/20/2020] Christian .: ik heb het ziekenhuis gebeld

[11:58, 2/20/2020] Christian .: haar identiteitskaart ligt daar

[11:58, 2/20/2020] Christian .: de arts die het overlijden vaststelde was marc matthys

[11:58, 2/20/2020] Christian .: ik ga hemm bellen om te wetenvan wat ze precies is gestorven en hoe

[12:00, 2/20/2020] Thierry: Maagbloeding natuurlijke dood

[12:02, 2/20/2020] Thierry: Waarom haar identiteitskaart nodig ?

[12:18, 2/20/2020] Christian .: maagbloeding natuurlijk dood.. dat stond op het papier onmiddellijk na de vaststelling van het overlijden. dat is echter geen volledige verklaring

[12:18, 2/20/2020] Christian .: de arts kan niet op datmoment ene bloedanalyse uitvoeren om te kijken of ze mss pillen had gepakt die ze wou uitbraken

[12:19, 2/20/2020] Christian .: haar identiteitskaart is nodig voor de begrafenisondernemer

[12:19, 2/20/2020] Christian .: ik heb ondertussen antwoord gekregen van het ocmw

[12:19, 2/20/2020] Christian .: Beste,







Eerst en vooral mijn oprechte deelneming.







Het dossier van uw moeder is echter al sinds 2018 afgesloten bij onze dienst.







U neemt dan ook best contact op met de sociale dienst van het AZ xxxxxxxxxxxxxxxxx op het nummer 09/2xxxxx.







Met vriendelijke groeten,

[12:22, 2/20/2020] Tania: Zat ze dan niet meer bij het OCMW

[12:22, 2/20/2020] Thierry: Had overlevingspensioen

[12:29, 2/20/2020] Christian .: Ja vreemd. Want dat overlevingspensioen was minder dan het bestaansminimum

[12:30, 2/20/2020] Christian .: Misschien was het ondertussen geregeld en aangepast.

[12:33, 2/20/2020] Christian .: We moeten dan een begrafenisondernemer aanstellen die dan voor de administratie zal zorgen ook

[12:34, 2/20/2020] Tania: Oké kunnen vragen in het zieken huis en kijken voor te begrafenis cremeren

[13:45, 2/20/2020] Mieke: Ik heb het geïnstalleerd

[13:45, 2/20/2020] Thierry: Ok

[13:46, 2/20/2020] Christian .: Heb de arts aan de lijn gehad

[13:48, 2/20/2020] Christian .: Hij zei het volgende: ze is wellicht naar het toilet gegaan om te plassen. Toen ze zich rechtstelde zal ze duizelig geworden zijn en flauw gevallen zijn.

[13:49, 2/20/2020] Christian .: Bij haar val heeft ze de tolethouder geraakt met haar pols. Ze heeft niet geleden. Een maagbloeding bij mensen van hoge leeftijd voelen het vaak niet en het kan dus een zweer geweest zijn die is opengebarsten."

[13:53, 2/20/2020] Thierry: Raaar

[14:07, 2/20/2020] Mieke: Ja inderdaad

[14:07, 2/20/2020] Mieke: Raar

[14:08, 2/20/2020] Mieke: Waarom cremeren

[14:09, 2/20/2020] Mieke: Waren niet gewoon begraven

[14:17, 2/20/2020] Christian .: Waarom is dat raar

[14:18, 2/20/2020] Thierry: Ze hebben haar gevonden.met haar gezicht in toilet

[14:47, 2/20/2020] Christian .: Wie zegt dat

[14:47, 2/20/2020] Christian .: Dat is niet wat de agent en de arts hebben gezegd

[14:49, 2/20/2020] Christian .: Dat is ook fysisch niet mogelijk he. Het gewicht van je lichaam trekt je naar de grond.

[14:50, 2/20/2020] Christian .: Ik ga nu eten en vertrek dan naar Gerard en Tania

[14:50, 2/20/2020] Christian .: Van daaruit naar ziekenhuis

[14:50, 2/20/2020] Mieke: Ik denk ben al gerustgesteld dat ma niet heeft geleden

[14:51, 2/20/2020] Thierry: Gaan jullie naar motuarium gaan kijken naar ma

[14:52, 2/20/2020] Thierry: *Mortuarium

[14:52, 2/20/2020] Christian .: Ja

[14:53, 2/20/2020] Thierry: Sterkte

[15:52, 2/20/2020] Christian .: Tanja, Gerard...we vertrekken nu

[16:06, 2/20/2020] Tania: Oké

[16:10, 2/20/2020] Mieke: Heb tante mie opgebeld

[16:11, 2/20/2020] Thierry: En wat zei ze

[16:12, 2/20/2020] Mieke: Verschoten dat ma gestorven is, en vooral hoe, ze kan het nog altijd niet geloven

