Vandaag even een rustdagje, want kon mij niet meer herinneren wanneer dat voor het laatst was.
Verder een beetje zitten denken over de dingen. Waar ik heen wil, wat m'n doelen zijn in het leven etc. Ik vind m'n werk prima, maar niet heel uitdagend en iets beneden niveau; sporten vind ik leuk; daarbuiten heb ik eigenlijk niet veel. Ik heb wat meer vrije tijd dan in het verleden, toen ik werken + studeerde + sporten combineerde en hier vrijwel iedere minuut van de dag, ook weekenden, feestdagen, vakantie-uren een paar jaar lang aan opging. Toen had ik een motivatie en focus die ik nu niet meer op zou kunnen brengen. Nu zou ik meer tijd over moeten hebben voor leuke dingen, maar de tijd buiten werken en sporten lijkt zo weg te smelten. Ik wil me best graag wat meer verdiepen in een aantal dingen, maar voor een studie weet ik mezelf niet meer te motiveren en tijd vrij te maken. Vroeger had ik nog plezier in leuke dingen doen, uitjes, sociale dingen, avontuurlijke vakanties etc. Nu geef ik daar niet vele meer om. Kortom: wat is het doel van het leven, of is het leven nutteloos? Sport is het enige waar ik echt plezier uit haal. Soms voel ik eenzaam, maar behoefte aan veel vrienden heb ik niet. Wel iemand om dingen mee te delen, een knuffel, lief te hebben. Ongetwijfeld zal kuren een impact hebben op mijn gedrag, maar ik denk dat wanneer je eenmaal een relatie hebt gehad, dit meer mist dan daarvoor (aangezien je dan niet weet wat je mist). Vroeger vond ik 't prima alleen te zijn; verveelde me nooit, dagen vlogen voorbij, en zag/sprak op het werk en sport genoeg anderen.
That's it.
