MuscleMeat

Wie gelooft er hier?

Het idee van een schepper bestaat al langer dan jij je stamboom terug kunt inzien. Zover mij bekend is onderzoek altijd bedoeld om een andere mening te weerleggen.

Dus jou mening is dat er geen god is, weerleg de mening dan eens dat er wel een is.:rolleyes:

ik kan honderden redenen geven waarom de christelijke notie van een godheid een grote onwaarschijnlijkheid is, een van het kaliber van het bestaan van kabouters en andere zaken. deze zijn al honderden keren gegeven door mij en door anderen, maar blijkbaar leest iedereen er weer netjes over.
 
Ik ben niet bang voor de dood. De gedachte van een eeuwig leven zou mij eerder benauwen.

Ja, zo kun je het inderdaad ook bekijken.
Maar als er bij jouw in je vriendenkring iemand dood gaat, vind je het dan niet raar dat je diegene gewoon echt nooit meer ziet.
Is het verdriet hierdoor niet groter dan bij mensen die wel in leven na de dood geloven??? Op de een of andere manier heb ik nooit gehuild om het verlies van mij oma (aantal jaren terug), tuurlijk was ik 'verdrietig', maar ik denk dat ik haar ooit wel weer tegenkom...:rolleyes:
 
Ik denk dat dat persoonlijk is. Ik ben niet een erg emotioneel persoon en ik heb nog nooit iemand verloren die echt dicht bij me stond dus ik kan er niet over oordelen. Maar dat soort ongemakkelijkheden als bang zijn voor de dood of het nooit meer zien van overledenen kunnen voor mij nooit een reden zijn om te gaan geloven in leven na de dood. Daar ben ik te rationeel voor.
 
Ja, zo kun je het inderdaad ook bekijken.
Maar als er bij jouw in je vriendenkring iemand dood gaat, vind je het dan niet raar dat je diegene gewoon echt nooit meer ziet.
Is het verdriet hierdoor niet groter dan bij mensen die wel in leven na de dood geloven??? Op de een of andere manier heb ik nooit gehuild om het verlies van mij oma (aantal jaren terug), tuurlijk was ik 'verdrietig', maar ik denk dat ik haar ooit wel weer tegenkom...:rolleyes:

Nu zal ik best treuren als een dierbare mij ontvalt maar tegelijkertijd zie ik in dat dit leven zinloos is en eindig. Doodgaan is een vaststaand feit, daar kan je over blijven rouwen tot je zelf dood bent of je kunt doorgaan met leven. Of je iemand wel of niet gaat tegenkomen in een afterlife gaat de rouwverwerking niet versnellen lijkt me.
 
A) de hele wereld (de mijne toch) vertoont een structuur die aan bepaalde logische redens voldoet, deze vormen de basis waardoor wij als levende wezens kunnen handelen en omgaan met onze omgeving, de idee van een godheid brengt allemaal paradoxen met zich mee die volledig in strijd zijn met dit wereldbeeld (vb de almacht en voouitziendheid in de wereld in combinatie met de oneindige goedheid van die god en de vrije wil van mensen.

B) als we naar de wereld kijken zien we buiten de menselijke soort en in mindere mate bij levende wezens, nergens een zin of doelgerichtheid in de wereld, enkel de causaliteitswetten die dwingend zijn. het is echter blijkbaar veel te pijnlijk voor de meesten om in te zien dat deze doelgerichtheid een vrij banaal biologisch gegeven is dat het gevolg is van een evolutionaire algoritme dat enkel tot doel heeft een bepaalde structuur te bevoordelen tegenover zijn omgeving. bewustzijn is dan ook niet meer dan een vorm van besef waarop de kloof tussen het zelf en het andere wordt bewerkstelligd, bij de mens heeft dit echter ook zelfreflectie en het absurde idee van een God met zich meegebracht. Mens creeert God, niet omgekeerd.
Een almachtige God zou zelfs nooit zelfbewust kunnen zijn omdat hij in al zijn oneindig niets heeft om zich tegenover te reflecteren. het andere is namelijk nodig om bewust te worden.
 
