- Lid sinds
- 7 jun 2009
- Berichten
- 5.268
- Waardering
- 9.093
- Lengte
- 1m83
- Massa
- 91kg
- Vetpercentage
- 18%
Volg de onderstaande video samen om te zien hoe u onze site kunt installeren als een web-app op uw startscherm.
Notitie: Deze functie is mogelijk niet beschikbaar in sommige browsers.
Tjonge heftig kerel. Het is redelijk bekend dat ik ook met een persoon een vervelende situatie heb meegemaakt bij rpb en idd het is emotioneel behoorlijk vermoeiend. Vooral omdat onze locaties een soort clubhuizen zijn waar gelijkgestemden juist elkaar vinden in hun passie. Ik hoop voor je dat het snel weer rustig is
Damn toch nog die na sleep?? Echt super vervelend voor jou en de mensen die komenhopelijk lost het snel op....
Balen man. Blessures zijn altijd zuur. Nu tijd nemen voor herstel..dat je snel en goed mag herstellen om daarna weer te bouwen. Even een stapje terug...voor je het weet ga je er weer 2 vooruit!B3W10D3+4
Eigenlijk een update die ik liever niet wil posten, maar het moet maar. De slechte tijden moeten ook gelogd worden.
Ik heb besloten het huidige block af te kappen, een block dat zo veelbelovend begon en waar ik toch echt hele hoge verwachtingen bij had en dacht terug te kunnen keren richting all time PR's en zelfs daar overheen.
Op het moment zit de frustratie erg hoog over alle cumulatieve pijntjes en blessures. Het is wat dat betreft echt Murphy's law lijkt het, waarbij het ene pijntje het andere veroorzaakt en ik er eigenlijk op een gegeven moment mentaal ook doorheen zit. Als ik die druk van dat block voel dat over een week of drie/vier zijn culminatie had moeten hebben - een druk die ik mezelf natuurlijk opleg, dat weet ik ook wel - dan heb ik ook helemaal geen zin om maar een beetje te leg pressen en curlen omdat al het andere niet naar behoren lukt.
Het zijn nu mijn linkerknie (weer dezelfde), linkerquad, onderrug, linkerpec, rechterpols en rechterschouder (ook al een gouwe ouwe) die allemaal op een bepaalde manier niet meewerken en dan ben je dus eigenlijk helemaal nergens als het aan komt op de grote drie. Waar ik tegen beter weten in mezelf toch ook via dit log vaak nog positief probeerde te benaderen en toe te spreken lukt dat nu niet meer. De trainingen van zowel vrijdag als vandaag waren totale decepties wat dat betreft, en dan is het tijd om het block los te laten en het tij te keren.
Ik zal de komende tijd natuurlijk gewoon blijven trainen maar ik zal een paar weken een layoff nemen van de grote lifts. Ik weet nog niet precies hoe lang. De trainingen zullen korter zijn en de focus zal nog meer shiften naar coaching / personal training. Ik hoop dat ik daarmee herstel van alle ellende en ook weer honger krijg voor wat betreft sq/bp/dl.
B3W10D3+4
Eigenlijk een update die ik liever niet wil posten, maar het moet maar. De slechte tijden moeten ook gelogd worden.
Ik heb besloten het huidige block af te kappen, een block dat zo veelbelovend begon en waar ik toch echt hele hoge verwachtingen bij had en dacht terug te kunnen keren richting all time PR's en zelfs daar overheen.
Op het moment zit de frustratie erg hoog over alle cumulatieve pijntjes en blessures. Het is wat dat betreft echt Murphy's law lijkt het, waarbij het ene pijntje het andere veroorzaakt en ik er eigenlijk op een gegeven moment mentaal ook doorheen zit. Als ik die druk van dat block voel dat over een week of drie/vier zijn culminatie had moeten hebben - een druk die ik mezelf natuurlijk opleg, dat weet ik ook wel - dan heb ik ook helemaal geen zin om maar een beetje te leg pressen en curlen omdat al het andere niet naar behoren lukt.
Het zijn nu mijn linkerknie (weer dezelfde), linkerquad, onderrug, linkerpec, rechterpols en rechterschouder (ook al een gouwe ouwe) die allemaal op een bepaalde manier niet meewerken en dan ben je dus eigenlijk helemaal nergens als het aan komt op de grote drie. Waar ik tegen beter weten in mezelf toch ook via dit log vaak nog positief probeerde te benaderen en toe te spreken lukt dat nu niet meer. De trainingen van zowel vrijdag als vandaag waren totale decepties wat dat betreft, en dan is het tijd om het block los te laten en het tij te keren.
