Je kan sowieso niet meer mee doen volgens mij. Ik herken mij wel enigszins in je verhaal, je moet jezelf afvragen waarom je dan überhaupt nog zou competen? Voor die kut georganiseerde wedstrijden en die plastic beker die je kan winnen? Tenzij je echt de potentie hebt om sterkste man van Nederland te worden(en eerlijk, die heb je denk ik niet gezien je blessuregevoeligheid en mindset) zie ik niet in waarom je jezelf op deze manier zou kwellen in de zin van wedstrijden doen. Gewoon lekker trainen en plezier hebben.
ja, los van of het uberhaupt nog kan natuurlijk. Omdat ik voorheen die (zelfopgelegde) druk niet zo voelde tijdens competen en ik graag naast uiteraard de drive om te winnen ook graag weer meer plezier heb in wedstrijden ipv alleen druk, spanning en stress en ik denk dat prima mogelijk is als ik werk aan mijn mindset.
Tuurlijk wil je niet alleen meedoen voor het plezier maar ook om te winnen. Dat is ook de juiste instelling voor een sportman. Alleen heb je nooit voor het kiezen wie je tegenstanders zijn. Daarom is het enige wat je kan doen de beste versie worden van jezelf voor je wedstrijd en zorgen dat je alle onderdelen goed geoefend hebt. Zeker de onderdelen die je niet zo liggen. Dan kom je ook niet voor verrassingen te staan. Als je dan voor jezelf een topwedstrijd draait en je eindigt in de middenmoot zul je daar meer vrede mee hebben dan een mindere wedstrijd draaien en in de middenmoot eindigen. Dan had je achteraf gezien toch liever meer energie gestoken in bijvoorbeeld die mindere onderdelen. Dus zorg dat je optimaal voorbereid bent.
Dat is ook vaak iets wat bij sterkste man moeilijk is, ´optimaal voorbereid´ zijn. Denk aan een log op een scheve ondergrond of onderdelen die super kort van tevoren pas bekend worden. Dit gebrek aan organisatie heeft bij mij ook een grote rol gespeeld om te stoppen.
optimaal voorbereiden is een illusie bij strongman denk ik inderdaad. vaak weet je pas een paar weken van tevoren wat de onderdelen worden (als je geluk hebt). je kunt natuurlijk aan je zwakke onderdelen werken, maar met tientallen verschillende onderdelen kun je maar een bepaald aantal onderdelen ''vast'' trainen. Yoke was een van mijn zwakste onderdelen en komt heel vaak terug in wedstrijden, dus die heeft de afgelopen periode heel veel aandacht gehad. Yoke is echter wel een erg belastend onderdeel en als daar de focus op ligt vergt dit veel van je herstel. Als vervolgens een paar weken van tevoren blijkt dat er bv geen yoke in zit maar een ander onderdeel dat je niet ligt en door een andere focus (de yoke dus) niet hebt kunnen trainen heb je vervolgens nog maar een paar weken om ineens je slechte onderdeel dat je ook nog eens een periode niet of nauwelijks hebt getraind op wedstrijdniveau te krijgen. Naarmate je langer strongman traint zal de basis van onderdelen die je beheerst en op niveau hebt groter worden, maar je kunt niet altijd overal tegelijk beter op worden met zoveel variatie. Om maar een vergelijking met bodybuilding te maken: als je een wedstrijd hebt gehad krijg je bijvoorbeeld feedback of weet je van jezelf dat spiergroep x achterloopt, daar heb je dan maanden de tijd voor om hieraan te werken. Bij strongman weet je nooit hoe je volgende wedstrijd eruitziet.
Dat is inderdaad een ander verhaal, maar ik doel meer op het überhaupt oefenen van een onderdeel. Zonde om een wedstrijd in te gaan zonder ooit een truckpull gedaan te hebben terwijl je die wel kan verwachten. Dan regel je gewoon op de een of andere manier dat je dat kan oefenen vooraf. Wat dat betreft kun je het ook prima vergelijken met een bodybuilding wedstrijd, zou zonde zijn om zonder poseerroutine naar je wedstrijd te gaan. En uiteraard heb je altijd externe factoren die op een wedstrijddag tegen kunnen zitten, maar daar heeft iedereen dan mee te maken en niet alleen jijzelf.
Zeker, maar had toen ook nog weinig ervaring en trainde op een locatie waar ik aangewezen was op wat de anderen deden. Ik heb nog voorgesteld om de truckpull te oefenen dmv een simulatie, maar een truckpull was niet zo moeilijk zeiden ze dus dat trainden ze niet. dat geloofde ik dan maar als rookie.
Zou je als strongman niet moeten focussen op de komende x wedstrijden i.p.v. alleen de eerstvolgende? Er zijn altijd setbacks, en sommige dingen die je hebt voorbereid blijken niet nodig, maar uiteindelijk wordt je er wel een sterkere atleet van.
Uiteindelijk is dan je doel om sterk en veelzijdig genoeg te zijn, zodat je niet afhankelijk bent van de events en omstandigheden.
zie bovenstaand.