"Men are but flesh and blood. They know their doom, but not the hour."
Emperor Uriel Septim VII: TES4: Oblivion
 
Ja, zo kun je het inderdaad ook bekijken.
Maar als er bij jouw in je vriendenkring iemand dood gaat, vind je het dan niet raar dat je diegene gewoon echt nooit meer ziet.
Is het verdriet hierdoor niet groter dan bij mensen die wel in leven na de dood geloven??? Op de een of andere manier heb ik nooit gehuild om het verlies van mij oma (aantal jaren terug), tuurlijk was ik 'verdrietig', maar ik denk dat ik haar ooit wel weer tegenkom...:rolleyes:

ja ik vind de dood een klote iets, ik zou liegen als het niet zo was, het idee dat iedereen er ooit aan moet geloven en niemand wat hij ook doet, er aan ontkomt, maakt het leven wel wat lichter.
 
Laatst bewerkt:
Het idee van een schepper bestaat al langer dan jij je stamboom terug kunt inzien. Zover mij bekend is onderzoek altijd bedoeld om een andere mening te weerleggen.

Dus jou mening is dat er geen god is, weerleg de mening dan eens dat er wel een is.:rolleyes:

Dus dat idee bestaat al zo'n 3,5 miljard jaar? Frappant... Zéér frappant.
Of wellicht toch een kwestie van: 'ik snap d'r geen zak van, dus zanik ik maar wat over complexiteit en andere onzin'? Epic fail.

Omkeren van de bewijslast is verder natuurlijk compleet achterlijk. Bewijs maar eens dat er geen onzichtbare dwergen in je achtertuin rondlopen. Kinderlijk niveau.

Ja, zo kun je het inderdaad ook bekijken.
Maar als er bij jouw in je vriendenkring iemand dood gaat, vind je het dan niet raar dat je diegene gewoon echt nooit meer ziet.
Is het verdriet hierdoor niet groter dan bij mensen die wel in leven na de dood geloven??? Op de een of andere manier heb ik nooit gehuild om het verlies van mij oma (aantal jaren terug), tuurlijk was ik 'verdrietig', maar ik denk dat ik haar ooit wel weer tegenkom...:rolleyes:

Wishful thinking is niemand kwalijk te nemen op dat vlak denk ik. De wens is de vader van de gedachte... Aanvaarding van de nietsheid van 'het leven' is een zeer bittere pil na jaren van binnengieten van zoete leugens. Juist de 'afheid' van leven bij het intreden van de dood zou ons moeten sommeren er hier het beste van te maken. (en ja, ik durf toe te beweren dat de film 'Alles is liefde' hier in feite een fantastisch filosofische beschouwing van geeft, zodra je tussen de regels doorleest :D)
De gedachte aan het hebben van een leven na de dood heeft denk ik weinig goeds gebracht. In ieder geval minder dan een eerlijke aanvaarding van de situatie zoals die is zal brengen. Ik hoop dat ik dat punt ooit bereik.

A) de hele wereld (de mijne toch) vertoont een structuur die aan bepaalde logische redens voldoet, deze vormen de basis waardoor wij als levende wezens kunnen handelen en omgaan met onze omgeving, de idee van een godheid brengt allemaal paradoxen met zich mee die volledig in strijd zijn met dit wereldbeeld (vb de almacht en voouitziendheid in de wereld in combinatie met de oneindige goedheid van die god en de vrije wil van mensen.

B) als we naar de wereld kijken zien we buiten de menselijke soort en in mindere mate bij levende wezens, nergens een zin of doelgerichtheid in de wereld, enkel de causaliteitswetten die dwingend zijn. het is echter blijkbaar veel te pijnlijk voor de meesten om in te zien dat deze doelgerichtheid een vrij banaal biologisch gegeven is dat het gevolg is van een evolutionaire algoritme dat enkel tot doel heeft een bepaalde structuur te bevoordelen tegenover zijn omgeving. bewustzijn is dan ook niet meer dan een vorm van besef waarop de kloof tussen het zelf en het andere wordt bewerkstelligd, bij de mens heeft dit echter ook zelfreflectie en het absurde idee van een God met zich meegebracht. Mens creeert God, niet omgekeerd.
Een almachtige God zou zelfs nooit zelfbewust kunnen zijn omdat hij in al zijn oneindig niets heeft om zich tegenover te reflecteren. het andere is namelijk nodig om bewust te worden.

tsssk. Ontken de natuur toch eens niet zo. :D
 
Of je iemand wel of niet gaat tegenkomen in een afterlife gaat de rouwverwerking niet versnellen lijkt me.

Zo voel ik dat ook. Maar voor blijkbaar heel veel mensen is een soort garantie dat hun gestorven naaste in het goede terecht is gekomen, een enorme verzachting om het eerder een plaats te kunnen geven.

