XXL Nutrition

My Road To 75 kilo, zelfvertrouwen, ontgroening, ontmaagding

Hier komt duidelijk nx van... De eerste maanden dat je traint moet je net overlopen van de motivatie... Beetje jammer dit.
 
Eens met Freddy
 
Wie sleurt Newme z'n huis uit en de gym in!
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #1.826
Heb vrijdag een presentatie, vrijdag ook een tentamen, maandag weer een tentamen. Ik ga gewoon niet trainen op dit moment, ik kan de stress niet aan. Ik word nu al helemaal gek. Heb geen **** gedaan voor mn tentamens omdat ik totaal geen zin meer heb om iets te doen en de stress en angst voor de presentaties wordt elke keer erger ipvminder.

Ik merk duidelijk dat ik aan het aftakelen ben. Ik kan deze stress gewoon echt niet meer hebben. vooral de studie valt me zwaar. elke dag weer in die $%$#@ lessen zitten en steeds maar weer vol met stress zijn. ik shake letterlijk in de lessen. Heb de laatste weken minstens 2 huilbuien in de week die ik gewoon niet onder controle heb, geen zin meer om te leven, voel me k*t, pure depressie verschijnselen. trainen is het laatste waar ik me nu zorgen over maak.

Heb net naar mijn psycholoog gebeld en gevraagd of ik verplaats kan worden naar amsterdam. desnoods wil ik aan de medicijnen. Zo kan ik in ieder geval niet verder leven.
 
Things need to get worse before they get better ;)
 
Als je gaat trainen, ben je juist ff van die stress af. Na het trainen ben je blij dat je bent gegaan!
 
Niet iedereen heeft dat Joyce.
Heb daar zelf ook last van.
Mentaal in een dip zitten is dan het liefst afsluiten van de buitenwereld.
Dan is een sportschool veel te druk voor je, school boeit je niet en het is een waardeloze eigenschap want je vertiefd er veel door.
Alleen is het moeilijk om die eigenschap te veranderen.
Had het gister ook, mentaal dipje, dag overgeslagen met sporten, heel chill kamer gaan opruimen met lekkere teringherrie op en dat hielp gewoon.
Voor iedereen werkt wat anders om stress te verminderen.
 
Iedereen heeft het wel over 'de knop omzetten' en 'eigenschappen veranderen', maar als NewMe echt last heeft van een (beginnende) depressie en/of een stoornis/fobie kun je dat echt niet zelf 'even veranderen'. Daar is wel wat meer voor nodig. Medicatie bijvoorbeeld. NewMe, misschien een doorverwijzing naar een psychiater vragen?
 
En wat zei je psycholoog dan? Je kreeg toch niet zo'n "Ik zal kijken wat ik voor je kan doen" antwoord?
 
Iedereen heeft het wel over 'de knop omzetten' en 'eigenschappen veranderen', maar als NewMe echt last heeft van een (beginnende) depressie en/of een stoornis/fobie kun je dat echt niet zelf 'even veranderen'. Daar is wel wat meer voor nodig. Medicatie bijvoorbeeld. NewMe, misschien een doorverwijzing naar een psychiater vragen?
Met wilskracht kom je IMO een heel eind.
 
Heb vrijdag een presentatie, vrijdag ook een tentamen, maandag weer een tentamen. Ik ga gewoon niet trainen op dit moment, ik kan de stress niet aan. Ik word nu al helemaal gek. Heb geen **** gedaan voor mn tentamens omdat ik totaal geen zin meer heb om iets te doen en de stress en angst voor de presentaties wordt elke keer erger ipvminder.

Ik merk duidelijk dat ik aan het aftakelen ben. Ik kan deze stress gewoon echt niet meer hebben. vooral de studie valt me zwaar. elke dag weer in die $%$#@ lessen zitten en steeds maar weer vol met stress zijn. ik shake letterlijk in de lessen. Heb de laatste weken minstens 2 huilbuien in de week die ik gewoon niet onder controle heb, geen zin meer om te leven, voel me k*t, pure depressie verschijnselen. trainen is het laatste waar ik me nu zorgen over maak.

Heb net naar mijn psycholoog gebeld en gevraagd of ik verplaats kan worden naar amsterdam. desnoods wil ik aan de medicijnen. Zo kan ik in ieder geval niet verder leven.

Welke studie doe je eigenlijk? Puur uit nieuwsgierigheid. Ik heb tijdens mijn studie ook een aantal presentaties moeten geven en ik was er ook niet bepaald dol op. Natuurlijk moet je het wel goed voorbereiden, maar sla daar niet te ver in door. Als je er de hele dag mee bezig bent word je gek en ga je er alleen maar meer tegenop zien. Zelfde geldt voor tentamens. Afleiding is heel belangrijk en juist sporten is daar het ideale middel voor. Tijdens het sporten komen er ook bepaalde stoffen vrij waardoor je daarna weer wat positiever tegen de dingen aankijkt. Als ik me een beetje klote voel en ga sporten, voel ik me daarna altijd beter.
 
