Fitness Seller

My Road To 75 kilo, zelfvertrouwen, ontgroening, ontmaagding

5 of 6 euro

---------- Toegevoegd om 22:56 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 22:56 ----------

bij bolpuntcom
 
zo lang train ik thuis niet meer, maar ik zal even kijken:) hoop dat BT mij even wil helpen met de techniek na de vakantie ;)
Tuurlijk help ik je. Heb het idee dat ik dat beter kan dan de instructeurs zelf dus komt helemaal goed ;)
omdat mijn ouders anders helemaal gek worden als ik dat niet doe. ze moeten beetje wennen dat ik de deur uit ben en voelen zich beetje eenzaam, dus dat is wel het minste wat ik kan doen, beetje aanwezig zijn hier.

Voor de rest moet ik toch leren voor een tentamen, dus dat kan wel lekker hier..eten staat klaar, hoef geen huishoudelijke dingen te doen, dus wel lekker makkelijk:D
---------- Toegevoegd om 18:17 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 18:15 ----------



ja man, soort van. op zich voel ik me niet echt goed of zo, maar de enige weg is gewoon doorzetten ook al voel ik me slecht, of ook al gaat het een dagje niet goed. dat goed voelen komt dan wel snel:)
Hell yeah!

Rond de feestdagen thuis zitten is niets mis mee, ik neem aan dat je enigs kind bent en je ouders het er gewoon moeilijk kunnen accepteren dat jij je eigen weg in slaat waarover ze niet gehele controle hebben.
Kleine stapjes maken zal niet moeilijk zijn. Zeg bijvoorbeeld volgende keer voor je bij je ouders vertrekt richting A'dam dat je het weekend erop al wat met een vriend hebt afgesproken, kan je mijn naam gewoon noemen :)
Snap het niet hoor.
Zijn ouders hebben het er moeilijk mee omdat die net uit huis is.
Voor hemzelf is het even een get a away van de stress van de uni.

Na de vakantie gaat die weer richting a'dam, hoezo is hij nog steeds afhankelijk ?
De situatie is niet hetzelfde als bij de meeste mensen die net het huis uit gaan.
Ouders maken zich zorgen omdat die ook van zijn situatie afweten, er niks aan kunnen doen en dat hij verder weg zit.

Laat ze lekker een aantal weekjes samen zijn en erna eigen pad weer volgen.
Precies :)
klopt, maar ik kan er toch niks aan doen dat zij zich daarover k*t voelen. ik ben er hier alleen voor hun, omdat ik om ze geef. Ik frustreer me er ook over, maar kan moeilijk tegen mijn ouders zeggen...ik kom niet naar huis met vakantie. dat snappen ze echt niet. maar ja...is zeker een struikel punt, ik weet ook niet hoe ik ermee moet omgaan. ik wilde het eigenlijk de volgende keer aan de psycholoog voorleggen, kijken wat hij zegt, want elk weekend naar huis vind ik best lastig.
Zoals ik al zei, ruim vooraf aangeven dat je het weekend niet langs komt.
Je kan ook gewoon eerlijk zeggen dat je niet elk weekend heen en weer wilt reizen en dat je wat vaker in het weekend in Amsterdam blijft.

Rustig aan opbouwen en dan moet het goed komen.
Het lastige is eigenlijk dat ik het als een verplichting zie. Als het aan mij ligt ga op zn minst 2 keer in de maand uit in Amsterdam, maar dat is nu wat lastiger.
Het is niet zo dat ik ze niet wil zien, juist niet, ik hou ook veel van mijn ouders en ik zou ze sowieso 1 keer in de 2 weken bezoeken. het is meer denk ik dat ik zelf met zoveel shit aan mijn hoofd zit dat ik geen zin heb om elke keer van plaats te veranderen.

In amsterdam ben ik ook niet alleen, ben met een kamergenoot. maar de vakantie thuis is ook wel redelijk mijn eigen keus hoor. maar ik zou bijv. nu van het weekend best in adam willen doorbrengen, wat mn ouders niet zo leuk zullen vinden denk ik.
Duidelijk: Afspreken om het weekend langs te komen.
het is iets wat ik echt met mijn ouders moet bespreken denk ik.

het is zo dat ik eigenlijk ook nooit aan het puberen ben geweest hier, ben nooit lastig geweest voor ze. heb altijd geluisterd omdat ik enigzins bang was, maar ze ook geen pijn wilde doen.
Vooral mijn vader is heel erg streng en ben echt heel erg bang geweest dat hij boos op mij zou worden (heel soms heb ik een tikje/klap van hem gekregen, toen ik nog klein was en dat heeft me echt bang gemaakt denk ik).

Het is ook zo dat we niet alles hier thuis kunnen bespreken. dingen op seksueelgebied en zo worden NIET besproken. qua dat hebben we toch echt niet zo'n goede relatie moet ik zeggen helaas. Die strengheid en angst en dat we over sommige dingen niet praten hier heeft helaas ook erg bijgedragen dat ik op sommige gebieden zo ben achtergebleven.
Dingen op seksueelgebied niet bespreken is op zich niet veel vreemds.