Kijk maar naar bijvoorbeeld de populairiteit van Char en de afscheidsversen of pslamen binnen religeuzen kringen.
 
was jij niet diegene die kritiek gaf op links omdat ze "de natuur zou ontkennen"? en daarbij evolutionaire bewijslast op tafel legde om het verschil tussen verschillende mensenrassen aan te tonen?

wees tenminste een beetje consequent als je achter een bepaalde mening staat.
Ik verdedig hier een standpunt dat ik aangevallen zie worden dat betekent niet dat ik geloof in het bestaan van een universele schepper maar wel dat ik het onzinnig vind om het "onderzoek" maar aan een kant neer te leggen.
 
Een mooi voorbeeld van wat creationisten niet kunnen verklaren zijn trouwens rudimentaire lichaamsdelen bij mensen en dieren. Dat zijn dus dingen die vroeger een functie hadden maar in de loop van de evolutie in onbruik zijn geraakt, maar nog niet helemaal verdwenen. Dit is dus bijvoorbeeld je blinde darm, de puntjes in aan de zijkant van je ogen die vroeger je knipvlies vormden enz.

Ook bepaalde onlogische zaken in de anatomie zijn aanwijzingen voor evolutie: de 'bedrading van je netvlies loopt bijvoorbeeld voorlangs, omdat dit toevallig zo is gegroeid tijdens het ontstaan van het oog, en nooit voor zoveel problemen zorgde dat het plots achterlangs ging lopen. Een intelligente ontwerper had de bedrading natuurlijk achterlangs laten lopen, zodat die de lichtval niet hindert, en er ook geen blinde vlek nodig is waar de bedrading samenkomt en naar achter gaat.
 
Ja, zo kun je het inderdaad ook bekijken.
Maar als er bij jouw in je vriendenkring iemand dood gaat, vind je het dan niet raar dat je diegene gewoon echt nooit meer ziet.
Is het verdriet hierdoor niet groter dan bij mensen die wel in leven na de dood geloven??? Op de een of andere manier heb ik nooit gehuild om het verlies van mij oma (aantal jaren terug), tuurlijk was ik 'verdrietig', maar ik denk dat ik haar ooit wel weer tegenkom...:rolleyes:
Weet je, dit is nu 1 van de grootste redenen waarom ik religie verafschuw. Dat sommige mensen niet met verlies om kunnen gaan: okay, dat accepteer ik. Begrijpen doe ik het niet, maar dat is weer wat anders. Maar jezelf wijs maken dat je oma (of wie dan ook) niet echt dood is, zodat je die realiteit niet hoeft te aanvaarden, dat is extreem kinderlijk. Het is hetzelfde als tegen een klein kind zeggen dat een dode opa "heel lang op vakantie" is gegaan. Kortom: een excuus om een rouwproces oneindig uit te stellen. En dat is nu juist zo ongezond.
 
Ik verdedig hier een standpunt dat ik aangevallen zie worden dat betekent niet dat ik geloof in het bestaan van een universele schepper maar wel dat ik het onzinnig vind om het "onderzoek" maar aan een kant neer te leggen.

Elk fatsoenlijk onderzoek gaat kortweg als volgt:
1. waarneming
2. opstellen theorie
3. toetsen theorie
4. aanpassen theorie
5. terug naar stap 3


Een negatieve bewijslast gaat voorbij aan punt 1: de originele, objectief reproduceerbare waarneming. Die is er niet voor een god. Het feit dat sommige mensen claimen een godheid in van alles en nog wat te zien, en heel veel anderen absoluut geen enkel teken, betekent dus dat dit voornoemde proces niet kan beginnen vanuit dat oogpunt.
 
Weet je, dit is nu 1 van de grootste redenen waarom ik religie verafschuw. Dat sommige mensen niet met verlies om kunnen gaan: okay, dat accepteer ik. Begrijpen doe ik het niet, maar dat is weer wat anders. Maar jezelf wijs maken dat je oma (of wie dan ook) niet echt dood is, zodat je die realiteit niet hoeft te aanvaarden, dat is extreem kinderlijk. Het is hetzelfde als tegen een klein kind zeggen dat een dode opa "heel lang op vakantie" is gegaan. Kortom: een excuus om een rouwproces oneindig uit te stellen. En dat is nu juist zo ongezond.

