wat een baantjes huggy! (niet zo gek trouwens dat je rug het begeven heeft!)
Yep, voor mijn rug zal het niet zo goed geweest zijn.
Van te voren had ik het beter...ik werkte toen op de post- & archiefafdeling van de Algemene Inspectie Dienst voor Landbouw & Visserij (destijds in Kerkrade). Maar helaas kreeg ik daar steeds maar tijdelijke contracten en was het salaris vrij bescheiden.
Toen een kennis me vertelde dat je in DL beduidend meer kon verdienen, maar wel hard moest werken, hard ik daar wel oor naar.
Als je 20 bent denk je dat je het eeuwige leven hebt en sta je er niet echt bij stil of lichamelijk zwaar werk goed voor je rug is...
Ik heb daar 10 jaar lang met plezier gewerkt, en toen ging de tent dicht
. We zaten daar met allerlei nationaliteiten, het was zwaar werk en alleen maar nachtdienst. Meningsverschillen werden onder elkaar als echte "gentlemen" opgelost en menigeen liep er dan ook wel eens met een blauw oog rond
. Ik moet zeggen dat ik er altijd vrij ongeschonden van afgekomen ben...mijn postuur maakte blijkbaar indruk (alhoewel ik voor de rest net zo gevaarlijk was als een koalabeer)
Ik heb twee keer een "handgemeen" gehad...kort, maar krachtig.
De eerste keer kwam doordat een jongeman van allochtoonse afkomst nogal "speels" was...hij deed worstelen en zag er vrij sterk uit.
Ik deed in die tijd aan Strongman en dat had zich vrij snel rondgesproken.
Die jongen deed me steeds uitdagen, maar ik ging er niet op in (een vermeden gevecht is een gewonnen gevecht). Maar op een bepaald ogenblik kwam ik in de kantine om een kopje warme chocomel te drinken.
Hij was er ook...hij kwam op me af en vroeg wanneer we het nu eens eindelijk onder ons zouden uitmaken wie er nu de "sterkste" was.
Ik zei toen: Du, denn der klügere gibt nach...(vrij vertaald: jij je gelijk, ik mijn rust). Hij riep toen waar iedereen bij stond dat ik angst voor hem had en om dat te bewijzen sloeg hij mijn kopje chocomel tegen me aan. De hele kantine lachte...ik zag toen nog slechts één ding en dat was de kleur rood
...ik greep hem bij zijn lurven (waar die ook mogen zitten) en smeet hem letterlijk door een gipsen wand
Oeps...effies Apeldoorn bellen
Ik was erg geschrokken van mijn eigen woedeuitbarsting, en ze dreigden me toen te ontslaan...maar die jongen was zo sportief door kenbaar te maken dat hij was begonnen en is op een zaterdag de gipsenwand komen herstellen...daarna waren we de beste vrienden!
De tweede keer - een tijdje later - was er een nieuweling, die overal rond bazuinde dat hij een karatemeester was (en warempel, hij had alle afleveringen van Karate Kid op T.V. gezien
). En weer was ik ongewild het "slachtoffer". Ze hadden hem voor me gewaarschuwd en hij wilde het eens effies anders aanpakken...hij sprong op een tafel, schreeuwde als een soort tarzan, blijkbaar is dat nodig om de tegenstander te intimideren (ik vond het eerder lachwekkend), maakte een sprong en wilde mij (ik woog 160kg en hij wellicht maar 60) omver springen
.
Mja...het verliep nogal teleurstellend voor hem...ik zettte een stap opzij ving hem op, smeet hem op de grond en liet me op hem vallen en hield hem stevig beet in een houdgreep.
Sindsdien heb ik nooit meer van iemand last gehad...tegen nieuwelingen werd altijd gezegd:"laat die dikke hollander maar met rust, want als hij kwaad wordt smijt hij je door een muur of laat zich op je vallen"
?
