DOPING DE NUCHTERE FEITEN, A SECOND OPINION
Het boek is al sinds 2014 op de markt en stond alreeds langer op mijn “verlanglijstje”.
Toegegeven, ik ben niet objectief en heb bovenstaand boek gelezen met mijn “anti-doping-bril”…degene die daar moeite mee hebben kunnen beter maar niet verder lezen
Maar zolang je nog mensen hebt die over doping de volgende 3 tips geven:
1) Neem AAS (Anabole Androgene Steroïden);
2) Verhoog de Dosis;
3) Herhaal 2!
lijkt het mij niet verkeerd om ook een ander geluid te laten horen.
Daar waar internet vaak als startpunt gebruikt wordt en schimmige websites, undergrounddopinglabs, dealers en allerhande dopinggoeroes als wegwijzers dienen – wil het boek de lezer helpen een weg te vinden in het “dopingdoolhof”.
Zo is er in het boek een overzicht van middelen die op dat moment (anno 2014) op de markt zijn, maar wordt er ook aandacht besteed aan wat er allemaal nog in de pijplijn zit. Over de (bij)werkingen heeft men zoveel mogelijk relevante wetenschappelijk informatie verzameld en dat aangevuld met kennis en praktijkervaring van gebruikers en artsen, en het geheel in begrijpelijk Nederlands opgeschreven. Daar het een uitgave is van de dopingautoriteit is het accent gelegd op het hetgeen in dopingmilieu zelf nog te vaak onder het tapijt wordt geveegd. Samengevat wil het boek niet betuttelen of afschrikken, het biedt praktische informatie voor sporters over de werkingen én bijwerkingen van middelen om hun prestaties te verbeteren. Uiteraard beslis je zelf of je dopingmiddelen gaat gebruiken of niet.
(Overigens zijn de volgende alinea’s niet alleen gebasseerd op het boek maar hier en daar aangevuld met anekdotes en illustraties van bepaalde websites, de bronnen zijn vermeld).
Bron Illustratie:
https://bodybuildingblog.nl/anabolen-steroiden/
EEN KWESTIE VAN MENTALITEIT?
In Nederland doen ruim
2.000.000 (!) mensen aan fitness en daarmee is het de populairste sportactiviteit in ons land. Naast gezondheid worden vooral slanker of gespierder willen worden als reden vermeld. De druk om te presteren is groot en bij velen komt op een bepaald ogenblik de vraag of ze niet “hulp’ moeten inroepen van spierversterkende – en/of stimulerende middelen. De verleiding om grenzen op te zoeken is groot…er heerst vaak een “quickfix mentaliteit” - in kortere tijd zichtbare verbeteringen in prestatie en/of uiterlijk zonder langdurig te investeren in een intensieve training:
“ Ik wil alles en ik wil het nu”. Uit een onderzoek van TNO in 2009 bleek dat ruim
8% van de mensen die aan fitness doen doping gebruiken…dat zijn 160.000 personen…net zoveel inwoners als de stad Apeldoorn heeft. Dit zijn overigens cijfers van bijna 10 jaar geleden en daarnaast vrees ik dat wellicht niet iedereen destijds de vragen van TNO integer beantwoordt heeft en dat die 8% weleens het “topje van de ijsberg” zouden kunnen zijn.
Zoals bij velen bekend worden spierversterkende middelen (zoals anabole steroïden) gebruikt om de spiermassa en kracht van het lichaam te vergroten en stimulerende middelen (zoals amfetamines) gebruikt om lichaamsvet kwijt te raken. De winst die deze middelen opleveren is echter
NIET DUURZAAM. Als een kuur (duur van een periode dat je doping gebruikt) is afgelopen verdwijnt een groot deel van de gewonnen spiermassa weer of komt een deel van de verloren vetmassa weer terug. Soms verdwijnt zelfs na verloop van tijd het volledige resultaat als sneeuw voor de zon! Hans Kroon (natural bodybuilder) heeft ooit gezegd dat een lichaam opbouwen met hulp van doping een “geleend lichaam” is. Tegenover de gewenste effecten (sterker en gespierder worden en/of slanker worden) staan overigens een heel bataljon aan ongewenste bijwerkingen…sommige relatief onschuldig….anderen daarentegen zeer ernstig. Voordat ik hierop dieper zal ingaan eerst nog wat “geschiedenisles”.