Tuurlijk zijn er mensen die niet met verlies om kunnen gaan, zowel gelovigen als ongelovigen... Voor mijn gevoel heb ik het rouwproces toch wel afgesloten en stel ik het zeker niet uit, alleen denk ik dat gelovigen er in het algemeen sneller 'vrede' mee hebben dat iemand er niet meer is. Dit hoeft natuurlijk niet voor iedere gelovige te gelden.. Geloof is in mijn ogen dus ook een beetje een 'medicijn' ;) Geloof maakt mijn leven toch wat gemakkelijker, en het is helemaal niet zo dat ik er veel aan doe en dat ik heilig ben ofzo en mezelf beter voel dan anderen.
Als alles toch een fabeltje was kom ik er toch niet meer achter als ik dood ben, dus geloven is in mijn ogen niet ongezond ofzo..
 
Tuurlijk zijn er mensen die niet met verlies om kunnen gaan, zowel gelovigen als ongelovigen... Voor mijn gevoel heb ik het rouwproces toch wel afgesloten en stel ik het zeker niet uit, alleen denk ik dat gelovigen er in het algemeen sneller 'vrede' mee hebben dat iemand er niet meer is. Dit hoeft natuurlijk niet voor iedere gelovige te gelden.. Geloof is in mijn ogen dus ook een beetje een 'medicijn' ;) Geloof maakt mijn leven toch wat gemakkelijker, en het is helemaal niet zo dat ik er veel aan doe en dat ik heilig ben ofzo en mezelf beter voel dan anderen.
Als alles toch een fabeltje was kom ik er toch niet meer achter als ik dood ben, dus geloven is in mijn ogen niet ongezond ofzo..

Kijk, dat is een insteek waar ik helemaal geen problemen mee heb. Alleen: ben je niet nieuwgierig waarom geloof jouw leven makkelijker maakt? Daar je het toch al vergelijkt met een medicijn: pak je niet liever de oorzaak aan, dan je je hele leven te moeten mediceren?
 
Studie: Kans op tweede aarde nog groter
Gepost door Frutsel - Bron: BBC News
Gepubliceerd: maandag 18 februari 2008 @ 22:06
Een nieuwe studie heeft uitgewezen dat er mogelijk veel meer "aarde-achtige planeten" zijn dan voorheen werd gedacht. Rotsachtige planeten, waar de condities voor het ontstaan van leven ideaal zijn, zouden in veel grotere mate voorkomen dan men aanvankelijk dacht. Nieuw bewijsmateriaal wijst erop dat meer dan de helft van de zon-achtige sterren in onze melkweg een soort gelijk zonnestelsel als het onze kan bevatten. Astronomen houden het zelfs voor mogelijk dat er zich honderden onbekende werelden in de uiterste regionen van onze eigen Melkweg bevinden.

De resultaten van het onderzoek werden gisteren gepubliceerd tijdens een bijeenkomst van de AAAS (American Association for the Advancement of Science) in Boston. Het team van wetenschapper Michael Meyer, astronoom aan de
Universiteit van Arizona, maakte jarenlang gebruik van de Spitzer ruimtetelescoop. "We vermoeden dat 20 tot 60% van alle zon-achtige sterren bewijzen bevatten dat zich daar rotsachtige planeten bevinden, die op de aarde lijken of kunnen gaan lijken. Dit is bijzonder opwindend nieuws", aldus een opgewonden Meyer.

Het onderzoeksteam onderzocht vooral die sterren die ongeveer dezelfde massa had als onze eigen zon. In veel gevallen werden er 'stofcircels' rondom sterren gezien. Daaruit kan men afleiden dat rotsachtige planeten of asteroides met elkaar botsen en mogelijk samensmelten tot één nieuwe planeet.

"We moeten die planeet vinden, met de juiste massa en met de juiste afstand tot de ster. Dat wat we tot nu toe ontdekt hebben is pas het topje van de ijsberg", volgens Debra Fischer, één van de sprekers tijdens de AAAS bijeenkomst. Ze spreekt hier over de zogenaamde "Goldilocks zone", oftewel de 'leefbare zone' waarin een planeet de juiste afstand tot de ster heeft en de juiste temperatuur moet hebben om bijvoorbeeld water te kunnen bevatten.

"Alleen al in de Kuipergordel zijn de laatste jaren honderden nieuwe objecten waargenomen, vele daarvan groter dan Pluto. Onze oude kijk op ons zonnestelsel van negen planeten moet worden herzien. Het is mogelijk dat er honderden, misschien zelfs wel duizenden 'planeten' in ons eigen zonnestelsel zijn", zo zegt Alan Stern van NASA. "Het is goed mogelijk dat zich in de Oortwolk een bevroren planeet bevindt zo groot als de aarde.

