Kort stukje over hoe ik het beginnen met trainen ervaarde:
Eerste keer dat ik ging trainen was ik bang dat ik de allerkleinste zou zijn en iedereen me aan zou staren alsof ik niet in de sportschool thuis hoorde. Ik was toen met een paar vrienden mee, had totaal geen idee wat ik deed en durfde sommige oefeningen ook niet te doen omdat ik mezelf er niet 'stoer' genoeg voor vond. Enige reden dat ik de 'grote stoere oefeningen' zoals bankdrukken etc. deed was omdat die vrienden van me dit ook deden en ik met hen mee trainde al had ik het idee dat ik nog steeds vreemde blikken kreeg.
Na enkele keren trainen kom je erachter dat er helemaal niemand naar je zit te kijken en al helemaal niet met een vreemde blik. De enige angst die je hebt is de angst die je zelf creëert.
Na langere tijd trainen begin je dingen op te merken zoals dat veel mensen die er trainen te dik zijn terwijl ze er al jaren komen en anderen die spieren willen kweken niet weten waar ze mee bezig zijn en daardoor ook niet vooruit gaan.
Zelf ben ik ook met vergelijkbare stats als jij nu hebt begonnen en ik schoot vooruit op het moment dat ik goed begon te trainen en vooral eten tot op het punt dat de sportschool eigenaar aan me vroeg of ik niet stiekem aan het 'snoepen' was
Jij hebt deze nodige kennis door het inlezen al en je bent stiekem vreselijk gemotiveerd (ook al lijkt dit naar de buitenwereld misschien niet zo). Het enige wat je nu nog tegen houd is de angst van het naar de sportschool gaan, een angst die jij zelf creëert en dus ook kan verwerpen.
Het doorbreken van deze schijnbaar onmogelijk te overwinnen barrière van naar de sportschool gaan is niet meer dan je joggingbroek aan trekken, je tas met je handdoek en waterfles te pakken en naar de gym te lopen.
Ik weet zeker dat jij voor de zomer meer dan 70kg weegt met een 'beach-proof' fysiek. Als je wilt weten wat je met 4 maanden gezonde inzet en plezier kan bereiken, dit is hoe het bij mij verliep:
[Link niet meer beschikbaar]
? epic !!!! Oké ik heb niet alle posts sindsdien gelezen.. 
