En hier zijn we weer!
Is allemaal heel goed meegevallen.
Was een mooie en propere privé kliniek met toch wel een paar lekkere verpleegstertjes.
Eerst binnengegaan om nog een paar testjes te laten uitvoeren ivm het meten van de dikte van het hoornvlies ofzo..
Blijkbaar is mijn hoornvlies dikker dan dat van de gemiddelde mens.. Hoezo dat? Geen idee joh, aangeboren.. Ah owkeej.
Na afloop van deze inleidende testen kreeg ik een tabletje voor onder men mond te laten smelten. Mijn vermoeden werd na een kwartier bevestigd dat dit een kalmeringspilletje was
.
Terug naar de wachtzaal voor deze te laten inwerken.
Half uurtje nadien kwam er een mooi verpleegstertje mij halen om de effectieve behandeling uit te voeren. Tegen dan deed het pilletje al volop zen werk en vond ik alles wel best..
Kwam in een grote kamer met twee grote toestellen.
Links de femtosecond laser die het flapje zou gaan maken en rechts de mel80, die de effectieve laser behandeling zou gaan doen.
Na wat leek wel een half flesje verdovende oogdruppels in men ogen te hebben gespoten werd ik onder de femto laser geschoven. Mijn ogen opengeklemd (wat ik niet zo fijn vond) en werd er een zuignap recht op mijn oogbal geplaatst. Een heel akelige sensatie. Denk daarbij dat er nog wat schijnwerpers op je oog geplaatst worden dan heb je het al helemaal moeilijk om je op dat kleine groene lampje te focussen.
Maargoed, de laser begon zen werk te doen, en langzaam maar zeker werd ik blind.. Eerst de flapjes gemaakt in beide ogen, daarna doorgeschoven onder de mel80, die de effectieve laserbehandeling doet.
Daar de rest van het flesje verdovende druppels in mijn ogen geperst gekregen. Een steriele doek over mijn hoofd geplaatst, mijn wimpers worden afgeplakt. En opnieuw worden die vervelende krengen (klemmen) geplaatst. Toen plaatste de dokter de flapjes opzij en werd de laserbehandeling uitgevoerd waarbij ik ook een brandgeur rook. Wat normaal was.
Nu kwam dan wel het naar mijn gevoel vervelendste deel: het terugplaatsen van de flapjes.
De dokter plaatst ze terug en moet ze dan ook nog ontruimen en opschonen van eventueel residu. Dus gaat hij met zen borsteltjes, haakjes en waterspuitjes te werk. Het doet geen pijn, maar het zijn toch ook niet de fijnste minuten van men leven te noemen
.
Daarna was alles gedaan. Klemmen verwijderd, nog even knipperen en controleren, en naar huis gaan.
Had veel last van branderige en droge ogen. Thuis gekomen direct in mijn bed gekropen en wat geslapen.
Nu zijn we toch al een 8u verder dan de eigenlijke operatie. Mijn zicht is al een deel teruggekomen, en al beter dan voorheen (zonder bril weliswaar). Branderige gevoel is minder maar wel nog steeds heel droge ogen. Maar gaat allemaal wel goed komen denk ik.
Morgen alweer op controle bij de oogarts. I'll keep you posted!
