Getwijfeld of ik mijn ervaring zou delen of niet, maar wil mijn oude DBB-vriendjes dit verhaal niet onthouden.
Week of 7 geleden reed ik terug uit Italië en werd ik gebeld door zusje nr.2 dat zusje nr.1 levenloos in huis is aangetroffen door de werkster. Zusje nr.1 woont in Duitsland, regio Würzburg. Deze werkster is naar de buren gerend welke de Notarzt hebben ingeschakeld. Deze was na een minuut of 10 ter plekke, constateerde een klinische dood (geen hart- en hersenactiviteit) en is direct met reanimatie gestart. Tegelijkertijd heeft deze de traumaheli gealarmeerd. Deze was zo’n 20min later ter plekke.
Met een teruggekeerde, maar zeer zwakke, polsslag is zus naar het ZKH getransporteerd waar ze in coma lag en tevens gehouden werd. Ik was inmiddels in de buurt en ben een dag later in het ZKH gearriveerd en mij kapot geschrokken natuurlijk.
Wonderwel heeft ze het overleefd en na 2 weken hebben ze haar rustig laten ontwaken uit coma.
Met horten-en-stoten en na 3 zware dubbele longontstekingen met hoge koorts zijn we inmiddels 7 weken verder na het voorval, maar is het nog altijd onduidelijk wat het ‘sterven van het lichaam’ veroorzaakt heeft.
Zelf ben ik inmiddels 4x erheen gereden voor enkele dagen en ga komend weekend weer voor een dag of 5 en heb diverse artsen en verpleegkundigen uitvoerig gesproken. Ze heeft in 3 ziekenhuizen/klinieken gelegen inmiddels wegens uiteenlopen redenen en bij alledrie heb ik dezelfde vraag gekregen ; Of ze ‘die Impfungen’ gehad heeft. De artsen houden zich wat meer op de vlakte, ze kunnen immers nog weinig met de info, maar de verpleegkundigen hebben meermaals hun afschuw getoond over de vaccinaties. Stuk-voor-stuk zijn ze verplicht geweest de eerste 2 te gaan halen, anders mochten ze hun werk niet meer uitoefenen, maar allemaal zeggen ze unaniem de ‘boosters’ nooit te gaan halen. Ook enkele verpleegkundigen hebben meerdere, of verergerde, klachten opgelopen na de vaccinaties (verergerde hooikoorts, vaker griep/verkouden, tot een nieuw ontwikkelde auto-immuunziekte).
Mijn zus ligt momenteel op ‘fase3’ van de Reha-kliniek en maakt het naar omstandigheden goed. Ze kan inmiddels weer eten, redelijk normaal communiceren en zit in het traject om opnieuw te leren schrijven, lopen, etc. Op haar afdeling liggen nog 3 personen met hetzelfde ‘ziekteverloop’ van min-of-meer dezelfde leeftijd (53).
Tal van onderzoeken verder is er dus nog altijd geen oorzaak gevonden (ze was altijd kerngezond, wel vaak gestrest en iets te zwaar). Er volgen nog meer onderzoeken, maar de kans bestaat dat er geen oorzaak gevonden wordt. Iets wat er dus vaker dan voorheen geconstateerd wordt in de ziekenhuizen aldaar, tevens is er een toename van onverklaarbare sterfgevallen waar te nemen.
Tot nu toe heeft mijn zus echt enorm veel geluk gehad, ietsje langer en ze zou voorgoed weg geweest zijn. Wel tussen de 15 en 35 minuten zonder zuurstof, dus de exacte schade is nog onzeker.
Wat betreft de vaccinaties ; je kunt verder nog helemaal geen kant op met de info en vermoedens, hoop dat er in de (nabije) toekomst meer aan de oppervlakte zal komen.