AndroidHealthClinic

Sticky Films Kritiek & Review Topic

[Afbeelding niet meer beschikbaar]

Antwone Fisher is een Amerikaanse film uit 2002 geregisseerd door Denzel Washington. De hoofdrollen worden vertolkt door Derek Luke, Malcolm David Kelley en Denzel zelf.

De zeeman Antwone Fisher is geneigd tot gewelddadige uitbarstingen en moet naar de marinepsychiater voor hulp. Eerst wil hij niets vertellen, maar daarna breekt hij door en vertelt alles over zijn verschrikkelijke kindertijd. Dankzij de hulp van de dokter, confronteert hij zijn pijnlijk verleden en begint hij de speurtocht naar zijn familie die hij nooit kende.

Een aanrader als je films zoals Good Will Hunting graag ziet.

8/10
 
Rambo is gewoon zwaar over-the-top. Als je het kan waarderen vind je hem geweldig, als je dat niet kan waarderen dan zul je de film echt niets aan vinden.

Het is vrij simpel, als je de voorgaande Rambofilms niets vond dan vind je deze Rambofilm ook niets.
De Sylvester Stallone fans zullen in deze film in elk geval niet teleurgesteld zijn. Deze film is Rambo op z'n onverschilligst en op z'n hardst, ik vond 'm geweldig :)
 
Sow wat tegenvallers gekeken:

[Afbeelding niet meer beschikbaar]

The Darjeerling Limited

Aardige comedy die het toch niet haalt bij het niveau van The Life Aquatic en The Royal Tenenbaums van dezelfde regiseur. Wel een aantal leuke momenten, maar over het algemeen beetje saai. 6+/10




[Afbeelding niet meer beschikbaar]

Death Sentence

Behoorlijk vermakelijke maar ook erg ongeloofwaardige wraakfilm. Met the usual tough guy gangsters en shootout einde, hier en daar wat familie drama om de haat te voeden. Mja, Charles Bronson deed het beter, maar dit is ook aardig. 6/10




[Afbeelding niet meer beschikbaar]

Dan In Real Life

Romantische comedie voor de familie. Voorspelbaar en zoetsappig maar nergens écht romantisch. Een traantje hier, een lachje daar, wat plaatsvervangende schaamte en mja eigenlijk geen verhaal. Acteerwerk en enkele momenten maakte het nog net de moeite. 5,5/10
 
[Afbeelding niet meer beschikbaar]

Supercoole personages en gewetenloze moordenaars. Zet de standaard voor 2008 gelijk hoog. 8/10
 
[Link niet meer beschikbaar]

Supercoole personages en gewetenloze moordenaars. Zet de standaard voor 2008 gelijk hoog. 8/10

Vind je? Door alle lyrische reviews die ik tot nog toe gezien heb had ik heel wat verwacht van deze film. Ik vond hem echter tegenvallen. De film begint goed, maar
op 2/3 van de film wordt één van de twee hoofdpersonen geliquideerd. Een bijfiguur, de oude sherriff, wordt ineens hoofdpersoon. Vanaf dit moment wordt de film erg traag en vervalt in saaie dialogen die niets met het oorspronkele verhaal te maken hebben. Nog vreemder is dat de oude sherriff uiteindelijk niet eens bij het oorspronkele verhaal betrokken raakt. De kloe van het verhaal: no country for old man like the sherrif. Niet echt overtuigend. Het 2/3 deel krijgt van mij een 8, het laatste derde deel een 2. Dat maakt gemiddeld een
6/10
 
Maar wat je in die spoiler aangeeft komt omdat je de achterliggende boodschap er niet in gezien hebt. Wat trouwens niet zo vreemd is want het heeft me zelf een halve dag denken gekost voor ik eigenlijk begreep wat dat was... Het is vooral om die reden dat ie zo hoog scoorde, hij zet je echt aan het denken, het gaat verder dan de standaard Hollywood film waar alles 10x uitgelegd wordt.