In juni van vorig jaar werd met de ontdekking van planeet Gliese 581 al euforisch gereageerd. Ook toen werd er gesproken over de toenemende kans op het vinden van een tweede aarde.

In oktober van 2008 lanceert NASA de "Kepler-missie", waarbij nadrukkelijk zal worden gezocht naar een tweede aarde. Van die missie hebben veel wetenschappers hoge verwachtingen en dan zullen veel openstaande vragen hopelijk een antwoord gaan krijgen.

Bron

En maar blijven denken dat er een schepper is van dit alles.
 
Een mooi voorbeeld van wat creationisten niet kunnen verklaren zijn trouwens rudimentaire lichaamsdelen bij mensen en dieren. Dat zijn dus dingen die vroeger een functie hadden maar in de loop van de evolutie in onbruik zijn geraakt, maar nog niet helemaal verdwenen. Dit is dus bijvoorbeeld je blinde darm, de puntjes in aan de zijkant van je ogen die vroeger je knipvlies vormden enz.

Maar ze doen gigantisch hun best om er verklaringen voor te vinden :D Zo is vaak te horen dat de blinde darm een onderdeel zou vormen van het immuunsysteem. Helaas is gebleken dat dit systeem in de blinde darm vnl. is gericht op het tegengaan van infecties van de blinde darm zelf.

Ook bepaalde onlogische zaken in de anatomie zijn aanwijzingen voor evolutie: de 'bedrading van je netvlies loopt bijvoorbeeld voorlangs, omdat dit toevallig zo is gegroeid tijdens het ontstaan van het oog, en nooit voor zoveel problemen zorgde dat het plots achterlangs ging lopen.

Daar is volgens mij een veel betere verklaring voor: bescherming tegen UV licht. Ik geloof niet dat er bij de evolutie van soorten zoveel 'toevallig' is gebeurd.

Een intelligente ontwerper had de bedrading natuurlijk achterlangs laten lopen, zodat die de lichtval niet hindert, en er ook geen blinde vlek nodig is waar de bedrading samenkomt en naar achter gaat.

Zie dus boven en er zijn inktvissen die géén blinde vlek hebben. Dus de schepper kan het wél! Hij zal het ons wel niet hebben gegund. Net zoals een pigment dat gevoelig is voor UV licht, of een gen dat er voor zorgt dat we zelf vitamine C aanmaken. :D

Weet je, dit is nu 1 van de grootste redenen waarom ik religie verafschuw. Dat sommige mensen niet met verlies om kunnen gaan: okay, dat accepteer ik. Begrijpen doe ik het niet, maar dat is weer wat anders. Maar jezelf wijs maken dat je oma (of wie dan ook) niet echt dood is, zodat je die realiteit niet hoeft te aanvaarden, dat is extreem kinderlijk. Het is hetzelfde als tegen een klein kind zeggen dat een dode opa "heel lang op vakantie" is gegaan. Kortom: een excuus om een rouwproces oneindig uit te stellen. En dat is nu juist zo ongezond.

Dit is naar mijn idee dé reden dat kinderen buiten religies moeten worden gehouden. Het denken verankert zich naarmate de leeftijd vordert.
Het niet bestaan van Sinterklaas is nog te behapstukken als je een jaar of 7 bent...

Ik verdedig hier een standpunt dat ik aangevallen zie worden dat betekent niet dat ik geloof in het bestaan van een universele schepper maar wel dat ik het onzinnig vind om het "onderzoek" maar aan een kant neer te leggen.

Dat onderzoek is nog nooit opgepakt. (niet heel vreemd overigens) En welke andere kant btw?

Elk fatsoenlijk onderzoek gaat kortweg als volgt:
1. waarneming
2. opstellen theorie
3. toetsen theorie
4. aanpassen theorie
5. terug naar stap 3

Een negatieve bewijslast gaat voorbij aan punt 1: de originele, objectief reproduceerbare waarneming. Die is er niet voor een god. Het feit dat sommige mensen claimen een godheid in van alles en nog wat te zien, en heel veel anderen absoluut geen enkel teken, betekent dus dat dit voornoemde proces niet kan beginnen vanuit dat oogpunt.

