Als ik zelfmoord zou plegen, zou niemand het zelfs merken
- Topic starter Ano_61292
- Startdatum
- Recente activiteit Recente activiteit:
- Reacties 283
- Weergaven 21.999
- Volgers 56
-
- Tags
- merken
- Status
- Lid sinds
- 15 feb 2009
- Berichten
- 1.650
- Waardering
- 125
- Lengte
- 1m86
- Massa
- 40kg
- Vetpercentage
- 1%
Naar de gym gaan, maar niet echt regelmatig. En voor de rest oefenen voor opkomend tourneys waar we kans hebben om pro te gaan.
En in het weekend ga ik ook wel eens weg de laatste tijd. Maar moet wel alcohol ophebben voor mijn zenuwen onder controle te houden...
- Lid sinds
- 9 sep 2011
- Berichten
- 21.038
- Waardering
- 2.744
Oe drink je veel maat ?
alcohol was echt iets waar ik verplicht mee moest stoppen ook mede door dat het een flinke downer is,
en ik een alcoholist ben...
als je gewoon een normalen drinker bent en je er geen last van heb moet je het zeker niet weg laten...
ik wens je in ieder geval weer veel sterkte en kracht(zin) toe man !!!
Groet, Ray...
Laatst bewerkt door een moderator:
- Lid sinds
- 15 feb 2009
- Berichten
- 1.650
- Waardering
- 125
- Lengte
- 1m86
- Massa
- 40kg
- Vetpercentage
- 1%
Oe drink je veel maat ?
alcohol was echt iets waar ik verplicht mee moest stoppen ook mede door dat het een flinke downer is,
en ik een alcoholist ben...
als je gewoon een normalen drinker bent en je er geen last van heb moet je het zeker niet weg laten...
ik wens je in ieder geval weer veel sterkte en kracht(zin) toe man !!!
Groet, Ray...
Naja, ik heb ADD ( is getest )
Dus ik drink wel stevig door, ben namelijk nogal rap verslaafd aan dingen die me prikkelingen geven. Maar het is niet dat ik het nodig heb als ik alleen ben, als ik uit ga dan drink ik wel in eens door, voornamelijk sterke.
En met mijn 'verleden' kom ik dan nog soms in contact met de verkeerde mensen uit andere mileu's.
Maar ik kan wel nee zeggen tegen al die andere zooi, ik heb meer last van dingen die ik niet kan controleren, ik heb na een lange tijd weed te roken bijvoorbeeld een psychose gehad.
Wanneer ik van pep middelen bijna helemaal geen last heb, omdat ik van mezelf al zo ben.
Mag liters redbull of caffiene drinken en ik voel bijna niets.
En hetzelfde met speed en al die andere troep.
En bedankt voor de steun, we komen er wel. Gewoon blijven doorzetten en binnekort waarschijnlijk een homegym aanschaffen dan kan ik veel regelmatiger en op mijn gemak trainen.
Trenchmouth
Ripped Bodybuilder
- Lid sinds
- 2 nov 2011
- Berichten
- 3.467
- Waardering
- 915
- Lengte
- 1m80
- Massa
- 89kg
Ja, je moet het inderdaad zelf meemaken. Ik heb zelf een obsessief-compulsieve stoornis, al sinds mijn 13e. De jarenlange depressie kwam alleen doordat ik zoveel pijn had van die rotziekte. Ook een aantal psychosen gehad, de eerste duurde 3 maanden op ernstig niveau, toen was ik 17. Je schreef hierboven het woord mentale pijn tussen aanhalingstekens. Haal die maar weg, die geestelijke stoornissen doen zoveel pijn dat het gewoon niet leuk meer is. Maar goed, mijn grootste probleem is dus die obsessief-compulsieve stoornis, die dwanggedachtes (obsessies) en dwanghandelingen (compulsies) veroorzaakt. De mentale pijn die ik daar jarenlang van kreeg werd uiteindelijk zo ondragelijk dat ik op een gegeven moment een sterk verlangen naar de dood kreeg. Death was preferable to living with this disease. Ik heb geen sucide gepleegd om 2 redenen: mijn spirituele overtuigingen en omdat ik mijn vader de ellende van mijn dood niet wilde aandoen. Uiteindelijk ben ik langzaam uit de nachtmerrie geraakt door 5 medicijnen. De paroxetine 40mg (tot 60mg gehad) doet ook daadwerkelijk iets tegen de intensiteit en de duur van de dwangsymptomen, de andere 4 middelen zijn middelen die ik in kan nemen als er weer een aanval of periode aanbreekt waarin het weer slecht gaat met mijn dwang. Het betreft de mix van diazepam, lorazepam, olanzapine en promethazine. Ik noem dit wel eens liefkozend "mijn laudanum", dat was in voorgaande eeuwen een opiumtinctuur die als belangrijkste bestanddelen morfine en codeine bevatte. En zo zie ik deze mix van versuffende medicijnen en verslavende benzodiazepinen ook, als een pijnstiller voor mentale pijn. Het benzodiazepine deel van de mix die ik neem als mijn aandoening weer eens opspeelt omvat het equivalent van ongeveer 100mg oxazepam. En daar komt dus de versuffende werking van de olanzapine en de promethazine nog bij. In voorgaande jaren kreeg ik toestemming om af en toe het paardenmiddel nozinan (levomepromazine) erbij te nemen, dat middel heb ik reeds gestaakt vanwege de bijwerkingen. Ik ben de seroxat fabriek en de fabrieken die "mijn laudanum" produceren eeuwig dankbaar. Dus wat ik met mijn verhaal probeer te zeggen is dat die aanhalingstekens beter weg gelaten kunnen worden bij je genoemde term mentale pijn. Het is gewoon pijn en het veroorzaakt lijden.
