AndroidHealthClinic

wat is de invloed van benen (niet) trainen op de ontwikkeling van het bovenlichaam?

Bezoekers in dit topic

boogie zei:
tuurlijk heb ik wel tijd voor benen trainen. Alleen ik merk gewoon dat ik veel dingen van deze sport doe met tegenzin en dat het gewoon (voor mij dan) niet zaligmakend is.

Ook ligt het in mijn karakter om helemaal ergens voor te gaan, in dit geval bodybuilding, en dan lijkt het een obsessie te worden. Verder ben ik het afgelopen jaar flink door het ijs gezakt (in geestelijke zin maar ook met fysieke klachten en angstaanvallen tot gevolg) en dat is voor een deel te wijten aan mijn uitoefening van deze sport.

Ik wil gewoon wat meer dingen doen waar ik me prettig bij voel, niet met iemand praten en ondertussen voelen dat je alweer honger krijgt en moet eten.
Verder wil ik er uit halen wat er in zit als mens, en niet specifiek in één onderdeel.

Ja ik vind dit lastig over te brengen enerzijds omdat ik de virutele pen niet helemaal meester ben en tevens omdat ik nog maar net tot deze conclusies ben gekomen :)
Voor meer uitleg, schiet mij even aan op de BBQ ;)

Bedankt voor de reacties.


keb respect voor je keuze, maar 1 ding begrijp ik niet helemaal
hoe kan je van BB'en angst aanvallen krijgen ?
 
ik snap je punt, ben nog niet zo lang bezig maar af en toe vraag ik me ook af of dat het waard is, cker nu ik flink aan het bulken ben en mn vet % ook wat hoger is dan normaal. ik heb ga dit jaar weer een andere studie doen maar wederom aan universiteit, das flink arbeiten zeker nu ik rechten doe (veel lezen). daarnaast een bijbaantje om alles te kunnen betalen. dan wil ik in mijn vrije tijd het lieft leuke en ontspannende dingen doen maar daar blijft weinig tijd voor over door het trainen, en dan op de momenten dat het tijd is voor ontspanning zeurt mijn maag weer om die 35gr eiwit,50gr koolhydraat, 20gr vet, die ik in de vorm van allerlei bakjes en blikjes overal mee naar toe moet nemen.

maar ja, als ik dan in de gym ben en ik forceer weer een pr met de laatste energie uit mn tenen dan denk ik bij me zelf: ik hoop dat ik hier over 30 jaar nog sta.
 
Purple zei:
Mijn fysio vertelde me ook iets heel vreemds. . Hij zegt als je de 1 wel traind en de ander niet. Dan zou toch het andere been ook sterker worden ook al train je die niet. Iets neurologisch had hij het over.

Dat klopt, heb ik een docu over gezien op tv.
 
bah magere benen is walgelijk
 
Brutez zei:
Boogie heeft ergens wel gelijk.

We doen er super veel voor en we moeten er veel voor laten. Op een gegeven moment moet je je toch eens afvragen of het je dat allemaal wel waard is.

Echt ****ing huge zullen we waarschijnlijk ook nooit worden. Dat zit in je of dat zit niet in je. Als je drie jaar serieus traint en nog steeds niet huge bent dan wordt het waarschijnlijk nooit wat.

Ik zal in ieder geval respect voor je keuze hebben Boogie, welke het dan ook uiteindelijk wordt.

[/serieuzeshit]

Na drie jaar nog niet "huge" en dan zul je dat ook nooit worden????

Rare conclusie op z'n minst ???

Ik vind het jammer dat er een gedeelte van het plezier in de sport is verloren
Bodybuilding zou juist plezier moeten toevoegen aan het leven. Meer zelfvertrouwen dat uitstraling heeft op alle aspecten van het leven zoals studie. Tuurlijk is het niet Zaligmakend, je moet niks in het leven de overhand laten nemen. Het leven is een combinatie van sport, liefde,werk enz waarin je een balans moet vinden.
 
Brutez zei:
Boogie heeft ergens wel gelijk.

We doen er super veel voor en we moeten er veel voor laten. Op een gegeven moment moet je je toch eens afvragen of het je dat allemaal wel waard is.

Echt ****ing huge zullen we waarschijnlijk ook nooit worden. Dat zit in je of dat zit niet in je. Als je drie jaar serieus traint en nog steeds niet huge bent dan wordt het waarschijnlijk nooit wat.

Ik zal in ieder geval respect voor je keuze hebben Boogie, welke het dan ook uiteindelijk wordt.

[/serieuzeshit]

Nou ik moet wel zeggen dat diegenen die genetisch iets minder bedeeld zijn en hard moeten werken om bijv boven de 80/85kg te komen veel serieuzer bezig zijn en (relatief) ook meer progressie maken. Ik weet van mezelf dat ik vrij snel aankomen en kan afvallen, wat er toe leid dat ik eigenlijk maar een flut bber ben en maar wat aan rommel, me telkens voornemend "ach volgende week doe ik het goed, ik ga toch loeihard als ik het doe".

Ik snap boogie's "probleem" wel, ik denk echter dat als je echt de wens hebt om groot te worden die na een tijdje wel weer de kop op steekt en je op een of andere manier ineens weer 100% je best doet en het bb leven er weer automatisch bij komt.
 
het verdwijnt ook niet. het is gewoon zo dat er andere dingen ook belangrijk voor mij worden, en daardoor bb-ing dus een mindere prioriteit. Daarnaast ben ik ook een btje moe van het feit dat mn leven een tijdje alleen maar om bb draait, dat werkt gewoon niet voor mij ben ik nu wel achter.
 