ZOEKTOCHT NAAR DE BRON VAN MANNELIJKE KRACHT
Aan het einde van de 19e eeuw begonnen wetenschappers met hun zoektocht naar middelen die mensen sterker en gezonder moesten maken. Die zoektocht kwam niet uit de lucht valllen. Men maakte zich zorgen over de “verzwakking” van het menselijke ras. Machines zorgden ervoor dat het lichamelijke werk verdween en steeds meer mensen woonden niet meer op het platteland maar in steden, ver weg van de gezonde natuur. Mannen en vrouwen moesten weer gezond worden, luidde het credo. Overheden lieten gezondere woonwijken bouwen met meer licht en groen en niet te vergeten: riolering. Voedingsonderzoekers probeerden te achterhalen hoe mensen het beste konden eten, scholen stimuleerden lichamelijke oefening en in vrijwel alle moderne landen ontstonden sportscholen waar mannen trainden met gewichten om hun lichaam weer in vorm te krijgen
. En als dat alles niet hielp dan moesten ze maar medicijnen gaan gebruiken. Alreeds in 1889 experimenteerde de Franse wetenschapper Charles Brown-Séguard en had zichzelf geïnjecteerd met zelfgemaakte extracten van testikels van dieren (honden, knaagdieren en apen). In
1935 kwam de echte doorbraak waarin de Kroatische scheikundige en nobelprijswinnaar Leopold Ruzicka die in Zwitserland woonde een grote rol speelde.
Foto Leopold Ruzicka (Wikipedia)
Deze ontdekte toen namelijk het mannelijke geslachtshormoon dat men
Testosteron noemde, de stof die van mannen mannen maakt! (Testosteron is overigens een samensmelting van het woord testis - Latijn voor testikel of teelbaal - en het woord steroïd). Ruzicka werkte voor CIBA (Chemical Industries BAsel) in Zwitersland en slaagde erin de chemische structuur (de scheikundige manier hoe iets in elkaar zit) van testosteron te ontrafelen en te synthetiseren (kunstmatig te bereiden). In 1936, maakte Ruzicka de eerste anabole steroïde, afgeleid van testosteron. Anabole steroïden kun je dus zien als de chemische variant van testosteron wiens werking de anabolen nabootsen. Een jaar later, in 1937, produceerden Duitse fabrieken de eerste ampullen met testosteron preparaten. Men ging enthousiast experimenteren met ouderen en zieken en alhoewel dat in eerste instantie veel belovend leek, bleek het effect zeer tijdelijk te zijn en veel ongewenste bijwerkingen te hebben. Door chemische aanpassingen creeërde men middelen met een grotere anabole werking (gewenste effecten zoals toename van spiermassa en spierkracht) en tegelijkertijd probeerde men de androgene bijwerkingen (ongewenste effecten zoals bijvoorbeeld vermannelijking van vrouwen) en gezondheidsschade zoveel als mogelijk te beperken. De zoektocht naar het perfecte anabool was daarmee begonnen.
ZOEKTOCHT NAAR HET PERFECTE ANABOOL
Omstreeks 1960 kwam zo
Dianabol, algemeen beschouwd als “stamvader der anabole steroïden” op de markt.
Er wordt vaak ten onrechte beweerd dat Dr. John Ziegler dit ontwikkeld zou hebben . Ziegler was echter een arts en geen scheikundige. Dr. Ziegler werkte ook samen met CIBA die hem voorzag van literatuur en testosteronpreparaten voor experimenten. Dr.Ziegler, zelf een fanatiek gewichtheffer vergezelde in 1954 als teamarts het Amerikaanse gewichthefteam naar de wereldkampioenschappen in Wenen. Daar vertelde een Russische collega hem (in beschonken toestand) dat de Russen testosteron kregen.
Bij terugkomst testte hij de invloed van testosteron op gewichtheffen en bodybuilding door het te verstrekken aan meerdere competitieve bodybuilders en gewichtsheffers (waaronder zichzelf). Dit leverde meer spierkracht en massa op dan normale training, maar zorgde ook voor veel nare bijwerkingen. Die experimenten waren dan ook geen succes, en Dr. Ziegler stopte ermee. Hij pakte de draad weer op, toen hij wederom van CIBA een nieuw middel had gekregen om uit te testen dat werd geproduceerd onder de naam Dianabol. Tot Zieglers eerste proefkonijnen behoorden krachtsporters die destijds tot de Amerikaanse top behoorden zoals o.a. Bill March (5-voudig Amerikaans kampioen Olympisch gewichtheffen en 3e op het WK in 1962) en John Grimek (winnaar van diverse Mr. America, Mr. USA en Mr. Universe verkiezingen). Hij voorzag het gehele Amerikaanse gewichthefteam van Dianabol voor de Olympische spelen in 1960 in Rome. Dit klinkt in de huidige Olympische geest natuurlijk heel vreemd maar doping werd pas in 1976 door het Internationaal Olympisch Comité verboden! De Koude Oorlog was destijds in volle gang en beide landen wilden hun suprioriteit aantonen, ook tijdens de Olympische Spelen. Ondanks de Dianabol verloren ze overigens van de Russen.