[foto]http://www.moviewallpapers.net/images/wallpapers/2007/3-10-to-yuma/3-10-to-yuma-1-1024.jpg[/foto]
Zeer geslaagde Western / Crime / Drama van James Mangold met perfecte top cast en interessant plot. Op geen enkel moment saai of voorspelbaar, prachtige achtergronden, juiste selectie van scenes, geloofwaardig gespeeld. Deze film heeft gewoon alles wat een film in dit genre goed maakt. Enige minpuntje is dat er bepaalde dingen in realiteit gewoon nooit zouden kunnen. Maar als je van boeiende films met ook nog wat regelmatige actie houdt dan vind ik deze beter dan No Country....Ga deze zien is absolute aanrader je zal geen spijt hebben 8+/10


.


.
 
Mijn interpretatie van de achterliggende boodschap wijkt niet echt af van de gemiddelde recensent die er lyrisch over is, hoewel ik het wel op veel punten niet eens ben. Het hoofdthema is vrij duidelijk,
de oude sherriff is tot het inzicht gekomen dat al zijn inspanningen als sherriff de wereld niet echt hebben verbeterd en dat zal nooit lukken ook. Hij is onverschilliger geworden ten opzichte van misdaad en in zekere zin berust hij in het lot. Dit inzicht heeft hij overigens al bij het begin van de film, het blijkt onder andere uit zijn laconieke houding waarmee hij de mislukte drugsdeal observeert.
Veel recensenten beweren echter dat zijn houding radicaal verandert gedurende de film naar aanleiding van het 'nieuwe kwaad' dat zich voordoet in de persoon van Chigur. Misschien dat niet alleen een slechte opvoeding resulteert in een misdadig persoon, maar dat sommige mensen van zichzelf gewoon door en door kwaad zijn. Niet echt overtuigend gebracht, wat waarschijnlijk ook komt doordat er behoorlijk in de dialogen (of beter gezegd monologen) van de sherriff is geknipt. Wat overigens ook begrijpelijk is omdat de film anders veel te lang zou duren. Dergelijke monologen zijn ook niet echt geschikt voor een film omdat de film er ontiegelijk traag van wordt (het beeld moet meerwaarde hebben t.o.v. platte tekst omdat platte tekst veel sneller verwerkbaar is, lezen gaat sneller dan luisteren).

Een subthema staat duidelijk te lezen op de cover, 'there are nog clean getaways'. Erg cliché, clean getaways zijn zeldzaam door nietsontziende misdadigers voor wie geen leven telt. Iets dat we allang wisten.

Voor mij blijft het daardoor niet meer dan een vermakelijke western, als actie/misdaad western vind ik hem geslaagd voor wat betreft het eerste 2/3 deel van de film. Doordat de regisseurs er meer van hebben denken te maken is de film echter grotendeels mislukt, ook het actie/misdaad gedeelte loopt dood doordat één van de hoofdpersonen plotseling geliquideerd is zonder dat de kijker getuige is van de confrontatie zelf. Het spanningsveld daalt tot een anticlimax en ineens staat de oude sherriff in de schijnwerpers. Onlogisch en inderdaad heel anders dan andere westerns, maar daarom juist niet beter. De regisseurs hebben geprobeerd er meer van te maken, maar dat is mijns inziens jammerlijk mislukt doordat de kijker op een verkeerde manier op het verkeerde been wordt gezet; die denkt namelijk naar een actie/misdaadfilm te kijken, maar ineens blijkt het geen actie/misdaad te zijn maar een dramafilm. Leuk om daarmee het intellect van de kijker zogenaamd geweld aan te doen doordat deze zogenaamd de essentie van de film tot op heden verkeerd geïnterpreteerd heeft.
‘En dan is het nu tijd voor de werkelijke ontknoping, zie daar onze sherriff is tot een nieuw inzicht gekomen.’
 
no country for old men gezien, buiten wat sfeerbeelden vond ik de film niet bijzonder eerlijk gezegd.
 