[16:13, 2/20/2020] Thierry: Begrijpelijk

[16:13, 2/20/2020] Mieke: Over het andere blijft het een raadsel

[16:13, 2/20/2020] Thierry: Jah

[16:14, 2/20/2020] Mieke: Ge begrijpt me

[16:14, 2/20/2020] Mieke: Ik heb het haar vlak af gezegd, ik heb geen geheimen

[16:15, 2/20/2020] Thierry: Nee das waar

[16:15, 2/20/2020] Mieke: Tante mie zou ook graag een aandenken willen van haar zus

[16:16, 2/20/2020] Mieke: Ze ging me vanavond nog terug bellen

[16:16, 2/20/2020] Mieke: Ze was niet alleen

[16:17, 2/20/2020] Thierry: Ok

[09:47, 2/21/2020] Thierry: Is er al meer info ?

[09:50, 2/21/2020] Tania: Nog niet moeten nog na kijken

[09:53, 2/21/2020] Thierry: Naar wat nog kijken

[10:05, 2/21/2020] Thierry: Ze moet aangegeven worden bij de gemeente en zo snel mogelijk begrafenisondernemer

[10:32, 2/21/2020] Tania: Maandag weten we meer

[10:36, 2/21/2020] Thierry: ?????

[10:43, 2/21/2020] Tania: Zijn er mee bezig om alles te regelen

[10:48, 2/21/2020] Mieke: Maandag weten ze meer, hoe komt het dat het zolang duurt

[10:48, 2/21/2020] Mieke: Ik ga zelf bellen

[10:49, 2/21/2020] Tania: Heb alles al geregeld maandag bij notaris dan word alles duidelijk

[10:57, 2/21/2020] Thierry: De notaris regeld toch niet de begrafenis?

[10:59, 2/21/2020] Tania: Nee is ook al gebeld maar kan pas maandag meer weten


[11:01, 2/21/2020] Thierry: Is ze al aangegeven op de gemeente ?

[11:02, 2/21/2020] Thierry: Dat ze overleden is

[11:06, 2/21/2020] Mieke: Waarom heeft niemand mij gis nog gebeld, ik ben toch de dochter

[11:06, 2/21/2020] Christian .: Hoe bedoel je

[11:07, 2/21/2020] Christian .: Ik wist niet dat je nog een telefoontje van ons verwachtte

[11:08, 2/21/2020] Christian .: Vergis ik me of wist je het niet dat we gisteren naar het mortuarium gingen gaan

[11:16, 2/21/2020] Tania: Wie betaald er mee in heel dit gebeuren

[11:17, 2/21/2020] Christian .: Maandag weten we wellicht de financiële situatie van ma en hoe we de begrafenis gaan betalen. Ik ga meebetalen mocht blijken dat ma geen geld over heeft voor haar begrafenis. Wie nog?

[11:26, 2/21/2020] Christian .: [21/2 11:07] Christian .: Ik wist niet dat je nog een telefoontje van ons verwachtte

[21/2 11:08] Christian .: Vergis ik me of wist je het niet dat we gisteren naar het mortuarium gingen gaan

[11:27, 2/21/2020] Thierry: Ter info de factuur word eerst van haar rekening gehouden v.d begrafenis daarna met overschot word de rest vereffend

[11:28, 2/21/2020] Christian .: Dank u voor de info

[11:28, 2/21/2020] Christian .: Maar als er niks op de rekening staat of onvoldoende dan doet men beroep op de kinderen

[11:29, 2/21/2020] Christian .: Daarom...om een antwoord op deze vragen te hebben...Maandag naar de notaris


[11:30, 2/21/2020] Mieke: Ik zou de telefoon graag hebben van de notaris

[11:31, 2/21/2020] Christian .: Ik zie veel vragen maar weinig antwoorden....