BEROUW
Dr. Ziegler schreef kuren voor van maximaal 15-20 miligram Dianabol per dag die nooit langer dan 8 weken duurden. Hij stopte met experimenteren toen hij erachter kwam dat sommigen 20 maal de voorgeschreven hoeveelheid innamen en lichamelijk klachten kregen.
“Wat is er toch mis met hen?” verzuchtte hij later
. “Ze zijn kerngezond, maar in plaats van zuinig te zijn op hun gezondheid stoppen ze zoveel rommel in het lichaam dat ze er ziek van worden. En ik heb hen daarbij geholpen” En later:
“Ik zou willen dat ik er nooit aan begonnen was en dat ik dat hoofdstuk uit mijn leven zou kunnen wissen” …“Ik zou willen dat ik nooit had gehoord van steroïden…al deze jonge mannen…ze beseffen niet welke vreselijke prijs ze zullen gaan betalen” Dit latere berouw is helemaal begrijpelijk als je weet dat toen Dr. Ziegler zelf met hartproblemen in het ziekenhuis voor zijn leven vocht, sommige van zijn vrienden al overleden waren aan o.a. prostaatkanker, en lever- en hartklachten en uiteindelijk zelf stierf aan hartfalen op 63 jarige leeftijd. Het zou overigens slechts een kwestie van tijd zijn voordat er weer andere varianten werden ontwikkeld. Inmiddels kunnen we met zekerheid zeggen dat de zoektocht naar het perfecte anabool is mislukt…er bestaan geen anabolen zonder bijwerkingen! Hoe krachtiger overigens het anabool, hoe langer en ernstiger de lijst met bijwerkingen.
SLIKKEN OF PRIKKEN?
Er zijn diverse manieren hoe anabolen worden toegediend…de meest voorkomende zijn via de maag (enteraal / oraal) in de vorm van pillen en via een intramusculaire injectie (parenteraal) in de vorm van een injectie via een spuit in een spier.
Daar pillen door de lever worden afgebroken hebben ze er middelen aan toegevoegd waardoor deze de afbraak kunnen doorstaan maar wel uiterst giftig zijn geworden voor de lever met alle gevolgen van dien. Het “betere werk” is volgens gebruikers in het dopingmilieu injecties. Maar ook aan injecties kleven de nodige risico’s één van de gevaren is dat je prikt in een bloedvat, waardoor de dopinggeduide stof direct in de bloedcirculatie terechtkomt. Dit kan in ernstige gevallen leiden tot een longemboli, coma en zelfs de dood.
Een tweede gevaar is dat je prikt in een zenuw waardoor er (blijvende) verlamming kan optreden. Een derde gevaar is dat als men niet zorgvuldig te werk gaat een vervuilde vloeistof (doordat er een nieuwe naald op een ampul gezet wordt waarin nog restanten van een andere stof zitten) in je lichaam terecht komt of een vervuilde naald gebruikt of de spuitplek niet goed gedesïnfecteerd is waardoor je een flinke spuitabses met infectie kunt oplopen en in ernstige gevallen zelfs hepatitus B / C en HIV. Het is niet voor niets dat in Nederland alleen medisch geschoold personeel injecties mag zetten (artsen en verpleegkundigen)!
Dan maar pleisters of gel met anabolen gebruiken (werken hetzelfde als nicotinepleisters)? Deze blijken lang niet de effectiviteit te hebben als pillen en injecties en daarnaast mag je dan ook géén lichamelijk contact met anderen hebben omdat anabolen via de huid en kleding overgedragen worden aan anderen (denk hierbij aan de ernstige gevolgen als je contact met kinderen zou hebben).
Is dopinggebruik onder begeleiding van een arts dan wellicht de oplossing? In Nederland zal geen enkele (gecertificeerde) arts dopinggebruik willen begeleiden! Zie hieronder de richtlijnen waaraan artsen zich hebben te houden:
Richtlijn 9*
De arts die benaderd wordt door een gezonde sporter met het verzoek dopinggeduide middelen voor te schrijven, dient op dit verzoek afwijzend te reageren.
