Dit is hoe ik denk dat het echt gegaan is;
Er worden 2 verhaallijnen verteld. Maar er is natuurlijk maar 1 waarheid. Eerst 't verhaallijn met de dieren (hyena, zebra, oerang oetan en tijger), vervolgens op 't eind pas 't verhaallijn met de mensen (de kok = hyena, zebra = chinese jongen, oerang oetan = Pi's moeder en de tijger = Pi zelf.
De kok vermoordt als eerst het chinese jongetje en vervolgens Pi's moeder. Pi vermoordt de kok. Pi vermeld in de film 'Hunger will make you do strange things', iets in die zin. Het 'eiland' was, geloof ik, gewoon de boot. Hij heeft uit survivalinstict (waar de tijger symbool voor staat in deze film - de tijger is Pi's survivalmodus) de kok, de chinees en zijn moeder opgegeten (dit zijn de wortels van het eiland die hij eet - vandaar ook de tand die hij vind, wat hem afschrikt en hem zijn reis doet voortgaan). De tijger kijkt niet om naar Pi wanneer ze strandden, omdat Pi niet langer zijn survivalinstict nodig heeft. Hij heeft het gehaald, is gered, dus de tijger kan vertrekken.
De hele film draait erom dat wij mensen speciaal denken te zijn, maar wanneer we moeten overleven we echt niet anders zijn dan wilde dieren. Wat ze met het hele religie gebeuren bedoelen is dat God altijd van je houdt en dat je alleen een tevreden leven kan leiden als je je innerlijke tijger temt. Dit betekend dus dat je tevreden moet zijn met je HELE zelf. Dus ook de slechte dingen, zoals kannibalisme uit overleving. Dit was de wijze les van zijn vader, die hij kreeg toen hij die geit vastketende aan 't hek. En daarom zei hij ook 'Zonder die wijze les van mijn vader had ik het nooit overleefd. De hele film worstelt hij met zichzelf (de tijger). Hij moet overleven, maar hij wilt tegelijkertijd trouw blijven aan zijn geloof. Hij ziet geen andere optie dan de mensen in de boot te verorberen wanneer hij 't teken van God ziet (het eiland in de vorm van Vishnu) en laat dus uiteindelijk z'n innerlijke tijger los (op de kok, chinees en zijn moeder) puur uit overleving.
), en toen Pie 'iemand' wilde redden met een roeispaan, zag hij heel laat dat het een tijger was. Ook een scene op dat eiland waar de tijger een stokstaartje at midden tussen de andere stoktaartjes en ze rende niet weg.
Het waargebeurde zal wel met een korreltje zout moeten genomen worden