[11:31, 2/21/2020] Mieke: Niks kan gestopt worden zolang er geen overlijden papier is

[11:31, 2/21/2020] Tania: Er komt meer bij kijken dan de kosten alleen voor de begrafenis he

[11:31, 2/21/2020] Mieke: Maar wie betaalt neemt ook de erfenis

[11:32, 2/21/2020] Mieke: Ik teken mij af

[11:32, 2/21/2020] Christian .: Fout


[11:32, 2/21/2020] Mieke: Ik heb genoeg geld gegeven al die jaren

[11:32, 2/21/2020] Thierry: Er staat normaal genoegt op de rekening ,mensen die mij dit bevestigd hebben en zijzelf ook telefonisch dat ze voor heeft gespaard

[11:33, 2/21/2020] Christian .: Het is niet omdat je aftekent datje niet moet betalen voor de begrafenis van je moeder. Maar jij hebt het financieel extreem zwaar. Ik denk dat niemand geld van jou verwacht...

[11:34, 2/21/2020] Mieke: Ik ga dat regelen met iemand van het o. c. m. w

[11:35, 2/21/2020] Tania: Kijk maandag weten we meer laat ons nu verder niet druk maken

[11:36, 2/21/2020] Thierry: Wie heeft het extreem zwaar?

[11:37, 2/21/2020] Mieke: Wie heeft ma haar pas

[11:37, 2/21/2020] Christian .: Ma heeft veel slecht gedaan maar ook veel goed. Ma was mentaal ziek en veel slachtoffers gemaakt. Ze was echter ook slachtoffer. Ze moest al van haar 20ste hulp krijgen. Het is als iemand die door een medisch probleem heel hard naar zweet ruikt. Die kan er niks aan doen maar de mensen rondom haar lijden er onder. Het zijn de artsen die schuldig zijn. Dr de Vogelaere. Cybulsky...Dr van ooteghem....zij hadden haar meer moeten geven dan tranxene.

[11:38, 2/21/2020] Christian .: Ik geloof niet in wat mensen zeggen.

[11:38, 2/21/2020] Christian .: Mieke

[11:38, 2/21/2020] Thierry: Tha

[11:38, 2/21/2020] Christian .: Het ziekenhuis. Dat blijft daar liggen voor de begrafenisondernemer

[11:39, 2/21/2020] Thierry: Raar ze hebben mij bevestigd dat tania alles heeft de papieren en haar pasport?

[11:39, 2/21/2020] Christian .: " mensen die me dit bevestigd hebben...." dat zijn geruchten. We zullen het maandag weten.

[11:40, 2/21/2020] Christian .: Ze?

[11:40, 2/21/2020] Thierry: Van het mortuarium

[11:40, 2/21/2020] Christian .: Vraag het eens aan Tania...misschien hebben ze het haat gisteren gegeven toen we het mortuarium hebben verlaten


[11:41, 2/21/2020] Christian .: Zijn jullie haar al gaan groeten?

[11:41, 2/21/2020] Christian .: Ik begrijp niet goed waarom je al die vragen stelt.....

[11:42, 2/21/2020] Christian .: Ik denk dat wie zegt dat hij of zij zal aftekenen en er niks mee te maken wil hebben hier verder geen antwoorden meer moet verwachten... En misschien ook best niet aanwezig is op de begrafenis.


[11:42, 2/21/2020] Mieke: Ma was ziek van de medicijnen, maar wat ze met mij hee gedaan was niet door haar ziekte van de medicijnen

[11:43, 2/21/2020] Thierry: Afscheid= begrafenis heeft niks te maken met afstand erfenis

[11:44, 2/21/2020] Mieke: Ma wou mij niet uit zien

[11:44, 2/21/2020] Mieke: Ma wou mij niet meer zien

[11:48, 2/21/2020] Christian .: Jullie tekenen af...Jullie willen niks ...En afscheid nemen doe je als de persoon nog iets voor je betekende.

[11:49, 2/21/2020] Mieke: Dat is zever, je voelt niks van mijn pijn

[11:49, 2/21/2020] Christian .: Ma was ziek ondanks de medicijnen...haar hele leven was slecht door haar mentale gezondheid. Ma had borderline...

[11:49, 2/21/2020] Christian .: Ik had het niet tegen jou

[11:50, 2/21/2020] Mieke: Ik heb zoveel voor ma gedaan

[11:50, 2/21/2020] Christian .: Het gaat niet over mij...niet over Thierry...niet over Gerard...niet over u....het gaat over ma...

[11:50, 2/21/2020] Tania: Laat het nu allemaal even rustig en we zien maandag verder wand zo gaan we ook niets oplossen

[11:51, 2/21/2020] Christian .: Wat ik vaststel: is er geld dan wil ik wel wat...maar als er schulden zijn, dan teken ik af.