Richtlijn 11*
Indien een arts bij de begeleiding van sporters geconfronteerd wordt met het gebruik van dopinggeduide middelen die de sporters(s), zonder dat er sprake is van een medische indicatie, gebruikt (gebruiken) in het kader van het streven naar prestatieverbetering, heeft de arts de plicht de desbetreffende sporter(s) het gebruik van deze middelen te ontraden.
* (Vereniging voor Sportgeneeskunde. Richtlijnen voor artsen omtrent het sportmedisch handelen; 1995
Koninklijke Maatschappij tot bevordering van de Geneeskunst (KNMG).
Gedragsregels voor artsen, 1996).
Onderzoek heeft trouwens uitgewezen dat artsen nauwelijks kennis over doping hebben. Ruim 85% van de huisartsen was niet of nauwelijks op de hoogte van de dopinglijst van het IOC. Van de ondervraagde huisartsen gaf verder meer dan 90% aan weinig kennis te bezitten over middelen, doseringen en combinaties.
Foto Hulk (Wikipedia)
BIJWERKINGEN
In een Amerikaans onderzoek onder
500 anabolengebruikers bleken er slechts
4 te zijn die geen last van bijwerkingen hadden, de overige
496 (!) hadden dat wel. Uit een Zweeds onderzoek bleek dat anabolen liefst
400(!) keer meer bijwerkingen veroorzaken dan alle medicijnen bij elkaar. Spierversterkende middelen zijn NIET ontwikkeld voor het gebruik van de doseringen die sporters hanteren. En dan hebben we het nog niet over het gecombineerde gebruik van spierversterkende middelen van diverse anabole steroïden (ook wel stacken genoemd), groei- en schildklierhormonen en insuline. Laten we als voorbeeld een medische dosering testosteron nemen die artsen hanteren bij mannen met een geringe testosteron aanmaak. Zo’n dosering bedraagt maximaal 100-200 miligram per week en zelfs daarvan is niet zeker of het geen kwaad kan op langere termijn daar de mannelijke teelballen nog geen 10 miligram testosteron per dag aanmaken (gemiddeld zo’n 7 miligram per dag)…in het dopingmilieu blijkt een wekelijkse dosis van 500-1000 miligram als aanbevolen hoeveelheid niet ongewoon! Tijdens een kuur neemt men naast de spierversterkende middelen meestal ook nog middelen die de ongewenste bijwerkingen zoveel als mogelijk moeten bestrijden en na een kuur moet er vaak een zogenaamde nakuur gevolgd worden (Post Cycle Therapy genoemd) in de hoop de schade zoveel als mogelijk te kunnen beperken. Sommige bijwerkingen zijn echter onomkeerbaar!
Hieronder een uitgebreide lijst met diverse negatieve effecten, waaruit blijkt dat anabolen op vrijwel elke cel van je lichaam effect hebben.
Acne (puisten):
Anabolen laten de talgklieren in de huid harder werken, waardoor de huid vetter wordt. Talgklieren worden daardoor een goede voedingsbodem voor bacteriën die acne veroorzaken. De acne zal vooral aanwezig zijn op de plaaten waar ook de meeste talgklieren zitten, zoals het gezicht, de nek, de borst, de bovenrug en armen.
Strimae (huidstriemen):
Het bekendste voorbeeld is waarschijnlijk de zogenaamde zwangerschapstriemen die ontstaan bij vrouwen tijdens de zwangerschap door de door snelle groei van het ongeboren kind in de baarmoeder. Deze huidstriemen ontstaan echter ook door snel groeiende spiermassa!
Haar:
Anabolen kunnen haarverlies en kaalheid bij mannen veroozaken, bij vrouwen kan het hoofdhaar boven de slapen verdwijnen. Op andere plekken van het lichaam stimuleren anabolen daarentegen de groei van lichaamshaar waardoor onopvallende lichaamsbeharing dikker en donker kan worden, vooral voor vrouwen een onaangename bijwerking als ze last krijgen van bijvoorbeeld zichtbare beharing van de bovenlip (snor) en onderarmen.
Stem:
Bij vrouwen kan er door anabolengebruik een verlaging van de stem optreden.
Vocht:
het lichaam gaat door anabolen meer vocht vasthouden waardoor er een “opgeblazen” gezicht en uiterlijk kan ontstaan…personen die daar last van krijgen worden in het dopingmilieu ook wel eens “vochtbakken” genoemd.