De verhouding met je vader is wel wat lastig. Respect is goed, angst niet.
Ik denk, om heel eerlijk te zijn, dat je geleidelijk aan meer ruggegraat moet tonen tegenover je vader. Duidelijk maken dat jij inmiddels ook volwassen bent en meer op je eigen benen wilt kunnen staan.
Respect tonen betekend niet alleen maar ja, nee en amen zeggen ;)
als ik bijv. 2 weken achter elkaar uitga krijg ik al te horen van, ga je alweer, je was toch vorig week uitgegaan, je moet ook is aan ons denken. ik kan daar zo boos om worden en me zo k*t voelen. ze leggen echt zo'n schuldgevoel bij me neer en dat haat ik.
Niet vertellen dat je 2 weken achter elkaar uit gaat :D
Het is ook van je ouders een zekere onzekerheid en ongerustheid maar zolang jij altijd hieraan toegeeft veranderd die situatie nooit.

Ik zou zeggen, ga morgen of overmorgen al naar Amsterdam terug. Zeg tegen je ouders dat je nog wat wilt doen voor school en je het ook wel fijn vind eerst enkele dagen thuis te zitten voor je colleges weer beginnen zodat je weer wat kan wennen. Belangrijkste is dat je dus duidelijk maakt dat je gewoon wat eerder naar huis wilt. Mochten ze hier moeilijk over doen kan je gewoon zeggen dat je de laatste 2 weken al bij hen hebt gezeten.
 
het is iets wat ik echt met mijn ouders moet bespreken denk ik.

het is zo dat ik eigenlijk ook nooit aan het puberen ben geweest hier, ben nooit lastig geweest voor ze. heb altijd geluisterd omdat ik enigzins bang was, maar ze ook geen pijn wilde doen.
Vooral mijn vader is heel erg streng en ben echt heel erg bang geweest dat hij boos op mij zou worden (heel soms heb ik een tikje/klap van hem gekregen, toen ik nog klein was en dat heeft me echt bang gemaakt denk ik).

Het is ook zo dat we niet alles hier thuis kunnen bespreken. dingen op seksueelgebied en zo worden NIET besproken. qua dat hebben we toch echt niet zo'n goede relatie moet ik zeggen helaas. Die strengheid en angst en dat we over sommige dingen niet praten hier heeft helaas ook erg bijgedragen dat ik op sommige gebieden zo ben achtergebleven.

Volgens mij zouden we tweeling broers kunnen zijn, deze woorden zouden zomaar uit mijn mond kunnen komen...
Tot zo rond mijn 5e of 6e ook wel eens wat tikken gehad door een overdreven furieuze vader, omdat ik zogenaamd zo iets stoms had gedaan dat ik dit van tevoren wel had kunnen voorkomen. In werkelijkheid ging het echt nergens om, zoiets als een platbektang aangeven ipv de waterpomptang, ik noem maar iets...

Op seksueelgebied precies hetzelfde, bijv. als er dan plots in een film een "pikante" scene voorkwam, dan ging het hup naar een andere zender en/of er heerst een doodse stilte wat tegenwoordig nog veel het geval is.

Puberen heb ik ook nooit gedaan. Uitgaan was iets slechts in de ogen van m'n ouders. Pas eind 17 ging ik zaterdagavond wel eens weg gewoon omdat ik vond dat het moest. Dit is heeeel stom om te zeggen maar, vaak deed ik alsof ik uitging, in werkelijkheid fietste ik rondjes. Wss deed ik dat omdat ik A; uit wilde gaan maar dat uiteindelijk toch niet durfde en B; om weerstand te bieden tegenover mijn ouders. Nou dat is dan mijn enige puberprovocatie, zover je op die leeftijd nog van puberen mag spreken :rolleyes:



leestip voor jou en anderen die zich hierin herkennen: drama van het begaafde kind

Dit klinkt voor mij als het eerste boeiende boek sinds tijden, alle andere psychologische boeken waren nogal veel van hetzelfde :p
Alleen de titel... ik ben absoluut niet begaafd. Wel heb ik een diepgaande interesse op zo'n beetje alle vakgebieden (op economisch gedoe na) maar daarnaast ook een vmbo-diploma :o ik heb ook nog nooit serieus hard m'n best gedaan of überhaupt iets. In ieder geval bedankt voor de tip! :D
 
Dit klinkt voor mij als het eerste boeiende boek sinds tijden, alle andere psychologische boeken waren nogal veel van hetzelfde :p
Alleen de titel... ik ben absoluut niet begaafd. Wel heb ik een diepgaande interesse op zo'n beetje alle vakgebieden (op economisch gedoe na) maar daarnaast ook een vmbo-diploma :o ik heb ook nog nooit serieus hard m'n best gedaan of überhaupt iets. In ieder geval bedankt voor de tip! :D[/QUOTE]

Het is maar de vraag hoe je die begaafdheid moet zien. :)
 
het is iets wat ik echt met mijn ouders moet bespreken denk ik.

het is zo dat ik eigenlijk ook nooit aan het puberen ben geweest hier, ben nooit lastig geweest voor ze. heb altijd geluisterd omdat ik enigzins bang was, maar ze ook geen pijn wilde doen.
Vooral mijn vader is heel erg streng en ben echt heel erg bang geweest dat hij boos op mij zou worden (heel soms heb ik een tikje/klap van hem gekregen, toen ik nog klein was en dat heeft me echt bang gemaakt denk ik).