[11:52, 2/21/2020] Christian .: Dat is de teneur hier....

[11:52, 2/21/2020] Christian .: Wie gen verdriet voelt hoeft niet aanwezig te zijn op de begrafenis.

[11:52, 2/21/2020] Christian .: Ik kan begrijpen als je gen verdriet voelt...En dat jullie ma niet kunnen vergeven

[11:52, 2/21/2020] Christian .: Echt

[11:53, 2/21/2020] Thierry: Zolang de procedure loopt lopen de rekeningen ook op ,ik zeg het nogmaals "ma" heeft gezegd "aftekenen" dus ja er zijn schulden

[11:53, 2/21/2020] Christian .: Ik kan dat begrijpen...maar als je geen verdriet voelt dan begrijp ik niet wat iemand dan op een begrafenis komt doen

[11:53, 2/21/2020] Christian .: Dat zullen we maandag zien.

[11:54, 2/21/2020] Thierry: Hoe kan jij weten dat er geen verdriet is?

[11:54, 2/21/2020] Christian .: Teken gerust af...

[11:54, 2/21/2020] Christian .: Zeg ik dat?

[11:54, 2/21/2020] Mieke: Ma heeft mij nog gezegd dat ik mij moest aftekenen want dat ik anders haar schulden erf

[11:55, 2/21/2020] Thierry: Waar was jij als ze nog leefde,waar was jouw emphatie?

[11:55, 2/21/2020] Christian .: Dat zullen we maandag weten.

[11:55, 2/21/2020] Christian .: Ik heb geen moraallessen van jou te nemen Tamara

[11:55, 2/21/2020] Mieke: Ik denk dat iedereen zijn verdriet heeft op zijn manier, ik vindt het jammer dat dit nu moet gebeuren, waarom komen we niet overeen

[11:56, 2/21/2020] Thierry: Tuurlijk maar ik ook niet van u

[11:56, 2/21/2020] Christian .: Ik geef die niet

[11:57, 2/21/2020] Tania: Kijk of er nu schulden zijn of niet nu gaat het vooral om dat alles moet geregeld worden en ben daar mee bezig wees rustig en maandag laat ik iedereen weten wat en hoe

[11:57, 2/21/2020] Christian .: Ik zeg: wie geen verdriet voelt moet niet komen

[11:57, 2/21/2020] Mieke: Denk dat ma dat toch ook nie zou gewild hebben, ik heb nog geprobeerd om ma te laten opnemen, omdat ze voor haar zelf ni kon zorgen

[11:57, 2/21/2020] Christian .: Wie aftekent moet geen antwoorden verwachten

[11:57, 2/21/2020] Mieke: Maar de huisarts zei dat ze zelf moest beslissen

[11:57, 2/21/2020] Christian .: Ik verlaat deze groep.

[11:57, 2/21/2020] Mieke: En ma was kwaa op mij daarvoor

U hebt de groep verlaten
 
Samenvatting?
 
  • Like
Waarderingen: mat
Sterkte en gecondoleerd

Praktische tip; in Nederland kun je een erfenis beneficiar aanvaarden. Dat betekent dat je de erfenis alleen aanvaardt als er na afhandeling een positief saldo overblijft.

Dot kan ook in Belgiëhttps://www.nn.be/nl/kapitalevragen/hoe-kan-ik-een-erfenis-verwerpen-weigeren

Wees goed geïnformeerd bij dit soort zaken. Als iedereen de erfenis verwerpt en 1 persoon niet, komen alle schulden daar terecht. Dus ondanks ruzie; regel het goed samen.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #138
Sterkte en gecondoleerd

Praktische tip; in Nederland kun je een erfenis beneficiar aanvaarden. Dat betekent dat je de erfenis alleen aanvaardt als er na afhandeling een positief saldo overblijft.

Dot kan ook in Belgiëhttps://www.nn.be/nl/kapitalevragen/hoe-kan-ik-een-erfenis-verwerpen-weigeren

Wees goed geïnformeerd bij dit soort zaken. Als iedereen de erfenis verwerpt en 1 persoon niet, komen alle schulden daar terecht. Dus ondanks ruzie; regel het goed samen.
Ja dat weet ik. Toch bedankt!
 
Dat jullie familie zijn is wel duidelijk.
 
  • Like
Waarderingen: mat
  • Topic Starter Topic Starter
  • #140
Terug
Naar boven