Als ik zelfmoord zou plegen, zou niemand het zelfs merken

[rolpol]

toen ik dit jaar op reis was en boven op het hotel naar beneden zat te kijken had ik een dwang om naar beneden te springen , en de gedachte dat het mogelijk was deed me echt raar voelen en ik kreeg een knoop in mijn maag . net alsof die depressie sterker was dan mezelf om het zo maar te zeggen

maar idd de meeste die er niets van kennen lachen ermee en denken dat je je aanstelt , terwijl ik er nog nooit met iemand over gepraat heb

toen ik het diepste zat en ik me letterlijk moest voortslepen met constante hoofdpijn , angst en gewoon het gevoel van geen hoop meer te hebben ging ik eens naar mijn oma en opa om terug wat normaal te worden en onder de mensen te komen . ik zat daar ook alsof alles en ik mijzelf nep was , het was een marteling

ik zij dat ik het lastig had , de tranen liepen langs mijn kaken na mijn eerste zin

mijn oma begon me letterlijk uit te lchen

sindsdien moet ik niet meer van ze hebben en de rest houd ik maar voor mezelf

 

[Daan12345]

Wat een kutreactie zeg.
Zoek goede hulp. Herken het van een vriend van me.
Nadat hij hulp had gezocht en medicijnen begon te slikken
ging het langzaam steeds beter met hem.

Als je je nu nog zo voelt zoek dan goede hulp.
Des te sneller ben je hersteld!

Hoe dan ook sterkte

 

[bain]

Zo voelt het op de moment ook, elke keer als mijn geest niet afgeleid is dan denk ik eraan.
Ik doe het ook niet omdat ik dan mijn ouders hun leven kapot zou maken.
Maar als ze er niet meer zouden zijn, dan denk ik wel dat ik die richting zal uitgaan...

Op de moment heb ik mezelf voor de zoveelste keer geïsoleerd, omdat het een soort rollercoaster is.
Het is niet dat ik nog nooit geprobeerd heb, maar ik herval altijd in depressies en isolatie.

Elke keer als ik me forceer om terug eraan te werken, herval ik terug omdat ik geen verschil in men gemoedstoestand krijg.
Ik heb al veel geprobeerd, en ik ga al meer dan 2 jaar bij een psychiater, ben al opgenomen geweest.
Ik ga ook bij een therapeut, heb al verschillende medicatie geprobeerd. Niets heeft echt geholpen, alleen sommige momenten toen ik bijvoorbeeld op reis was gegaan voelde ik me terug goed. Maar dan ook weer een beetje TE goed.

Ze dachten dat het eerst bipolaire stoornis was, maar na gewoon al ander halfjaar terug depressief te zijn is dat uitgesloten.

Probleem is dat ik ook veel te zelfbewust ben, en gecombineerd met paranoia en laag zelfvertrouwen is dit echt een slechte combinatie.

Zeker als ik mezelf probeer te verbeteren en naar de gym moet gaan, denk ik constant dat ik bekeken word of dat ik raar doe.

Ik kan hier nog veel meer typen, maar ik denk dat ik het hier bij ga laten.

Opzich, als ik niet buiten kom. Niemand vraagt zich af hoe het mij is of hoe het met me gaat. Ik kan morgen verdwijnen en geen haan die er naar kraait.

Klik om te verkleinen...

Je topic loopt nog, maar hoe is daar bij jou?

 

[antietaoy]

Avontuur kost geld, geld kost werk.

Uiteindelijk zit je dus alsnog in de mierenkolonie om je avonturen te financieren.

Ik wou bv. altijd al de Mount Everest beklimmen, tot ik erachter kwam dat dat grapje zo'n $40.000,- kost.

Klik om te verkleinen...

Als jij een tot op het bot gecommercialiseerd avontuur wil hebben gaat je dat idd bakken geld kosten. Rotsklimmen in het algemeen is relatief goedkoop en niets houd je tegen om dat te gaan doen.