Brutez zei:
Piano spelen en bodybuilding gaat zeer goed samen. Je kan een beentraining vervangen door een pianoles. Je schema zou er dan zo uit kunen zien:

Ma: Borst + Triceps
Di: Onderarmen + Pianoles
Wo: Welverdiende rustdag
Do: Rug + Biceps
Vr: Schouders + Buik


whahahahah :roflol:
 
tja ik begrijp het maar spring je niet een beetje van de hak op de tak qua keuzes nu? nu wil je piano spelen en dan weer gitaar spelen en dan moet je weer met the trip mee

trouwens, weet niet of je gelukkig bent maar besef dat geluk niet van externe factoren komt..het komt vanuit jezelf en niet door dit of dat te doen

hoe meer je georganiseerd plant hoe meer je in je leven past..dus vind een solide basis(bv studie, meditatie relatie, sport) van dingen en bouw daar(piano, kennis etc) omheen

als je bb niet leuk vindt dan moet je nog maar eens twee daarover nadenken..verander een oefeningetje, een ander playlist voor je mp3 speler in de gym..meestal vind je wel iets dat je erbij leuk vindt..en het is gezond, maakt je bovengemiddeld sterk, geeft even totale afzondering van je dagelijkse leven etc

ik kan wel lang doorgaan maar ik denk eerlijk gezegd niet dat je gaat stoppen met beentrainen :p
 
ik train benen 1 a 2 keer in de week en vind het de geilste training die er is omdat je waggelend naar huis toe gaat en echt weet dat je getrained hebt.
 
Tja, ik weet aan de andere kant ook wel wat je bedoelt en de achterliggende gedachte.

Je werk je de pleuris voor weinig, zelfs op het strand of zwembad met een korte broek krijg je nog geen credit voor die loodzware squatsessies. Tenzij je in een slip gaat, in de volksmond een 'ballenknijper'.

Ik heb het ook niet gedaan in het begin, maar nu ik elke week m'n benen een killer-training geef, weet ik dondersgoed waarom ik 't nu wel doe.

hoe kan je van BB'en angst aanvallen krijgen ?

Waar staat dat?
 
CQ_Demolisher zei:
tja ik begrijp het maar spring je niet een beetje van de hak op de tak qua keuzes nu? nu wil je piano spelen en dan weer gitaar spelen en dan moet je weer met the trip mee

trouwens, weet niet of je gelukkig bent maar besef dat geluk niet van externe factoren komt..het komt vanuit jezelf en niet door dit of dat te doen

Dit klinkt meer naar een persoon die aan het vluchten is voor gevoel, dingen die hij moet verwerken/doormaken maar waar hij liever voor vlucht cq ontkent.
 
Snap sommige niet helemaal:
Lijkt wel alsof er een doel gehaald moet worden, waarvan je bijna overtuigd bent dat je het niet gaat halen.
Ik ben zelf begonnen om wat sterker en wat massiever te worden.
Dit omdat mijn armen van 29 cm bij een lengte van 1.93 niet echt mooi stond.
Maar ik vind het ook gewoon heel leuk om te trainen.
Ik geef toe, er komt steeds meer bij kijken, maar zodra ik daar om de 1 of andere reden geen zin meer in heb, houd het gewoon lekker op.

Moet geen moetje worden dat trainen. Moet fijn zijn.
 
Je moet toch zelf uitmaken wat je zelf prettig vind om te blijven doen. Het is nog altijd jouw lichaam en leven. Als je geen specefieke doelen hebt met trainen behalve er gewoon goed uitzien.. ja dan zou ik er voor kiezen toch een beetje te onderhouden.
 
Inderdaad, ieder z'n ding,
het is niet omdat ik of iemand anders niet zo zou kunnen leven dat Boogie dat niet kan,
zoek het uit zou ik zeggen, als je de sport binnen de kortste keren mist dan weet je het antwoord meteen
 
Marky zei:
Tja, ik weet aan de andere kant ook wel wat je bedoelt en de achterliggende gedachte.

Je werk je de pleuris voor weinig, zelfs op het strand of zwembad met een korte broek krijg je nog geen credit voor die loodzware squatsessies. Tenzij je in een slip gaat, in de volksmond een 'ballenknijper'.

Ik heb het ook niet gedaan in het begin, maar nu ik elke week m'n benen een killer-training geef, weet ik dondersgoed waarom ik 't nu wel doe.

hoe kan je van BB'en angst aanvallen krijgen ?

Waar staat dat?

hier :

boogie zei:
tuurlijk heb ik wel tijd voor benen trainen. Alleen ik merk gewoon dat ik veel dingen van deze sport doe met tegenzin en dat het gewoon (voor mij dan) niet zaligmakend is.

Ook ligt het in mijn karakter om helemaal ergens voor te gaan, in dit geval bodybuilding, en dan lijkt het een obsessie te worden. Verder ben ik het afgelopen jaar flink door het ijs gezakt (in geestelijke zin maar ook met fysieke klachten en angstaanvallen tot gevolg) en dat is voor een deel te wijten aan mijn uitoefening van deze sport.

Ik wil gewoon wat meer dingen doen waar ik me prettig bij voel, niet met iemand praten en ondertussen voelen dat je alweer honger krijgt en moet eten.
Verder wil ik er uit halen wat er in zit als mens, en niet specifiek in één onderdeel.

Ja ik vind dit lastig over te brengen enerzijds omdat ik de virutele pen niet helemaal meester ben en tevens omdat ik nog maar net tot deze conclusies ben gekomen :)
Voor meer uitleg, schiet mij even aan op de BBQ ;)

Bedankt voor de reacties.
 
Gewoon één keer per week (of minder, afhankelijk van herstel) gaan trainen. Hou het bij de basisoefeningen als Leg Press, Deadlift en Dippen en je zult zien dat alles in orde komt.
 
Back
Naar boven