Geen idee in hoeverre dit van toepassing is, maar my 2 cents:
Ik heb vroeger op hoog niveau gegamed en zat in de Nederlandse selectie van een shooter. Je kon altijd 1 on 1 of in teamverband wedstrijden doen. In het begin werd ik altijd bizar zenuwachtig van eenzelfde soort prestatiedruk, die jij ervaart bij strongman. Zo zenuwachtig dat ik helemaal niet meer goed kon spelen. Uiteindelijk bleek dat hoe vaker je meedoet, hoe meer je eraan gewend raakt en dan voel je die druk niet/minder. Ik kon uiteindelijk gewoon prima in teamverband spelen. 1 on 1 bleef ik wel altijd te spannend vinden om daar goed mee om te kunnen gaan.
Mocht je die prestatiedruk ook in andere aspecten van het leven ervaren, kun je altijd nog een sportpsycholoog overwegen. Veel topsporters lopen voor soortgelijke problemen bij een sportpsycholoog dus zo gek is dat niet.
Je kunt je er natuurlijk ook gewoon bij neerleggen en gewoon gaan trainen voor de fun, zoals @ Bokito.
thanks pren, denk idd dat ervaring ook een belangrijke factor is. sportpsycholoog heb ik wel eens overwogen maar schrok behoorlijk van die prijzen, maar zag dat ze ook seminars gaf en dat was betaalbaarder en met een klein groepje nog steeds genoeg aandacht voor het individu. het idee is nu om dat vanuit de pl gym in groningen te organiseren voor wat leden
Ik herken me sterk in je verhaal, en wellicht dat mijn perspectief hoe ik hier mee om ben gegaan je kan helpen. Uiteraard is het voor mij niet op strongman, maar op Powerlifting, en wellicht heb je wel eens vernomen dat ik daar ook op een gegeven moment aan de absolute top presteerde. Echter trainde ik mezelf op een gegeven moment dermate de t*ring in dat ik nauwelijks meer de energie had om uit bed te komen. En dan had ik daarnaast toen nog een wereld kampioenschap gepland over enkele maanden. Uiteindelijk gestopt met 'topsport' en ben toen echt in een gat beland, want ja, ik was toch een van de sterkste van de wereld, en nu lift ik nauwelijks m'n openers. Al die ambities die nog in je hoofd spelen dat ik nog aan de top wil presteren. Al die gedachten over de 'mensen die ik nu teleur stel. Al die potentiële wedstrijden waar ik mooi had kunnen plaatsen. Enzovoort. Wat ik nu ga zeggen, klinkt wellicht wat zweverig, maar het hielp mij wel enorm. Het gaat vooral om de realisatie dat je niet bent wat je doet. Voor mij dus: Ik ben niet 'de powerlifter', maar ik ben AlexV en ik doe Powerliften. Was eerlijk gezegd wel een pijnlijke realisatie, want ja, ik had heel mijn wereld gebouwd om de visie dat ik 'de powerlifter' was. Kostte mij denk ik een ruime 2 jaar om mezelf daar uiteindelijk volledig overheen te zetten. Nu dat er eenmaal doorheen is, merk ik dat ik automatisch veel meer plezier beleef aan zowel trainen als wedstrijden. Ik ben uiteraard nog steeds atleet, en ik kom uiteraard voor een zo hoog mogelijke plaatsing. Maar een lagere plaatsing neemt niet mijn plezier weg uit de sport. Tuurlijk is het een teleurstelling als ik niet optimaal presteer, maar niet meer een dermate grote teleurstelling dat ik er heel lang mee zit. Ik weet nu dat ik mijn echte geluk niet haal uit een hoge plaatsing, alleen een tijdelijke emotie van blijheid. Eenmaal met die realisatie ga ik ook niet meer naar wedstrijden met de motivatie van: winnen gaat mij gelukkig maken. Maar met de motivatie uit pure interesse van wat er voor mij mogelijk is, met als doel om de beste prestatie neer te zetten.
Dit helpt me zeker Alex, dankjewel! Ik heb er eerlijk gezegd nog niet eerder zo over nagedacht maar nu je dit zo zegt herken ik me er toch wel in. Nou heb ik nog lang niet zoveel bereikt als jij natuurlijk, maar ik zie/zag mezelf denk ik ook meer als Stefan de strongman dan de persoon Stefan die daarnaast ook nog de sport strongman beoefend omdat het trainen een vrij groot deel van mijn leven behelst. Dat betekent ook automatisch dat je waarde gekoppeld is aan je sportprestaties, want je sport dat ben jij..
Ik word vaak ook gekscherend door vrienden "sterkste junior" genoemd. Kan ik altijd wel om lachen, want ondertussen ben ik natuurlijk allang geen junior meer, maar er is nog geen nieuwe sterkste junior gekroond. Maarja, mede door deze titel ben ik denk ik wel bang om een bepaalde waarde te verliezen als ik nu opnieuw compete in een wedstrijd en mijn prestatie valt tegen.
Bedankt voor dit waardevolle inzicht!
.