Volges mij gaat het verkeerd in fase 2 als het gaat om neg. bewijsvoering: als A niet waar is, moet B waar zijn. Dit gebeurd dan zonder een causaal verband tussen A en B.

vergelijk: evolutie kan het oog niet verklaren, want het is veel te complex, dus moet het scheppingsverhaal wel waar zijn. Q.E.D.

Of: je kan niet bewijzen dat god niet bestaat, dus hij moet wel bestaan.

Al naar gelang de diepgravendheid van de opsteller van de neg. bewijsvoering worden bepaalde stappen wel of niet in acht genomen.
 
Kijk, dat is een insteek waar ik helemaal geen problemen mee heb. Alleen: ben je niet nieuwgierig waarom geloof jouw leven makkelijker maakt? Daar je het toch al vergelijkt met een medicijn: pak je niet liever de oorzaak aan, dan je je hele leven te moeten mediceren?

Ik ben niet nieuwsgierig waarom geloof mijn leven makkelijker maakt, omdat ik weet waarom dat is... het geloof geeft mij gewoon een veilig gevoel, waardoor, in mijn ogen, het leven makkelijker is. En ik gaf aan dat het geloof voor mij een soort 'medicijn' is, het is niet zo als ik ziek zou worden, dat ik niets aan de oorzaak zal gaan doen op medisch vlak. Tuurlijk zal ik naar de dokter gaan etc, maar mijn geloof zal er zeker bij helpen en zo is het een soort 'medicijn'. :D
 
Daar is volgens mij een veel betere verklaring voor: bescherming tegen UV licht. Ik geloof niet dat er bij de evolutie van soorten zoveel 'toevallig' is gebeurd.

....

Zie dus boven en er zijn inktvissen die géén blinde vlek hebben. Dus de schepper kan het wél! Hij zal het ons wel niet hebben gegund. Net zoals een pigment dat gevoelig is voor UV licht, of een gen dat er voor zorgt dat we zelf vitamine C aanmaken. :D


Klopt er zijn inderdaad dieren zoals inktvissen die heel anders gebouwde ogen hebben. Bij die diergroepen is de gemeenschappelijke voorouder dan ook heel ver in het verleden en heeft het oog zich op een heel andere manier ontwikkeld. De weg die het oog van zoogdieren miljoenen jaren geleden is ingeslagen was een andere, en de toevallige ontwikkelling van bedrading die voorlangs loopt is op een gegeven moment moeilijk terug te draaien. Inktvissen zien dan ook aanzienlijk beter dan de meeste andere dieren. Ik zie trouwens niet in waarom die bedrading zo goed zou beschermen tegen uv licht, daar zijn simpeler methodes voor zou je zeggen.

Het is net als bijvoorbeeld het hebben van 4 ledematen bij gewervelde dieren. Waarom zou de schepper voor elk dier kiezen voor 4 ledematen? Zes of acht zou voor sommige totaal anders levende dieren veel handiger zijn, maar toch zie je dat bijna nergens, behalve bij zeer ver van ons afstaande dieren als inktvissen of duizendpoten. Toch raar dat binnen de zoogdieren nooit variatie is als ze ontworpen zijn. De reden is natuurlijk dat ze afstammen van dezelfde voorouder. Soms hebben dieren dan wel minder of geen ledematen, maar dan zijn er vaak restanten (rudimenten) van zichtbaar, zoals een bekken of kleine ingekapselde botjes. Die valleen natuurlijk ook weer onder de categorie rudimentaire organen die vanuit een creationistisch oogpunt totaal onverklaarbaar zijn. Wat heeft een slang immers aan botjes onder zijn huid waar bij andere dieren de poten zitten?
 
Laatst bewerkt:
Ik ben niet nieuwsgierig waarom geloof mijn leven makkelijker maakt, omdat ik weet waarom dat is... het geloof geeft mij gewoon een veilig gevoel, waardoor, in mijn ogen, het leven makkelijker is. En ik gaf aan dat het geloof voor mij een soort 'medicijn' is, het is niet zo als ik ziek zou worden, dat ik niets aan de oorzaak zal gaan doen op medisch vlak. Tuurlijk zal ik naar de dokter gaan etc, maar mijn geloof zal er zeker bij helpen en zo is het een soort 'medicijn'. :D
Dat begrijp ik. Ik bedoelde meer: vraag je je niet af waarom je je zonder geloof onveilig voelt? Daar moet toch een reden voor zijn?
 
Terug
Naar boven