Studententijd, mooiste tijd van je leven. Weinig zorgen altijd geld.
Daarna begint het leven, boem, presteren, op tijd komen, geen fouten maken.
Nee maar ff zonder dollen, toen we allemaal op school zaten (en velen op dbb zitten er nog steeds op) zaten we allemaal weleens te klagen dat je weinig tijd had om te trainen of eten. We hadden allemaal weleens een ****ed up stage of een examen-periode of een scriptie of whatever. Maar dat zijn korte periodes, afgewisseld met zeer lange periodes van jack ****ing shit doen.
(zeker als je een soort student bent als bijvoorbeeld mijzelf of beginnerbb).
Enige echte hinder van je weg naar een brutale fysiek zijn de brute weekenden vol alcoholmisbruik, verder is het allemaal prima te plannen. Maar als je eenmaal je diploma hebt begint het serieuze werk. Er is niemand meer om je handje vast te houden, je solliciteert, je krijgt de baan en je moet presteren. (onderste laag van de maatschappij baantjes uitgesloten).
En je moet uren draaien, wil je al je geld op een legale manier binnen halen.
En daarnaast, als je een epic lazy student als ik was, moet je buiten werktijd nog veel aandacht besteden aan naslagwerk om ervoor te zorgen dat je je werk ook nog eens goed doet. Want anders ben je gewoon ****ed (athans bij banen met enige verantwoordelijkheid)
Die twee uurtje trainen ergens tussendoor kan je nog wel opbrengen. No matter what. Maar dat obsessieve strikte eten om maar aan je kcals, carbs en eiwitten te komen, dat kost ****ing veel energie. De hele dag proberen zoveel mogelijk naar binnen te proppen tussen door. Tussen de werkwisseling door ff snel de koekepan op het fornuis zetten om een kippetje te bakken, of na 23.00 verrot thuis komen van je werk en met dichtklappende oogleden nog een hand noten en een bak zure kwark naar binnen werken. Ver vooruit plannen; bijtijds je voedsel uit de vriezer of supermarkt halen, bereiden, als er ergens een foutje in de planning zit dan kom je niet uit.
En dan denk ik weleens aan de gasten die gewoon een serieuze baan uitvoeren en nog kans zien om bruut te groeien. Of in een brutale low carb diet zitten en nog ****ing hard werken. Respect, helemaal nu ik zelf in zo'n positie zit. Ik denk vaak aan dat filmpje van Erik Fankhouser van MD. Die dwaas ging s'ochtends vroeg (lees; rond 4 uur) de wekker zetten om cardio te doen en al z'n eten voor de dag te bereiden. En daarna z'n kids naar school brengen en werken. En in de pauzes in z'n auto z'n tupperware bakjes naar binnen werken, in z'n auto omdat hij niet gestoord wilde worden. En dat is het verschil tussen een Erik Fankhouser en een average joe die wel wilt groeien maar dat er niet voor over heeft. De een leest MD en de ander staat er pagina's groot in.
ieder z'n mening
Haha, lekker knallen weer beest!
) omdat ik in m'n eigen health center p*ssy gym heb getraind met andere stangen en schijven.