Laatst bewerkt:
- Lid sinds
- 6 mrt 2007
- Berichten
- 4.224
- Waardering
- 366
- Lengte
- 1m85
Wauw wat een verhaal kerel.
Ik snap idd wel wat je bedoeld met die mentale pijn. ik zette het tussen aanhalingstekens omdat het voor die personen die dit nooit hebben meegemaakt altijd ongeloofwaardig klinkt.
Ikzelf neem Wellbutrin als medicatie. zowel tegen mij depressie als tegen mijn AD(H)D.
Deze mentale pijn is bij mij het ergst in de ochtend ik kan vaak amper licht danwel geluid verdragen in de ochtend. en ga echt letterlijk als een zombie door het huis kreunend en huilend begin ik elke dag weer...
laatst liep ik vanuit de slaapkamer rechtstreek naar de huiskamer op een doodnormale werkdag.
De marteling die in mijn hoofd tekeerging op dat moment zorgde ervoor dat ik een uur op de bank heb gezeten niks te doen (ja in mijn hoofd oorlog voeren). En werd plots een soort van wakker en kwam erachter dat ik allang in de auto had moeten zitten opweg naar werk. maar ik zat daar nog onaangekleed.
Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven maar op dat moment voelde het net alsof ik niet meer in mijn eigen lichaam zat.
Ik heb zelf ook erg last van dwangmatige gedachten. iets waar ik me nog nooit van bewust ben geweest totdat ik in deze gigantische hel terecht kwam.
Soms loop ik uren rond op mn werk danwel thuis en zit ik alleen maar met letterlijke paniek stemmen in mijn hoofd: WAT MOET IK DOEN? - IK WORD GEK!? - WAAROM IK
etc etc....gedachten aan de dood komen steeds vaker in beeld. nog geen echte 'plannen' hoor. maar je begint je steeds vaker af te vragen wat voor rust je zou ervaren als je er niet meer bent. Je ziet jezelf dan ook al boven op een gebouw / brug staan of denkt aan hoe het eruit zou zijn als je in de trappengang aan een touw hangt.... Nogmaals ik heb geen plannen oid maar deze gedachten komen toch zeker meerdere keren per week in mij op.
Het meest bizarre van alles is dat ik vaak avonden heb waarin de depressie wel lijkt verdwenen te zijn. soms voel ik mij savonds in eens weer als vanouds! maar hier ligt ook een groot probleem. ik blijf daardoor extreem laat op omdat ik letterlijk bang ben voor de volgende ochtend.
Ik kan wel verder blijven gaan met dit verhaal het is letterlijk oneindig wat er aan de gang is in mijn hoofd...
Laatst bewerkt:
Sma
Cool Novice
- Lid sinds
- 1 mei 2012
- Berichten
- 134
- Waardering
- 6
- Lengte
- 1m83
- Massa
- 95kg
- Vetpercentage
- 16%
https://www.youtube.com/watch?v=HUHcc7ipGt0
niet gekeken, maar het zal vast wel een goed zijn. 9Gag post !
niet gekeken, maar het zal vast wel een goed zijn. 9Gag post !
Gameboy
Competitive Bodybuilder
- Lid sinds
- 16 mei 2014
- Berichten
- 1.656
- Waardering
- 95
- Lengte
- 1m93
- Massa
- 103kg
- Lid sinds
- 6 mrt 2007
- Berichten
- 4.224
- Waardering
- 366
- Lengte
- 1m85
Even een vraag in het algemeen. misschien zijn er mensen die hier antwoord op hebben.
Ik probeer namelijk zo nu en dan weer eens te sporten. lichtjes krachttraining danwel een stuk hardlopen.
Het gekke is dat zodra ik krachttraining doe ik tijdens de workout ontzettend uitgeput ben ik zit letterlijk de hele tijd te gapen. ik heb dan ook letterlijk geen kracht.