 

[zerotohero]

toen ik dit jaar op reis was en boven op het hotel naar beneden zat te kijken had ik een dwang om naar beneden te springen , en de gedachte dat het mogelijk was deed me echt raar voelen en ik kreeg een knoop in mijn maag . net alsof die depressie sterker was dan mezelf om het zo maar te zeggen

maar idd de meeste die er niets van kennen lachen ermee en denken dat je je aanstelt , terwijl ik er nog nooit met iemand over gepraat heb

toen ik het diepste zat en ik me letterlijk moest voortslepen met constante hoofdpijn , angst en gewoon het gevoel van geen hoop meer te hebben ging ik eens naar mijn oma en opa om terug wat normaal te worden en onder de mensen te komen . ik zat daar ook alsof alles en ik mijzelf nep was , het was een marteling

ik zij dat ik het lastig had , de tranen liepen langs mijn kaken na mijn eerste zin

mijn oma begon me letterlijk uit te lchen

sindsdien moet ik niet meer van ze hebben en de rest houd ik maar voor mezelf

Klik om te verkleinen...

waardeloos als je familie je zo laat vallen man, laat ze lekker stikken!

 

[Ano_61292]

Als jij een tot op het bot gecommercialiseerd avontuur wil hebben gaat je dat idd bakken geld kosten. Rotsklimmen in het algemeen is relatief goedkoop en niets houd je tegen om dat te gaan doen.

Klik om te verkleinen...

Avontuur kost geld als je het via instanties gaat doen, maar je kan alles beschouwen als avontuur. Je moet er gewoon op uit gaan en mensen leren kennen. Als ik me goed voel ben ik best sociaal, en dan je mensen ontmoeten en gewoon plannen met hun maken. Je kan challes afhuren of gewoon lekker in de natuur gaan stappen en onderweg de eenheid van het woud in je opnemen. Als je echt goed let op wat het je te vertellen heeft doet het je echt goed. Als ik in dagelijkse sleuren terecht komt word ik depressief en zak ik weer weg. Ik heb mensen rond me heen nodig die me begrijpen en steunen. Ben ook hypercreatief, ik zie in alles kunst en de waardes erachter, je moet dat net gebruiken. Je moet je passies vinden die je voldoeningen geven. Ik zit nu bijvoorbeeld een week lang alleen maar te gamen omdat ik er goed in ben. Maar dat maakt men gemoedsstand slechter dan als ik schrijf, design of gewoon met mensen filosofeer. Het leven is meer dan alleen maar vast te roesten. Ik ben een vrije geest, daarom dat ik ook geen afbetalingen wil en zo me bevrijd van die dingen. Ik ben nu een wereldreis aan het plannen met backpack en al, en ken mensen die het voor echt weinig geld hebben gedaan. Ik kan zelfs mee rijden OF varen naar bepaalde plekken en zo men plan trekken. Angst zal er altijd zijn, maar elk verhaal maakt me sterker in men schoenen.

Je kan bijvoorbeeld ook zoals ik ga doen een tijdje vrijwilligerswerk doen in het buitenland, ik moet alleen men inentingen betalen.

 

[chrisk]

helpx.net is dan misschien ook leuk voor je.

 

[Jacked and Jan]

Zoek een vertrouwenspersoon van een organisatie in de buurt op.
Isoleer je niet van mensen af, ik zou dan zelf ook in een depressie raken.

Als jij een tot op het bot gecommercialiseerd avontuur wil hebben gaat je dat idd bakken geld kosten. Rotsklimmen in het algemeen is relatief goedkoop en niets houd je tegen om dat te gaan doen.

Klik om te verkleinen...

Als ik zijn berichten zo lees zal ik hem niet laten rots klimmen...

 

[Ano_61292]

Zoek een vertrouwenspersoon van een organisatie in de buurt op. Isoleer je niet van mensen af, ik zou dan zelf ook in een depressie raken. Als ik zijn berichten zo lees zal ik hem niet laten rots klimmen...

Klik om te verkleinen...

Heb ik al gedaan though, en inderdaad ik zit nu in bepaalde bewegingen ( parochie ) en maak voor mensen posters en logo's. Ik zit weer thuis en dan is het weer gemakkelijk om mezelf te isoleren. Ik val ook snel in depressies als ik geen doelen heb, maar dat is voor iedereen wel hetzelfde denk ik.

 

[Ano_61292]

Heb de laatste week weer veel last van tintelingen in men hoofd en men armen, het maakt me echt helemaal gestrest omdat het zo irritant is. Word er ook merendeels terug depressief door omdat het er constant is, iemand een idee wat het zou kunnen zijn?