Ik zal de komende tijd natuurlijk gewoon blijven trainen maar ik zal een paar weken een layoff nemen van de grote lifts. Ik weet nog niet precies hoe lang. De trainingen zullen korter zijn en de focus zal nog meer shiften naar coaching / personal training. Ik hoop dat ik daarmee herstel van alle ellende en ook weer honger krijg voor wat betreft sq/bp/dl.
Je persoonlijke archief. Weliswaar met een sterke focus op trainen, maar toch. Als geschiedenisleraar moet je dat idd kunnen waarderenIk zat eens wat door dit log en door eerdere logs van mij heen te scrollen. Het is voor mij goed om zo heel af en toe eens terug te kijken en te lezen hoe in bepaalde periodes mijn trainingen gingen en hoe ik me daar bij voelde. Ik heb heel veel wel in spreadsheets en excel documenten staan maar dit log geeft meer context bij bepaalde trainingen, het gevoel dat ik erbij had, waar ik mij op dat moment bevond in mijn leven, welke zaken speelden in het privé leven. Het relativeert ook omdat ik me weer bedenk dat dit bij lange na niet de enige periode is geweest waarin ik pijntjes heb, het tegen zit en de trainingen niet gaan zoals ik zou willen. Ik train nu bijna 19 jaar, ik log hier al meer dan 10 jaar (dit log stamt uit 2013 maar een eerder log al uit begin 2011). In die tijd is er zo veel gebeurd. Soms vergeet ik wel eens dat het altijd druk is geweest. Op elke pagina die ik open kom ik wel iets tegen over zaken uit het dagelijks leven die een ideale trainingscyclus potentieel belemmerden. Die logs zijn niet alleen een overzicht van mijn trainingen maar ook van de tropenjaren, met een groot gezin, werk, veel wedstrijden, een eigen gym, coaching, en de ontwikkeling op al die gebieden.
Zo kwam ik op een willekeurige pagina ergens in 2014 terecht en las dat ik toen al schema's schreef voor anderen, ik klikte een paar pagina's door en las over het nk van 2014 en over de geboorte van mijn jongste zoon nog geen twee weken later (die nu 6 is en regelmatig mee traint). Klikte vervolgens een random pagina aan en las over het hartinfarct van mijn vader in 2016 en over een schouderblessure van mezelf. Ging in een ander log nog verder terug in de tijd, naar 2011, en zag hoe ik nog studeerde, equipped liftte, voor strongman én powerlifting tegelijk trainde en hoe ik een NK bankdrukken moest skippen omdat mijn derde kindje werd geboren, die nu 10 is. Zo'n log is toch ook een soort tijdsdocument geworden, het is net alsof je door een plakboek heen bladert. Ik kan me voorstellen dat anderen met een langlopend log hier dat wel herkennen. Het is soms confronterend maar vaak ook erg fijn om te lezen hoe ik mij 5, 7 of 10 jaar geleden bij bepaalde gebeurtenissen voelde en ook mooi om te zien hoe ik veranderd ben. Denk dat ik wat positiever in bepaalde dingen ben gaan staan als ik zo eens oude posts van mezelf lees - ik was nogal eens een klager met een wat beperkt relativeringsvermogen - en ik denk dat ik dat positivisme nu ook echt weer moet gebruiken om beter uit deze periode te komen.

Mooi om te lezen dat je logs ook jaren later nog waarde kunnen hebben. Het is ook wel menseigen om met een roze bril terug te kijken naar het verleden en voornamelijk de positieve momenten te onthouden. Je hoort genoeg mensen met enige regelmaat verwijzen "dat vroeger alles beter was", of het leven meer onbezonnen was, wat natuurlijk maar een gedeelte van het verhaal is. Bedankt voor de reminder om daar bij stil te staan, en zo de zorgen van morgen wat te relativeren.Ik zat eens wat door dit log en door eerdere logs van mij heen te scrollen. Het is voor mij goed om zo heel af en toe eens terug te kijken en te lezen hoe in bepaalde periodes mijn trainingen gingen en hoe ik me daar bij voelde. Ik heb heel veel wel in spreadsheets en excel documenten staan maar dit log geeft meer context bij bepaalde trainingen, het gevoel dat ik erbij had, waar ik mij op dat moment bevond in mijn leven, welke zaken speelden in het privé leven. Het relativeert ook omdat ik me weer bedenk dat dit bij lange na niet de enige periode is geweest waarin ik pijntjes heb, het tegen zit en de trainingen niet gaan zoals ik zou willen. Ik train nu bijna 19 jaar, ik log hier al meer dan 10 jaar (dit log stamt uit 2013 maar een eerder log al uit begin 2011). In die tijd is er zo veel gebeurd. Soms vergeet ik wel eens dat het altijd druk is geweest. Op elke pagina die ik open kom ik wel iets tegen over zaken uit het dagelijks leven die een ideale trainingscyclus potentieel belemmerden. Die logs zijn niet alleen een overzicht van mijn trainingen maar ook van de tropenjaren, met een groot gezin, werk, veel wedstrijden, een eigen gym, coaching, en de ontwikkeling op al die gebieden.