Het is ook zo dat we niet alles hier thuis kunnen bespreken. dingen op seksueelgebied en zo worden NIET besproken. qua dat hebben we toch echt niet zo'n goede relatie moet ik zeggen helaas. Die strengheid en angst en dat we over sommige dingen niet praten hier heeft helaas ook erg bijgedragen dat ik op sommige gebieden zo ben achtergebleven.

maar op 22 jarige leeftijd wil je dat niet met je vader en moeder bespreken lijkt me :D
 
Ik woog jaar geleden ook 65 kg , weeg er ondertussen al 77 , vreten en trainen :p
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #2.107
maar op 22 jarige leeftijd wil je dat niet met je vader en moeder bespreken lijkt me :D

nee haha dat is waar, maar als je wat jonger bent is dat misschien wel goed. zoals subsequence al zei, als er bijv. een beetje een pikant stukje op tv is dan wordt het op een ander zender gezet (bij een zoenscene al trouwens), dus als kind ga je dan denken dat dat soort dingen slecht zijn.
 
nee haha dat is waar, maar als je wat jonger bent is dat misschien wel goed. zoals subsequence al zei, als er bijv. een beetje een pikant stukje op tv is dan wordt het op een ander zender gezet (bij een zoenscene al trouwens), dus als kind ga je dan denken dat dat soort dingen slecht zijn.

vraag me af of jou ouders ook gelovig zijn? Of religie bepaalde invloed heeft gehad zeg maar.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #2.109
Ik woog jaar geleden ook 65 kg , weeg er ondertussen al 77 , vreten en trainen :p

nice man. haha zal ik doen:D

hier de volgende training dan maar:D
ik heb nog steeds last van mijn knie dus de squat maar overgeslagen. voorkomen is beter dan genezen. ik wilde mijn knie echter niet als smoes gebruiken zodat ik niet hoefde te trainen, dus de andere twee oefeningen wel gewoon gedaan:)

barbell Bent-over row
10 x 10 kg
10 x 12,5 kg
10 x 15 kg
10 x 17,5 kg
5 x 20 kg
5 x 25 kg
5 x 25 kg
5 x 25 kg


military press
10 x 10 kg
10 x 12,5
8 x 15
5 x 17,5
5 x 17,5
5 x 17,5


de warming up bij de rows is misschien een beetje overdreven, maar ik wilde eigenlijk bij elk gewicht kijken hoe het gaat, dus vandaar de extra setjes, nou heb ik een beetje een gevoel over hoe zwaar ik kan gaan.

vraagje: waarnaartoe moet ik de stang brengen bij de rows? naar mijn middel of borst? ik heb ze nu precies naar het midden van mijn bovenlichaam gedaan, dus ongeveer waar je ellebogen zijn als je je armen laat hangen.
 
Ligt eraan, ze zeggen dat als je naar middel doet je meer onderkant lats aanspreekt.
Richting borst meer de bovenkant.
 
[Link niet meer beschikbaar]

Hier zie je een nette uitvoering van de barbell row. ;)
 
Bovenkant buik, net onder de borst.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #2.113
Ik gok van wel ;)
 
ik denk het ook wel maar je weet het nooit he ;)

mijn ouders zijn ook gelovig maar ik heb mij daar niet zoveel van aangetrokken. ze hebben me wel met discipline opgevoed qua geloof, maar ik ben zelf van mening dat mij dit niet verkeerd heeft beïnvloed. (eerder positief dan negatief)

of je moet echt extreem strenge gelovige ouders hebben.
 
Ik heb NewMe al eens gezien / mee getraind. Plus de antwoorden die hij hier geeft.

1+1...
ok, ik d8 het ook nl. maar jij heb er nog meer zicht op dus.

ik denk het ook wel maar je weet het nooit he ;)

mijn ouders zijn ook gelovig maar ik heb mij daar niet zoveel van aangetrokken. ze hebben me wel met discipline opgevoed qua geloof, maar ik ben zelf van mening dat mij dit niet verkeerd heeft beïnvloed. (eerder positief dan negatief)

of je moet echt extreem strenge gelovige ouders hebben.

ik ben ook gelovig opgevoed, afgehaakt rond men 14e. op men 24e weer herontdekt :-) kan ook dus. haha.
 
Je ouders en opvoeding de schuld geven heeft geen zin. Je hebt het patroon al herkend, dus vanaf nu is alles wat je doet een keuze waar je zelf verantwoordelijk voor bent.
 
Terug
Naar boven