Laatst bewerkt:
Het ontbreken van wilskracht lijkt me nu ook juist het probleem als je een slechte bui hebt. En aan het voorkomen van die buien, verander je zonder professionele hulp waarschijnlijk heel weinig.
Daarom mijn tip om gelijk als het wel goed gaat, naar die sportschool te gaan. Misschien dat je er inderdaad beter door in je vel gaat zitten, misschien ook niet en voel je je de volgende dag weer net zo slecht. Dat zie je dan wel weer. Het is je mooi wel gelukt!

Maar inderdaad 1 ding tegelijkertijd. Eerst die eerste presentatie, dan zie je wel weer verder.
 
  • Topic Starter Topic Starter
  • #1.836
En wat zei je psycholoog dan? Je kreeg toch niet zo'n "Ik zal kijken wat ik voor je kan doen" antwoord?

nee dat niet, maar ik ga maar 1 keer in de maand bij hem langs (omdat het zo ver is, maar ook omdat die geen tijd heeft). Als het aan mij ligt ga ik minstens 2 keer in de maand, het liefst wekelijks. Die gesprekken helpen me wel heb ik het gevoel. Heb ik het gevoel dat er iemand is die het begrijpt (want die zien dit natuurlijk veel vaker) en waar ik het aan kwijt kan.

Ik denk eigenlijk dat medicijnen in mijn geval best goed zouden werken. Normaal gesproken ben ik zelf tegen die medicijnen, maar ik heb het gevoel dat ik er doorheen zit. Ik moet sommige dingen in mijn leven gewoon wat op orde krijgen. Doordat ik nu om de dag depri buien krijg of doordat ik door de angst niet naar buiten durf, lukt het me niet om mijn doelen te bereiekn. Eenmaal die doelen bereikt hoop ik toch sterker in mijn schoenen te staan en dus ook zonder medicijnen te kunnen. Punt is dat ik hier al veel langer mee bezig ben. al meer dan 5 jaar. in die 5 jaar had ik veeeel meer eruit kunnen halen, maar door die periodes van depressie en angst is het me niet gelukt.
 
Zou dan wel milde medicijnen nemen.
Geen valium, want dat is verslavend als de pest.
Heb toen ook milde medicatie gehad en helpt wel om wat beter in je vel te zitten.
Op een afstandje alles bekijken, als je snapt wat ik bedoel.
 
Bij mij begint het nu pas echt duidelijk te worden hoe diep die angst en depressie zit. Die medicatie zou ik toch proberen (Mag een psycholoog trouwens medicatie voorschrijven?). Hopelijk krijg je met die medicatie alles wat op orde en kun je door middel van planning in je studie tijd vrijmaken om te trainen. Als alles na een tijdje goed gaat, zal je genoeg opkikker hebben aan je trainingen en die medicatie niet meer nodig hebben.
 
Eenmaal per maand naar de psycholoog? Jah, daar zou ik ook niks aan hebben. Ik bedoel als je doet aan bodybuilding en je traint eens per maand zul je ook geen vooruitgang zien, met de geest is dat niet anders.

Als jij het echt niet meer ziet zitten en denkt dat medicijnen gaan werken, dan moet je dat gewoon doen. Zoals Inexpugnabilis zei, ga liever niet aan de benzodiazepinen zoals valium. Het is een angst-onderdrukker, klinkt goed denk je, maar op lange termijn blijft alles bij het oude, bovendien kan het verslavend zijn en de dosis moet op termijn omhoog voor hetzelfde gewenste effect. Waarschijnlijk zul je dit dan ook niet voorgeschreven krijgen (dus ik typte dit voor niks :p ) Blijven over de SSRI's en de bètablokkers. Nadeel van de laatste is dat je niet intensief mag sporten, het is eigenlijk ook hart medicatie. Blijven over de SSRI's de anti-depressiva, duurt een maand of 2 voordat het begint te werken. Is de laatste tijd nogal vaak negatief in het nieuws over de toch nog verslavende effecten en bijwerkingen. Persoonlijk lijkt, toch deze laatste groep mij het beste.

Het lijkt mij vrij duidelijk maar heeft je psycholoog, al bevestigd dat je een sociale angststoornis hebt?

Ik kan niet tegen machteloosheid.... I retreat
 
NewMe, ik wil een keertje bij je langs komen of jij bij mij, ook goed.
Hoeft niet getraind te worden maar een hart onder de riem steken en motiveren om te gaan trainen (niet jou verplichten dit te doen) is wat ik wil proberen te doen dus don't worry.
Morgen overdag een half uurtje praten kan je denk ik al wat rust geven en een half uurtje op een hele dag stelt weinig voor ivm deadlines.
 
Terug
Naar boven