Mijn interpretatie van de achterliggende boodschap wijkt niet echt af van de gemiddelde recensent die er lyrisch over is, hoewel ik het wel op veel punten niet eens ben. Het hoofdthema is vrij duidelijk,
de oude sherriff is tot het inzicht gekomen dat al zijn inspanningen als sherriff de wereld niet echt hebben verbeterd en dat zal nooit lukken ook. Hij is onverschilliger geworden ten opzichte van misdaad en in zekere zin berust hij in het lot. Dit inzicht heeft hij overigens al bij het begin van de film, het blijkt onder andere uit zijn laconieke houding waarmee hij de mislukte drugsdeal observeert.
Veel recensenten beweren echter dat zijn houding radicaal verandert gedurende de film naar aanleiding van het 'nieuwe kwaad' dat zich voordoet in de persoon van Chigur. Misschien dat niet alleen een slechte opvoeding resulteert in een misdadig persoon, maar dat sommige mensen van zichzelf gewoon door en door kwaad zijn. Niet echt overtuigend gebracht, wat waarschijnlijk ook komt doordat er behoorlijk in de dialogen (of beter gezegd monologen) van de sherriff is geknipt. Wat overigens ook begrijpelijk is omdat de film anders veel te lang zou duren. Dergelijke monologen zijn ook niet echt geschikt voor een film omdat de film er ontiegelijk traag van wordt (het beeld moet meerwaarde hebben t.o.v. platte tekst omdat platte tekst veel sneller verwerkbaar is, lezen gaat sneller dan luisteren).

Een subthema staat duidelijk te lezen op de cover, 'there are nog clean getaways'. Erg cliché, clean getaways zijn zeldzaam door nietsontziende misdadigers voor wie geen leven telt. Iets dat we allang wisten.

Voor mij blijft het daardoor niet meer dan een vermakelijke western, als actie/misdaad western vind ik hem geslaagd voor wat betreft het eerste 2/3 deel van de film. Doordat de regisseurs er meer van hebben denken te maken is de film echter grotendeels mislukt, ook het actie/misdaad gedeelte loopt dood doordat één van de hoofdpersonen plotseling geliquideerd is zonder dat de kijker getuige is van de confrontatie zelf. Het spanningsveld daalt tot een anticlimax en ineens staat de oude sherriff in de schijnwerpers. Onlogisch en inderdaad heel anders dan andere westerns, maar daarom juist niet beter. De regisseurs hebben geprobeerd er meer van te maken, maar dat is mijns inziens jammerlijk mislukt doordat de kijker op een verkeerde manier op het verkeerde been wordt gezet; die denkt namelijk naar een actie/misdaadfilm te kijken, maar ineens blijkt het geen actie/misdaad te zijn maar een dramafilm. Leuk om daarmee het intellect van de kijker zogenaamd geweld aan te doen doordat deze zogenaamd de essentie van de film tot op heden verkeerd geïnterpreteerd heeft.
‘En dan is het nu tijd voor de werkelijke ontknoping, zie daar onze sherriff is tot een nieuw inzicht gekomen.’
Hmm, dat is imo slechts een deel.

Het auto-ongeluk zie ik als een verwerping van Anton's filosofie waarbij hij denkt altijd alles onder controle te hebben. Ondanks zijn inspanningen om getuigen te elimineren en een onzichtbare, controlerende kracht te zijn, is hij uiteindelijk ook een slachtoffer van het lot/toeval. De twee jongens kennen nu zijn gezicht en hij is ernstig gewond. Ook al lijkt het alsof hij 'gewonnen' heeft door iedereen te vermoorden die hem in de weg staat en het geld te bemachtigen, dit alles wordt uiteindelijk abrupt gestopt door een stom verkeersongeval. Dit verklaard waarom het ook voor de kijker zo totaal onverwacht in beeld komt, als een gebeurtenis die niemand zag aankomen, zelfs Anton niet.

