Het eerste weekend dat ik daar was moest het team gaan reizen voor een gevecht. CM System heeft een 40tal profvechters, en deze vechten in de grootste en beste organisaties van het land. Nitrix, Jungle Fight, etc etc... het kan dus goed zijn dat tijdens het weekend het team reist naar Brasilia, naar Manaus, naar Rio, naar Sao Paolo etc etc...
Dus had ik de gym alleen voor mij, samen met Julio (de concierge, maar die ook een amateurvechter was, blue belt in jiujitsu, Nicholas (de jongen van Denemarken) en Lerryan, een 16 jarige opkomende amateurvechter (als hij zo verder doet zal hij vroeg of laat in de UFC belanden, zal er in een latere post over uitbreiden).
Ik had nog geen kans gehad om me te bewijzen, en vroegen ze me wat om pads te doen.... wel... hier kwam de vernedering van mijn leven... I got schooled by a 16 year old... mijn techniek was ondermaats, de gasten vroegen zich af of ik voor de eerste keer trainde... als dat geen klap in het gezicht is... een jaar trainen, voor ****ing NIKS, techniek was slecht, voetenwerk slecht, dekking slecht, niks goed....
Maar no worry zei Lerryan tegen mij, we gaan eraan werken tussen de trainingen in en in de weekends, we'll have you ready in no time. Dus tijdens het weekend kreeg ik bijles van Lerryan en Julio, en zag ik mezelf vorderen. Ik had meer in 1 dag bijgeleerd dan in 1 jaar in Belgie. Ik was blij, maar terwijl ook disgusted dat ik zo mijn tijd had verspild.
De zondag besloten Nicholas en ik bij gebrek van things to do naar Palladium Shopping te gaan, een nieuwe shopping mall, en de grootste van Parana... we besloten te voet te gaan (7km heen 7km terug), het eerste deel van de wandeling was best leuk, veel mooie gebouwen, parken etc, de chute boxe aan de Japanse Memorial (waar gasten cosplay zaten te doen) en toen moesten we een rechte baan op, en hier was men al duidelijk in een veel volksere wijk gekomen.
Ik trok er mij niks van aan. Fat gee doesn't give a shit. Ik trok wat fotos van de graffitis en de street art die ik tegen kwam (zal ik het in een latere post ook nog eens over hebben) en wandelde gewoon verder. We kwamen aan een tankstation waar iedereen ons kwaad zat aan te staren, ik lachte vriendelijk terug. Nicholas had iets van, hmm, hier klopt iets niet, en idd, om de hoek was er een favela. We waren op 1km van het shopping centre, no way dat ik nu rechtsomkeer ging doen.
Iets voor het shopping centre zat het vol met kraampjes die fake oakley glazen verkochten, fake dc en nike tshirts, zilver kettingen etc... net de agoragallerijen of rue du brabant in Brussel

. We wandelden gewoon door naar het shopping centre en oh boy, wat was onze teleurstelling groot. De shopping mall was packed, allemaal met mensen uit de favelas, en de mall was gevuld met de ene crappy store na de andere. Gewoon een lekkere burger gegeten bij Madero, en dan terug naar huis.
Achteraf heb ik gehoord van locals dat de weg die we namen redelijk gevaarlijk was, vooral rond het tankstation. Wel, ik heb me al VEEEEEEL onveiliger gevoeld in Amsterdam, Oostende of Brussel. De shopping mall was bedoeld voor de rijkere burger, maar door de slechte implantatie kwamen enkel de arme bevolking op af, de favelados, of zoals ze het in Curitiba noemden, villados. De shopping mall had ondertussen de bijnaam gekregen van "villadium".
Ook werd er mij verteld van op zondag nooit naar een shopping te gaan omdat deze packed zijn omdat de busritten maar 1real kosten, "and thats when all the poor people and the prostitues go shopping".