Mijn voeding in in principe goed. niet zo heel erg bbing gericht op het moment omdat ik dus ook amper train of sport. maar ik eet best gezond. (wel iets meer snoepen etc). ik denk wel dat mijn eiwitten behoorlijk laag liggen. maarja als je toch al een half jaar niet traint zie ik daar het nut ook niet zo van in.
Maar ik ben dus tijdens KT gigantisch vermoeid. en dat terwijl ik tijdens een stuk hardlopen daar geen last van heb... hoe dan?
Het vervelende van het sporten op het moment is dat wanneer ik dus klaar ben met sporten het wel lijkt alsof alle emoties in eens loskomen. als ik dacht een goede dag te hebben dan is dat na een workout (in wat voor vorm dan ook). meteen weer slecht... Iemand hier mogelijke ideen over?
Ik probeer namelijk zo nu en dan weer eens te sporten. lichtjes krachttraining danwel een stuk hardlopen.
Het gekke is dat zodra ik krachttraining doe ik tijdens de workout ontzettend uitgeput ben ik zit letterlijk de hele tijd te gapen. ik heb dan ook letterlijk geen kracht.
Mijn voeding in in principe goed. niet zo heel erg bbing gericht op het moment omdat ik dus ook amper train of sport. maar ik eet best gezond. (wel iets meer snoepen etc). ik denk wel dat mijn eiwitten behoorlijk laag liggen. maarja als je toch al een half jaar niet traint zie ik daar het nut ook niet zo van in.
Maar ik ben dus tijdens KT gigantisch vermoeid. en dat terwijl ik tijdens een stuk hardlopen daar geen last van heb... hoe dan?
Het vervelende van het sporten op het moment is dat wanneer ik dus klaar ben met sporten het wel lijkt alsof alle emoties in eens loskomen. als ik dacht een goede dag te hebben dan is dat na een workout (in wat voor vorm dan ook). meteen weer slecht... Iemand hier mogelijke ideen over?
Het gebeurt vaker dat sporten emoties bij je losmaken en in het begin is dat vervelend, maar ik denk (dat heb ik bij mezelf gemerkt tenminste) dat als je door blijft gaan en je routine matig gaat trainen, dit minder wordt (of beter te houden) en dat je je zelfs een stukje gelukkiger gaat voelen na de training.
Ikzelf heb gemerkt dat ik sinds ik weer train, ik vaak ook net ietsjes beter slaap. Niet helemaal optimaal nog, maar toch een lichte verbetering.
Volhouden. Ondanks dat je moe bent en ondanks dat je emoties loskomen, blijf toch volhouden. Probeer in je achterhoofd te houden dat dit uiteindelijk goed voor je is; voor je emoties, voor je slaap, voor je dagelijkse ritme.
Het is niet makkelijk, dat weet ik, maar volhouden is sowieso de sleutel toch wel.
Ikzelf heb gemerkt dat ik sinds ik weer train, ik vaak ook net ietsjes beter slaap. Niet helemaal optimaal nog, maar toch een lichte verbetering.
Volhouden. Ondanks dat je moe bent en ondanks dat je emoties loskomen, blijf toch volhouden. Probeer in je achterhoofd te houden dat dit uiteindelijk goed voor je is; voor je emoties, voor je slaap, voor je dagelijkse ritme.
Het is niet makkelijk, dat weet ik, maar volhouden is sowieso de sleutel toch wel.
- Lid sinds
- 6 mrt 2007
- Berichten
- 4.224
- Waardering
- 366
- Lengte
- 1m85
Hmm misschien maar weer proberen om sporten langzaam op te bouwen. ik ga niet in eens weer 5 x per week. anders ben je het waarschijnlijk gelijk weer zat.
Ik ga ook kijken om verschillende sporten te combineren. misschien 1 dag KT 2 dagen hardlopen en een dag zwemmen oid.
Hopelijk gaat het helpen... Misschien komen deze emoties wel los omdat je lichaam uitgeput raakt en dus minder goed in staat is alles ´binnen te houden´. wie weet als je dit maar gewoon laat gaan elke keer gaat het op den duur helend werken.
Tnx voor je antwoord!
Drunkenmaster
Freaky Bodybuilder
- Lid sinds
- 8 nov 2012
- Berichten
- 4.934
- Waardering
- 1.142
- Lengte
- 1m78
- Massa
- 105kg
- Vetpercentage
- 15%
kan zijn door je ademhaling als ik fout ademde moest ik constant geeuwen
Zeker slim om langzaam op te bouwen. Ik train nu 2x per week om het ook weer op te bouwen, gewoon rustig beginnen.
