Zo, voel me ineens zo emotieloos. Zou haast zeggen depressief. Er was zelfs een leerling die vandaag tegen mij vroeg: "Meneer, hoe gaat het nou écht met u?" Weet niet wat het is, maar ik werd vandaag wakker met geen enkele gram emotie in me. Naar mijn idee hield ik het redelijk gemaskerd, maar naast een leerling sprak een collega mij ook al aan. Ik gok het slechte slapen door m'n verrekte nek en de opgestapelde druk die nu los begint te raken nu de vakantie nadert. Had maar 3 lessen vandaag, maar ze gingen alle 3 ruk. Had er niet eens de energie voor om echt te corrigeren, helaas hadden enkele leerlingen dat door en goed gebruik van gemaakt. Voordeel was dan wel dat het mij niet zo kon schelen en dat ik er dus ook niet boos van werd. Maar blijft vervelend voor de rest van de klas.
Morgen weer 3 uurtjes, hopelijk gaat het dan beter. Anders moet ik misschien maar thuis blijven voor een paar dagen, met mijn huidige mentale staat ga ik geen 1e t/m 8e uur aan een stuk door rust kunnen bewaken en gedegen les kunnen geven.
Geen idee of het eventueel door de gear komt, dat is natuurlijk wel het eerste waar je dan aan denkt als je je ineens zo leeg voelt. Al kan ik me dat niet voorstellen, neem aan dat dat niet zo plots zou gaan. Vooral gezien ik al weken exact hetzelfde doe met m'n AI, SERM en gear. Maar volgende week is de on cycle meting! Daarna gaan we lekker off. Was ook wel de meest slechte timing voor een kuur die ik me had kunnen bedenken. Toen ik mij had aangemeld voor de HARNAS trial was het idee nog een jaar bij m'n oude werkgever werken waar ik alles ken en comfortabel ben, geld sparen en een jaar later te kijken naar huizen met m'n vriendin. Niet beginnen met een kuur in de 1e schoolweek van m'n nieuwe baan, een bruiloft plannen en een huis gekocht te hebben.