Borsten:
Bij mannen:
Anabolen kunnen de ontwikkeling van vrouwelijke borsten (gynaecomastie) bij mannen, ook wel manboobs genoemd veroorzaken. Door het gebruik van anabolen heeft het lichaam namelijk de neiging om de relatieve tekorten aan oestrogeen (vrouwelijk geslachtshormoon) te willen compenseren.
Bij vrouwen:
Door anabolen lopen vrouwen het risico om te maken te krijgen met de androgene (vermannelijkende) effecten waardoor borstklierweefsel afneemt (atrofie) en borsten kleiner kunnen worden en tepels kunnen verschrompelen.
Testikels (zaadballen):
Anabolen ondrukken de natuurlijke testosteron- en zaadproductie in de zaadballen of testikels. Het volledig stopzetten van die natuurlijke aanmaak is niet ongewoon, daardoor krimpen de zaadballen.
Clitoris:
Door het androgene effect van anabolen kan bij vrouwen de clitoris gaan groeien.
Vruchtbaarheid:
Bij mannen:
Doordat door anabolen de natuurlijke testosteronproductie wordt stil gelegd kan dit de kwaliteit van zaadcellen permanent verminderen en verhoogt het de kans op onvruchtbaarheid en impotentie (erectiestoornissen) aanzienlijk. Het libido (verlangen naar seks kan door anabolen toenemen) maar erecties kunnen dus uitblijven of pijnlijk zijn.
Bij vrouwen:
Anabolengebruik kunnen leiden tot menstruatiestoornissen en is er een aanzienlijk risico op ontwikkelijkingsstoornissen van het ongeboren kind.
Pezen:
Doordat spieren bij anabolengebruik snel groeien is er een verhoogde kans op spierscheuringen. De anabolen versterken weliswaar de groei en kracht van spieren maar niet bij de pezen waardoor de kans op spierscheuringen of problemen met aanhechtingen toenemen.
Prostaat:
Anabolen kunnen invloed hebben op de celgroei van de prostaat en ervoor zorgen dat deze groeit. Hoe groter de prostaat, hoe moeizamer en pijnlijker urineren wordt. De plasbuis kan in extreme gevallen helemaal dicht gedrukt worden waardoor urineren op de natuurlijke weg niet meer mogelijk is en dit m.b.v. een katheder (smalle plastic buis) moet gebeuren en een operatie op den duur onvermijdelijk is. In sommige gevallen kan het zelfs leiden tot prostaatkanker of deze ziekte versnellen.
Lever:
De lever breekt anabolen af en daarom zijn de meeste orale (pillen) anabolen gemaakt om afbraak door de lever te doorstaan, maar zijn als gevolg daarvan giftig voor de lever geworden. Meestal zwellen de levercellen daardoor op, en raken de kanalen afgekneld waarlangs de lever gal en andere afbraakproducten afvoert naar de darm. Het gevolg is geelzucht (icterus). Verder is ook een verhoogd risico op levercirrose (littekenweefsel, onstaan door levercellen die afsterven). Nog serieuzer is het afknellen van bloedvaten in de lever, waardoor met bloed gevulde cysten (holtes) in de lever kunnen ontstaan (peliosis hepatis). Hierdoor onstaat er een risico op een potentieel dodelijke inwendige bloeding. In zeldzame en extreme gevallen kunnen anabolen leverkanker laten ontstaan. Het gebruik van anabolen bevordert tevens de ontwikkeling van (reeds aanwezige) tumoren en kankergezwellen in de lever.
Hart en bloedvaten:
1)Bloeddruk:
Anabolen laten het bloedvolume toenemen, ze verhogen de aanmaak van rode bloedcellen en maken het bloed stroperiger. Het hart moet daarom harder werker met als gevolg dat de bloeddruk toeneemt.
2)Hartspier:
Als de hartspier door een chronisch verhoogde bloeddruk harder moet werken, kan deze vergroeien en op kritieke plaatsen dikker worden. Deze verdikking vermindert het vermogen van de hartspier om het lichaam op een efficiënte manier van bloed te voorzien.
3)Cholesterolhuishouding:
Anabole steroïden verlagen de concentratie van het goede HDL-cholesterol en laten de concentratie van het slechte LDL-cholesterol stijgen. Op de langere termijn kunnen bloedvaten daardoor vernauwen, en kan de toevoer van zuurstof en voedingsstoffen naar organen verminderen. De kans op hart- en vaatziekten neemt daardoor toe
Nieren:
Zoals gezegd, kan gebruik van anabolen leiden tot een verhoogde bloeddruk en dit kan weer nierschade veroorzaken. Omdat soms ook stevige pijnstillers worden gebruikt tegen allerlei spier-, pees- en gewrichtspijntjes kan dit de situatie verergeren. Pijnstillers kunnen tot nierfunctiestoornissen leiden.