Stel niet te hoge eisen aan jezelf nog. Is zwemmen echt haalbaar bijvoorbeeld? Kan je gemakkelijk naar een zwembad toe om dit te doen of is dat nog wel een flinke drempel?
Ik heb vaker gehoord dat mensen met een depressie (en/of andere mentale problematiek) tijdens sporten (danwel cardio, danwel een andere sport) in huilen uitbarsten omdat ze ineens zoveel voelen. Dit is normaal en echt niks om voor je te schamen, ookal kijken andere mensen je raar aan ofzo, jij weet waar het door komt.
Zo dus ook voor andere emoties, zoals boosheid of enorm blij of zelfs angstgevoelens. Uiteindelijk gaat het je vanalles opleveren, vandaar dat sporten ook altijd wordt aangeraden.
ik zit momenteel met hetzelfde 'probleem'
Nooit veel vrienden gehad omdat ik vroeger altijd gepest werd, daardoor wat een 'loner' geworden, ben ook vrij verlegen.
Nu die paar vrienden die ik heb, doen liever niks met mij, al maanden vraag ik om iets te gaan doen, filmpje gaan zien ofzo maar altijd hebben ze een excuus.
Ik probleem ook altijd op skype / facebook een gesprek te starten maar meestal zeggen ze dan ook niet veel.
Ondertussen een week niet meer op skype en facebook geweest (normaal zit ik hele dag op skype met men gsm) en nog geen enkel sms of telefoontje gekregen om te vragen hoe het is.
zelfmoord heeft al vaak in men hoofd opgekomen, niemand zal me missen ...
Ik ben nu ook enkele maanden aan het werk, ben ondertussen toch al meer open geworden daar.
Weekends en dagen dat ik thuis zit haat ik nu gewoon, op men werk heb ik toch nog wat sociaal contact.
Deze of volgende maand heb ik men evaluatie en moeten ze me ofwel een vast contract geven of buiten smijten.
Als ze me buiten smijten dan zie ik het gewoon niet meer zitten om verder te leven ...
Nooit veel vrienden gehad omdat ik vroeger altijd gepest werd, daardoor wat een 'loner' geworden, ben ook vrij verlegen.
Nu die paar vrienden die ik heb, doen liever niks met mij, al maanden vraag ik om iets te gaan doen, filmpje gaan zien ofzo maar altijd hebben ze een excuus.
Ik probleem ook altijd op skype / facebook een gesprek te starten maar meestal zeggen ze dan ook niet veel.
Ondertussen een week niet meer op skype en facebook geweest (normaal zit ik hele dag op skype met men gsm) en nog geen enkel sms of telefoontje gekregen om te vragen hoe het is.
zelfmoord heeft al vaak in men hoofd opgekomen, niemand zal me missen ...
Ik ben nu ook enkele maanden aan het werk, ben ondertussen toch al meer open geworden daar.
Weekends en dagen dat ik thuis zit haat ik nu gewoon, op men werk heb ik toch nog wat sociaal contact.
Deze of volgende maand heb ik men evaluatie en moeten ze me ofwel een vast contract geven of buiten smijten.
Als ze me buiten smijten dan zie ik het gewoon niet meer zitten om verder te leven ...
Laatst bewerkt:
3nigma
Huge Freak
- Lid sinds
- 27 feb 2012
- Berichten
- 7.001
- Waardering
- 693
- Lengte
- 1m75
- Lid sinds
- 28 okt 2005
- Berichten
- 13.316
- Waardering
- 7.449
Als een job voor jou het verschil betekent tussen verder willen gaan of niet is het al veel te ver gekomen. Je hart luchten op een forum en je gedachten benoemen is al een eerste stap, maar mensen die in zo'n vicieuze cirkel zitten raken er zelden in hun eentje uit.
Zoek professionele hulp man.
Zoek professionele hulp man.
- Lid sinds
- 8 mei 2013
- Berichten
- 8.877
- Waardering
- 8.812
In de spiegel kijken
Voor een terugval is dat meestal niet genoeg, althans niet bij mij.
Met terugval bedoel ik depressie enzo, omdat dit topic daar wat over gaat
- Lid sinds
- 6 mrt 2007
- Berichten
- 4.224
- Waardering
- 366
- Lengte
- 1m85
Heel erg lastig. Meestal laat ik mezelf voor een moment gaan. ik geef er gewoon aan toe en vervolgens pak ik de draad langzaam weer op.
Soms merk ik gewoon dat het beter aanvoelt om me gewoon te laten gaan. Je moet niet te hard voor jezelf zijn. Ik hoop tenminste dat je bedoeld snoepen etc?
Als het gaat om dat je amper eten wegkrijgt dan werkt voor mij wel om eens uitgebreid te gaan koken. dus dan maak ik iets wat ik nog nooit heb gemaakt. geeft mij meestal wel weer trek of zin in eten.
- Status