Het lijkt mij dat de auteur probeert te zeggen dat niets 100% controleerbaar is en dat dingen veranderen ongeacht wat we doen. Je kan dit accepteren of er tegen vechten, maar uiteindelijk kan het niemand schelen. Deze waarheid wordt in de monoloog van Sheriff Tommy Bell duidelijk gemaakt: je kan het vatten met een stoïcijnse moedigheid van aanhoudende eer ondanks het uiteindelijk overbodige ervan. Of je kan het omarmen, zoals Anton Chigurh doet tijdens zijn extreem toevallige moorden en de keuzes die hij maakt aan de hand van zijn kop of munt spel. In een van de scenes met Anton moet je eens letten op het gesprek met die oude man, daarin zit een hoop van deze symboliek verborgen. De film lijkt te zeggen 'de wereld is een grote vleesmolen en wat je doet is uiteindelijk onbeduidend'.
Het is even wennen om het traditionele Hollywood gedoe (dat je verwacht) niet te zien natuurlijk. De meeste films in de imdb top 250 hebben iets gedaan wat nooit eerder gedaan is, en dit op een zeer verzorgde wijze, vandaar het succes van deze film. Al moet ik zelf toegeven dat ik ook liever een klassieke (maar minder originele) Western zie als 3:10 to yuma, gewoon voor de actie en spanning, die bij NCFOM soms toch een beetje ontbreekt.
 
EricR je bent een beste kerel maar met je muziek & film smaak ben ik het absoluut niet eens.
Lyrisch ben ik er ook niet over...maar zeker wel een zeer goede film.
 
Laatst bewerkt:
Hmm, dat is imo slechts een deel.

Het auto-ongeluk zie ik als een verwerping van Anton's filosofie waarbij hij denkt altijd alles onder controle te hebben. Ondanks zijn inspanningen om getuigen te elimineren en een onzichtbare, controlerende kracht te zijn, is hij uiteindelijk ook een slachtoffer van het lot/toeval. De twee jongens kennen nu zijn gezicht en hij is ernstig gewond. Ook al lijkt het alsof hij 'gewonnen' heeft door iedereen te vermoorden die hem in de weg staat en het geld te bemachtigen, dit alles wordt uiteindelijk abrupt gestopt door een stom verkeersongeval. Dit verklaard waarom het ook voor de kijker zo totaal onverwacht in beeld komt, als een gebeurtenis die niemand zag aankomen, zelfs Anton niet.

Het lijkt mij dat de auteur probeert te zeggen dat niets 100% controleerbaar is en dat dingen veranderen ongeacht wat we doen. Je kan dit accepteren of er tegen vechten, maar uiteindelijk kan het niemand schelen. Deze waarheid wordt in de monoloog van Sheriff Tommy Bell duidelijk gemaakt: je kan het vatten met een stoïcijnse moedigheid van aanhoudende eer ondanks het uiteindelijk overbodige ervan. Of je kan het omarmen, zoals Anton Chigurh doet tijdens zijn extreem toevallige moorden en de keuzes die hij maakt aan de hand van zijn kop of munt spel. In een van de scenes met Anton moet je eens letten op het gesprek met die oude man, daarin zit een hoop van deze symboliek verborgen. De film lijkt te zeggen 'de wereld is een grote vleesmolen en wat je doet is uiteindelijk onbeduidend'.
Het is even wennen om het traditionele Hollywood gedoe (dat je verwacht) niet te zien natuurlijk. De meeste films in de imdb top 250 hebben iets gedaan wat nooit eerder gedaan is, en dit op een zeer verzorgde wijze, vandaar het succes van deze film. Al moet ik zelf toegeven dat ik ook liever een klassieke (maar minder originele) Western zie als 3:10 to yuma, gewoon voor de actie en spanning, die bij NCFOM soms toch een beetje ontbreekt.

Vanuit het perspectief van Chigurh kun je inderdaad zo redeneren. Al vind ik zelf de achterliggende boodschap(pen) de de film al dan niet verhuld zou bevatten zwaar overtrokken, want in feite brengt de film niets nieuws wat we nog niet wisten, en dat ook nog eens niet op een bijzonder overtuigende manier.
 
EricR je bent een beste kerel maar met je muziek & film smaak ben ik het absoluut niet eens.
Lyrisch ben ik er ook niet over...maar zeker wel een zeer goede film.

Er is een verschil tussen een slechte film en een goede film waar je geen reet aan vind. Dat is net als met boeken. Ik heb pas een literair werk gelezen waar ik geen reet aan vond, maar het was wel meesterlijk geschreven.