Blindheid:
Anabolen kunnen grijze staar (cataract) veroorzaken waardoor de ooglens vertroebelt en in extreme gevallen de lens geheel ondoorzichtig wordt waardoor er blindheid optreedt.
Gedrag:
De psychologische effecten van anabolen zijn onvoorspelbaar. Anabolengebruik kan leiden tot prikkelbaarheid en agressiviteit. In Amerika heeft spontane agressie door het gebruik van anabolen zelfs een naam gekregen: “roid rage”. Dat dit niet zelden tot relationale problemen kan leiden zal niemand verbazen.
Verslaving?
Berucht is de dip na het staken van een kuur. Je hebt immers niet meer de energie en het hestelvermogen als tijdens een kuur en spiermassa en kracht nemen af. De lichaamseigen productie van testosteron is stil komen te liggen. Lusteloosheid en depressieve gevoelens kunnen onstaan. Dit kan weer leiden tot ernstige psychische- en relationale problemen. Logisch dat je dan graag in die flow wilt blijven die je had tijdens de kuur dus neem je nog maar een kuur en blijft het niet bij één keer. Het wordt van kwaad tot erger…anabolen kunnen uiteindelijk net als drugs je leven gaan overnemen!
Last but not least…minstens de helft van alle dopingmiddelen is
vervalst!
Dit betekend in de meeste vallen dat er minder of andere actieve stoffen in ziten dan er op het etiket vermeld staat. Je weet niet of je pillen, ampullen of flesjes zijn geproduceerd in een hygiënische werkplek of fabriek. Je weet niet of de houdbaarheidsdatum op het etiket wel klopt en de houdbaarheid dus inmiddels niet overschreden is…kortom je weet niet welke risicco’s je loopt! Nu zullen velen argumenteren dat wel meer zaken slecht voor de gezondheid zijn zoals bijvoorbeeld roken, alcoholmisbruik, overgewicht en stress…en daar hebben ze volledig gelijk in! De vraag is echter of die toegenomen spiermassa en kracht de risico’s waard zijn.
Hans Kroon (natural bodybuilder) zei in een intervieuw :
“ Je lichaam is je kostbaarste bezit en daar moet je zuinig op zijn. Gezondheid is voor mij de basis voor succes. Dat streven naar een gezonde leefwijze zorgde er voor dat sport mijn passie werd. Op een gegeven moment kun je gefascineerd raken van gespierd zijn. Daar is op zich niks tegen. Maar het ten koste van alles, van je gezondheid en je relatie, spiermassa vergroten, dat kan en wil ik niet begrijpen. Verder vind ik dat je niet echt trots kunt zijn op het resultaat van je training als je anabole steroïden en andere dopinggeduide middelen gebruikt. Het is dan toch allemaal niet op eigen kracht gebouwd. Daarbij komt dat het ook helemaal niet hoeft. Geef mij iemand met een gemiddelde aanleg en ik zet er met gedegen trainen en goede voeding in vier jaar 15 kilogram spiermassa op!” https://www.eigenkracht.nl/eigen-kracht/cleane-kneiters/kern-kneiters/hans-kroon
CONCLUSIE?
Natuurlijk zijn er anabolengebruikers die zeggen dat ze nergens last van hebben.
Hoewel je je zou kunnen afvragen hoeveel van die “happy users” nog steeds zo “happy” zouden zijn na een grondige medische screening.
Er natuurlijk zijn er anabolengebruikers die geen blijvende medische schade hebben opgelopen aan hun anabolengebruik. Er zijn echter ook veel gebruikers die helaas minder geluk hebben gehad. It’s up to you…look before you leap (bezint eer ge begint).
Say NO to Doping!
Bronvermelding:
https://bodybuildingblog.nl/anabolen-steroiden/
https://www.fitsociety.nl/bodybuilding/dianabol/
http://www.ergogenics.org/john-ziegler-was-niet-de-uitvinder-van-dianabol.html
https://www.eigenkracht.nl/eigen-kracht/publicaties/sport-fitness/2004/risicosinjectie
https://www.eigenkracht.nl/doping/anabole-steroiden/effecten-bijwerkingen
https://www.wikipedia.org/