 

[AnonyMass]

toen ik dit jaar op reis was en boven op het hotel naar beneden zat te kijken had ik een dwang om naar beneden te springen , en de gedachte dat het mogelijk was deed me echt raar voelen en ik kreeg een knoop in mijn maag . net alsof die depressie sterker was dan mezelf om het zo maar te zeggen

maar idd de meeste die er niets van kennen lachen ermee en denken dat je je aanstelt , terwijl ik er nog nooit met iemand over gepraat heb

toen ik het diepste zat en ik me letterlijk moest voortslepen met constante hoofdpijn , angst en gewoon het gevoel van geen hoop meer te hebben ging ik eens naar mijn oma en opa om terug wat normaal te worden en onder de mensen te komen . ik zat daar ook alsof alles en ik mijzelf nep was , het was een marteling

ik zij dat ik het lastig had , de tranen liepen langs mijn kaken na mijn eerste zin

mijn oma begon me letterlijk uit te lchen

sindsdien moet ik niet meer van ze hebben en de rest houd ik maar voor mezelf

Klik om te verkleinen...

Die domme motivatiefoto's die je vaak langst je facebook ziet passeren lijken misschien dom maar ze zijn echt waar.

Het enige dat jou tegenhoudt om gelukkig te zijn is JIJZELF. Zoek uit wat je ongelukkig maakt, en doe er toch god***domme iets aan? Je hebt een leven gekregen en kan er fantastische dingen mee doen.
Zit jij nooit te wenen en bessef je dan van "what the fock zit ik nou te wenen als ik gewoon naar buiten kan gaan en mijn dromen kan najagen."? Dat snap ik niet. Ik snap niet dat je jezelf laat neerhalen, je zou sterk moeten blijven alleen al uit pure koppigheid.

Ongelukkigheid vloeit voort uit ongelukkigheid. Dus wordt gelukkig!
Ik weet waarover ik spreek, ik heb in dezelfde situatie gezeten.

---------- Toegevoegd om 21:49 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 21:47 ----------

Avontuur kost geld als je het via instanties gaat doen, maar je kan alles beschouwen als avontuur. Je moet er gewoon op uit gaan en mensen leren kennen. Als ik me goed voel ben ik best sociaal, en dan je mensen ontmoeten en gewoon plannen met hun maken. Je kan challes afhuren of gewoon lekker in de natuur gaan stappen en onderweg de eenheid van het woud in je opnemen. Als je echt goed let op wat het je te vertellen heeft doet het je echt goed. Als ik in dagelijkse sleuren terecht komt word ik depressief en zak ik weer weg. Ik heb mensen rond me heen nodig die me begrijpen en steunen. Ben ook hypercreatief, ik zie in alles kunst en de waardes erachter, je moet dat net gebruiken. Je moet je passies vinden die je voldoeningen geven. Ik zit nu bijvoorbeeld een week lang alleen maar te gamen omdat ik er goed in ben. Maar dat maakt men gemoedsstand slechter dan als ik schrijf, design of gewoon met mensen filosofeer. Het leven is meer dan alleen maar vast te roesten. Ik ben een vrije geest, daarom dat ik ook geen afbetalingen wil en zo me bevrijd van die dingen. Ik ben nu een wereldreis aan het plannen met backpack en al, en ken mensen die het voor echt weinig geld hebben gedaan. Ik kan zelfs mee rijden OF varen naar bepaalde plekken en zo men plan trekken. Angst zal er altijd zijn, maar elk verhaal maakt me sterker in men schoenen.

Je kan bijvoorbeeld ook zoals ik ga doen een tijdje vrijwilligerswerk doen in het buitenland, ik moet alleen men inentingen betalen.

Klik om te verkleinen...

Als de dagelijkse sleur jouw de das om doet. Waarom verander je jouw "dagelijkse sleur" dan niet?

 

[chrisk]

Ik weet waarover ik spreek, ik heb in dezelfde situatie gezeten.

Klik om te verkleinen...

Wat heb je ermee gedaan?

 

[bain]

Ik heb 3 familie leden verloren aan zelfmoord.
Ik erken dat er echt wel een probleem is bij je.
Maar weet wat je mensen om je heen aandoet.
Ik vindt het egoistisch, en hier erover praten, opzich vrij slim.
Maar als je dit dus ook bij familie doet, besef je de last die je al bezorgd.
Niet te noemen als je het ook daadwerkelijk doet man.
Praat nu echt uit ervaring en emotie.
Komop man, knok, is niet de oplossing.
Wens je echt zoveel sterkte en kracht om hier uit te komen.