En over smaak valt niet te twisten :)
 
runfatboyrunposter.jpg


Run Fatboy Run

Erg standaart romantisch comedie'tje rondom een sport evenement. Totaal naar verwachting, hier en daar een leuke grap. Prima voor tussen het studeren door. 6+/10




diving-bell-posterbig.jpg


The Diving Bell And The Butterfly

Erg indrukwekkende franse film! Begint enorm sterk maar zwakt helaas naar het midden/einde wel een heel klein beetje af. Desalniettemin wel een toppertje die ik denk ik wel tot aanrader kan bestempelen! 8/10
 
Bij nader inzien moet ik een half puntje van mijn waardering aftrekken wat dan nog een respectabele 7,5 laat staan. De stonedheid had mij een beetje overwaardering gegeven voor de "filosofische" dialogen.

De sterke punten van de film zitten duidelijk vooral in het eerste uur van de film. De sfeer, de afwezigheid van achtergrondmuziek, ijzersterke rollen van Josh Brolin en vooral van Javier Bardem. Daarna wordt er iets te ver doorgeslagen in symboliek en filosofie. Toch ben ik persoonlijk niet achter wat nou precies de onderliggende moraal moet zijn.

Kans speelt natuurlijk een grote rol. De mexicanen die Llewelyn vinden voordat Chigurh dat doet. Dit is in principe een anticlimax en dient geen doel behalve de onvoorspelbaarheid van kans aangeven. Of Chigurh die een muntje flipt in de gevallen dat hij het niet noodzakelijk vind om iemand te doden. Carson Wells die een trap oploopt en plots Chigurh achter zich ziet.

Dat Chigurh eruit ziet als de grim reaper in levende lijve is natuurlijk ook niet zomaar uit de lucht gevallen. Hij is de personificatie van de dood. Een paralel loopt hier tussen de zwarte vogel op de brug die hij (niet dood) schiet en de autocrash op het einde waarna onze grim reaper weer verder de straten bewandeld. You can't stop what's coming.

De sherrif die Chigurh een spook noemt. De scene daarna dat hij terug gaat naar de plaats delict en de scene met de deurkruk.

Er zijn in ieder geval genoeg dingen om over na te denken maar of de stukjes wel goed passen weet ik niet.
 
Vanuit het perspectief van Chigurh kun je inderdaad zo redeneren. Al vind ik zelf de achterliggende boodschap(pen) de de film al dan niet verhuld zou bevatten zwaar overtrokken, want in feite brengt de film niets nieuws wat we nog niet wisten, en dat ook nog eens niet op een bijzonder overtuigende manier.
Tja, welke film brengt tegenwoordig wel een boodschap die we nog niet wisten. De hoge score ligt wellicht niet zo zeer bij de originaliteit van de boodschap, eerder bij de creativiteit waarin het gebracht is. Artistiek gezien is de film imo prachtig, als je het vergelijkt met de meeste andere films, maar ik kan heel goed begrijpen dat dat bij velen niet hoeft te scoren.
 
[Afbeelding niet meer beschikbaar]

He Was a Quiet Man (2007)

Nerd wordt held als hij ingrijpt bij een schietpartij op zijn kantoor. Maar de nerd stond zelf op het punt om de hele boel omver te knallen en kan dus niet omgaan met zijn gevonden heldendom. De belevenissen van Slater zijn erg vermakelijk ook al heeft de veel wel wat duistere trekjes wanneer je het niet verwacht. Zal verder niet veel over het verhaal zeggen omdat het de angel weghaalt uit de wending(en).

Slater als nerd is top en Elisha Cuthbert als verlamde omhoogpijpster springt uit de film.

7,5/10
Nog bedankt voor de tip man, ik vond 'm echt geweldig goed, je rating klopt ook perfect ik geef ook een 7,5.

Blijft wel vreemd dat sommigen na het zien van de film volhouden dat het geen droom/fantasie van hem was (na het laten vallen van de kogel).

Elisha Cuthbert is hot :heart: Zeker een aanrader voor de drama liefhebbers die van een beetje diepte in een film houden!
 
Terug
Naar boven