Door veel te weinig te eten zul je op korte termijnen altijd gewoon afvallen. Wel kan het zo zijn dat als je een hele lange tijd veels te weinig eet je lichaam daarop gaat compenseren door in een soort spaarstand te gaan en je onderhoud gewoon dusdanig laag te zetten dat het kan overleven op hetgeen deze persoon binnen krijgt (survival mode). Daar komt nog eens bij kijken dat alles wat je vanaf dat punt boven onderhoud gaat eten ook door het lichaam als een gek aangegrepen wordt om reserves op te slaan (vet) omdat het lichaam al weken/maanden het gevoel heeft dat het aan het verhongeren is en dus elke mogelijkheid aangrijpt om vet/reserves op te slaan.
Getalsmatig voorbeeld: Iemand van 80 kilo heeft een onderhoud van 2500. Persoon wil afvallen. Persoon gaat een schema hanteren van 1200 kcals. Eerste paar weken zal persoon enorm snel afvallen (ongezond, veel spiermassa ook, maar hij valt wel af). Persoon weegt vervolgens na 'n tijdje 65 kilo. Naast dit proces is het lichaam echter gaan reageren op het feit dat het al weken 1500 kcal te weinig binnen krijgt. Lichaamsprocessen gaan langzamer lopen (ook volledig ongezond, weerstand wordt minder, hormonen gaan fucked up dingen doen). In feite is je lichaam zichzelf aan het verbranden voor energie, hetgeen je lichaam wil tegen werken omdat het graag wilt blijven functioneren. Je onderhoud zal zakken tot zo dicht mogelijk tot de 1200 kcal, zodat het afval/verbrandingsproces zoveel mogelijk gestagneerd wordt.
Nu zitten we in de situatie waar jij naar vraagt. Persoon heeft weken lang z'n lichaam gesloopt en valt nu zelfs op 1200 kcal niet meer af omdat lichaam zichzelf er tegen aan het beschermen is geslagen door ook onderhoud zo laag te zetten. Vervolgens adviseren wij: Ga eens wat meer eten, dit is ongezond. Persoon gaat van 1200 naar 1700 (nog steeds ver onder z'n normale onderhoud van 2500). Het lichaam realiseert echter niet van dag 1 op dag 2 dat we de kcals geleidelijk aan het opschroeven zijn en het lichaam over langere periode nu meer kcals binnen gaat krijgen. Het lichaam denkt meer korte termijn onder het mom van "Ik ben zwaar uitgehongerd, ik krijg nu, om wat voor redenen dan ook, 500 kcals meer binnen dan normaal, waarom boeit me niet, maar ik ga deze 500 kcal zoveel mogelijk opslaan als reserve/vet" omdat het nog steeds in de stand staat waarop het lichaam uitgehongerd wordt en probeert te overleven.
Het korte termijn resultaat is dat zo'n persoon op 1700 kcal best aan zou kunnen komen. Als je lichaam zo van slag is dat het op 1200 kcal kan functioneren (voor hoever je het functioneren kan noemen) dan heeft een ophoging naar 1700 tot effect dat het dit surplus zal gaan opslaan als reserves. Lange termijn gaat het er echter om dat je het lichaam terug moet laten keren naar de normale metabolische staat van (pak 'm beet) 2500 kcal onderhoud waarbij je gezond kunt bulken of cutten.
Dat is in het kort hoe het ongeveer werkt. Alle verhalen die je leest die hier van afwijken of zeggen dat het voor hun niet zo werkt of niet opgaat zijn naar mijn mening (schildklier afwijken buiten beschouwing gelaten) onzin verhalen van mensen die of hun eigen voeding/training schema niet goed in kaart weten te brengen of zich er niet aan kunnen houden of denken dat 1 cheatmeal op zondag van 7000 kcal geen kwaad kan ten opzichte van hun ma t/m zaterdag schema bijvoorbeeld.