 

[tunux]

Het blijft gewoon bizar hoeveel invloed je gedachten hebben.

Dat is het grootste nadeel van de menselijke evolutie. Het vermogen dat we hebben ontwikkeld tot empathie en overal over willen mentaliseren. Het door ons ontwikkelde brein zorgt er alleen maar voor dat je verder verwijderd raakt van je innerlijke zelf. je ego heeft hier een behoorlijk aandeel in.

inb4: jezelf te trainen om psychopaat te worden en al je vermogen tot empathie uit te bannen

 

[wonko]

Het blijft gewoon bizar hoeveel invloed je gedachten hebben.

Dat is het grootste nadeel van de menselijke evolutie. Het vermogen dat we hebben ontwikkeld tot empathie en overal over willen mentaliseren. Het door ons ontwikkelde brein zorgt er alleen maar voor dat je verder verwijderd raakt van je innerlijke zelf. je ego heeft hier een behoorlijk aandeel in.

inb4: jezelf te trainen om psychopaat te worden en al je vermogen tot empathie uit te bannen

Klik om te verkleinen...

Dit is het inderdaad, ik heb dit topic een tijd terug eens gelezen en was verbaasd dat er nog steeds animo voor was. Ik heb geen idee of het al eens geopperd is maar anders zou je misschien eens kunnen overwegen een mindfulness cursus te volgen. En dan bedoel ik niet een boek kopen en daar wat in lezen maar daadwerkelijk elke week naar de cursus gaan, daar leren ze je oefeningen op je meer te focussen op het leven in het nu en om te gaan met de constante gedachten.

 

[AnonyMass]

Wat heb je ermee gedaan?

Klik om te verkleinen...

Van me af gegooid en beslist dat ik vanaf dat moment met mijn leven zou doen wat ik wil en wat mij gelukkig maakt, me niet meer aantrekken van anderen hun mening, gewoon lekker mijn ding doen.

Laat de maatschappij gewoon niet zo'n druk op je uitoefenen.

 

[chrisk]

Van me af gegooid en beslist dat ik vanaf dat moment met mijn leven zou doen wat ik wil en wat mij gelukkig maakt, me niet meer aantrekken van anderen hun mening, gewoon lekker mijn ding doen. Laat de maatschappij gewoon niet zo'n druk op je uitoefenen.

Klik om te verkleinen...

Helemaal mee eens, maar hoe pak je dat aan met werk? Als loonslaaf is dat toch lastig, doe je zelf iets?

 

[Ano_61292]

Het gaat echt slechter en slechter met me, ik heb constant tintelingen op men armen en hoofd. En men energie is echt zo laag dat ik nog amper een gewicht kan tillen. Ik isoleer me ook weer teveel door deze redenen, het maakt me moe om hier weer tegen te vechten nu het zo goed ging. Als die tintelingen er nu niet zouden zijn zal het ook gemakkelijker gaan, en het ligt mss ook aan men ritme. Dat eerst zo goed was maar eens thuis val ik terug in oude gewoontes, veel suikers en geen routine. Ik moet er terug werk van maken, want ik wil niet weer in een zware depressie vallen.

Maar wat kan ik doen tegen weinig energie en die tintelingen?

 

[chrisk]

Bloed laten testen?

 

[Hoody]

Het gaat echt slechter en slechter met me, ik heb constant tintelingen op men armen en hoofd. En men energie is echt zo laag dat ik nog amper een gewicht kan tillen. Ik isoleer me ook weer teveel door deze redenen, het maakt me moe om hier weer tegen te vechten nu het zo goed ging. Als die tintelingen er nu niet zouden zijn zal het ook gemakkelijker gaan, en het ligt mss ook aan men ritme. Dat eerst zo goed was maar eens thuis val ik terug in oude gewoontes, veel suikers en geen routine. Ik moet er terug werk van maken, want ik wil niet weer in een zware depressie vallen.

Maar wat kan ik doen tegen weinig energie en die tintelingen?

Klik om te verkleinen...

Hardlopen werkt heel goed tegen depressie (wetenschappelijk bewezen), al doe je het op een baby-tempo.
Daarnaast krijg je er ook meer energie van, als je het vaak genoeg doet.

Stel jezelf een doel om zo'n 3x per week hard te lopen, op een tijdstip dat jij prettig vind.