Zo kwam ik op een willekeurige pagina ergens in 2014 terecht en las dat ik toen al schema's schreef voor anderen, ik klikte een paar pagina's door en las over het nk van 2014 en over de geboorte van mijn jongste zoon nog geen twee weken later (die nu 6 is en regelmatig mee traint). Klikte vervolgens een random pagina aan en las over het hartinfarct van mijn vader in 2016 en over een schouderblessure van mezelf. Ging in een ander log nog verder terug in de tijd, naar 2011, en zag hoe ik nog studeerde, equipped liftte, voor strongman én powerlifting tegelijk trainde en hoe ik een NK bankdrukken moest skippen omdat mijn derde kindje werd geboren, die nu 10 is. Zo'n log is toch ook een soort tijdsdocument geworden, het is net alsof je door een plakboek heen bladert. Ik kan me voorstellen dat anderen met een langlopend log hier dat wel herkennen. Het is soms confronterend maar vaak ook erg fijn om te lezen hoe ik mij 5, 7 of 10 jaar geleden bij bepaalde gebeurtenissen voelde en ook mooi om te zien hoe ik veranderd ben. Denk dat ik wat positiever in bepaalde dingen ben gaan staan als ik zo eens oude posts van mezelf lees - ik was nogal eens een klager met een wat beperkt relativeringsvermogen - en ik denk dat ik dat positivisme nu ook echt weer moet gebruiken om beter uit deze periode te komen.

moet je nagaan hoe makkelijk die bodybuilders het hebbenNiet normaal hoeveel tijd en energie je over houdt voor isolatie als je minder compound lifts doet.
InderdaadJe persoonlijke archief. Weliswaar met een sterke focus op trainen, maar toch. Als geschiedenisleraar moet je dat idd kunnen waarderen![]()
Ja zo is het ook. Het was nooit per se makkelijker of beter of leuker, het was anders en elke week / maand / whatever periode had zo zijn eigen goeie en slechte kanten.Mooi om te lezen dat je logs ook jaren later nog waarde kunnen hebben. Het is ook wel menseigen om met een roze bril terug te kijken naar het verleden en voornamelijk de positieve momenten te onthouden. Je hoort genoeg mensen met enige regelmaat verwijzen "dat vroeger alles beter was", of het leven meer onbezonnen was, wat natuurlijk maar een gedeelte van het verhaal is. Bedankt voor de reminder om daar bij stil te staan, en zo de zorgen van morgen wat te relativeren.
Ja, misschien wat al te pretentieus om mezelf meteen binnen een bepaalde wetenschappelijke stroming te plaatsen, laten we het bij 'positiviteit' houden.Side note: volgens mij is "positivisme" niet het woord wat je zoekt in deze context![]()
Is ook het mooie aan dit forum denk ik, het bestaat toch echt al wel een tijdje. Je kunt inmiddels echt wel ver terug in de tijd als je daar zin in zou hebben en veel teruglezen uit een ander era van dit forum, niet alleen op het gebied van trainingslogs natuurlijk. Veel mensen die inderdaad nu niet meer loggen of zelfs niet meer actief zijn en die een heel ander leven zijn gaan leiden, maar ook je eigen ontwikkeling is soms heel duidelijk te zien. Niet alleen als lifter, ook als persoon.Mooie herinneringen ja. Ik log hier tegenwoordig niet meer maar ik heb van het begin toen ik begon met trainen en nog obesitas had tot een of anderhalf jaar geleden actief alles gelogd en daar ben ik blij om ook. Bijna 400 pagina's geloof ik. Ik kan een willekeurige pagina openen met een training en de context en ik herinner me die dag, of levensfase alsof het gister was. Soms vergeet je ook wel eens hoeveel er gebeurt is en hoeveel mensen waar je destijds een goede band mee had niet meer hier zijn of actief sporten.
Ik ben de motivatie voor trainen sinds covid wat verloren en train niet meer op een manier door blessures die logwaardig zijn, maar ben blij dat ik het altijd gedaan had.
Echt hoor. Elke keer als ik een tijdje de grote lifts laat liggen om wat voor reden dan ook bedenk ik me weer wat een verschil dat maakt, qua tijd, opgebouwde fatigue, energie tijdens je training, etc. Soms ben ik al kapot na twee, drie big lifts in een training en dan moet ik nog allerlei assistance doen. Bij strongman is dat nog eens in het kwadraat natuurlijk.moet je nagaan hoe makkelijk die bodybuilders het hebben
