Ja dit is eigenlijk precies ook wat ik doe op het moment. Als ik rechtop sta duw ik mijn lats al naar onder toe en zet ik mijn middenrif rondom uit.
Er zijn dan nog twee dingen waar ik op het moment nog een beetje mee aan het zoeken ben:
1. de strapped sets; ik moet toch die straps om de halter heen doen onderin dus dit maakt de hele setup bij de eerste rep van een strapped set anders dan bij een single hook grip. Ik wil niet meer terug naar mixed dus voorlopig zal dit zo blijven.
2. de armen 'hangen' meer dan eerst en de schouders zijn meer intern geroteerd. Dit maakt het soms wel wat lastiger om de locked positie van de rug te houden vooral omdat ik gewend was om meer met extern geroteerde schouders te liften.
Wat ik aan de andere kant veel zie, en ook wel bij mezelf gezien heb, is bijna té veel focus op het vlak houden van de rug en het naar onder duwen van het schouderblad waardoor je ziet dat de hele schoudergordel mee naar achteren gaat en ook extern gaat roteren. Natuurlijk, je wilt die rug vlak houden en die lats op spanning, maar wat vind jij van de schouders in een wat meer naar voren gekantelde positie, intern geroteerd, waardoor de armen beter kunnen afhangen en de ROM dus wat korter is?
Ter info, ik ben sinds een paar jaar geheel overgestapt op de hook grip, want mixed voelde op de een of andere manier al een tijd niet goed meer.
Vermoedelijk ook een leeftijdskwestie.
Die beslissing heb ik eigenlijk (te) lang uitgesteld, met name ook vanwege het 'enge onbekende' en de psychologie achter de wetenschap dat je hoe dan ook een terugval krijgt in je prestaties krijgt.
Nou was dit in beginsel inderdaad best wel een frustrerende zaak, want ik moest daardoor gedwongen heel veel afleggen de eerste paar maanden.
Toch weigerde ik om "dan maar" straps te gaan gebruiken, omdat ik daarmee mijn techniek om zeep zou helpen.
Precies zoals jij ook al aangaf bij punt 1 en dat wilde ik absoluut niet.
Kortom, ego in de kast, géén straps dus, zwaar afleggen en me volledig toegewijd toegelegd op de hook grip.
Dat was best wel ff een dingetje Tymboo, maar door schade en schade heb ik de hook grip binnen relatief korte tijd goed genoeg onder de knie gekregen.
Een jaar later durfde ik zelfs te concluderen dat mijn hook grip inmiddels sterker was, dan mijn mixed grip ooit is geweest.
1. Dus mijn advies is om toch zoveel mogelijk de hook grip te gebruiken en ontwikkelen, ook voor de zwaarste sets.
Wat punt 2 betreft, dit herken ik ook exact.
Hoewel het maar een kleine verandering lijkt zijn, is de impact op leverage veel groter dan ik kon vermoeden.
Het is waar dat je door interne geroteerde schouders je ROM wat verkorten en ook breng je meer symmetrie in de mechanica zogezegd.
Toch kon ik dat in het begin niet uitbuiten en een betere lift, met name doordat ook ik merkte dat ik die locked back niet goed kreeg.
Samengevat ging door de hook grip i.c.m. interne schouderrotatie mijn lift-off (waar ik altijd prat op ging) naar de klo*te.
Tot overmaat van ramp was mijn favoriete "geheime" wapen, de deficit deadlift, niet meer effectief om de lift-off sterker te maken.
Wat ik bij de reguliere vorm had, locked back vasthouden- werd bij een deficit niet beter maar alleen maar erger.
Uiteindelijk heb ik 1 oplossing gevonden voor alle genoemde problemen, namelijk de
trap bar deadlift doen i.p.v. de deficit variatie.
Op de een of andere manier maakt de trap bar deadlift de grip, traps en locked back positie precies in de juiste hefboomverhoudingen sterker voor een betere lift-off bij intern geroteerde schouders.
2. Tip, focus je een tijdje op de trap bar deadlift en kijk of dat helpt.