Nee je kan enkel concluderen dat de god die de meeste religies portreteren en de manier waarop ze dit doen gewoon afspiegelingen zijn van de waarden en normen van enkele maatschappijen in de context van een bepaalde tijd in de geschiedenis met verregaande gevolgen.
Je kan enkel antropologische conclusies ehn dergelijke trekken.
Voor de rest kan je je niet uitspreken over existentiële vragen aan de hand van het wereldbeeld dat je nu hebt.
En ik kan wel overtuigd zijn van iets,dat maakt het nog niet waar.
Als jij je er niet bij kan neerleggen dat we als mensen praktisch niets weten is dat jouw probleem.
Jij haalt de wet van de contradictie aan..in principe is contradictie de norm.
De kennis die we tot nu toe vergaren geven aan dat het leven een paradox is.
Ik vind de mens vaak hoogmoedig omgaat met het werkwoord weten.
Ik kan het begrijpen dat veel mensen zich moeten vastklampen aan overtuigingen om door het leven te geraken maar die strategie om je door het leven te waden is een persoonlijke zaak.
Een overtuiging kan je inspireren en motiveren om nog meer kennis te vergaren.Het kan reflectie zijn van wie je bent en je kan er normen en waarden rond bouwen maar dat is het dan ook.
Het feit dat het leven uit paradoxen bestaat en er 1 is maakt het vaak moeilijk en is vaak de oorzaak van veel problemen,zij het in de maatschappij of gewoon voor jezelf persoonlijk of zelfs op wetenschappelijk niveau.
Het niet kunnen omgaan met een paradox staat voor mij gelijk aan niet om kunnen gaan met het leven ergo een teken van zwakheid.
Het kan je alleen sterker maken en wapenen tegen wat het leven je voor de voeten legt.
.
